Θρίαμβος επικοινωνιακής πολιτικής, αλλά ο βασιλιάς είναι γυμνός
Μετά και από τα τελευταία γεγονότα ( καταστροφικές πυρκαγιές, υγεία, ανεξέλεγκτη δράση νεοναζί με δολοφονίες και τραυματισμούς) σε συνδυασμό με την υπάρχουσα και δυσβάσταχτη ακρίβεια, αλλά και με τις διακηρυσσόμενες αλλαγές γι αυτά που έρχονται ( εργασιακά, εθνικά θέματα κ.α.), δεν νομίζω να υπάρχει έστω ένας δύσπιστος πια, που να αμφισβητεί ότι όλα όσα υποστηρίζουμε χρόνια τώρα:
για αποσάρθρωση του κράτους, εξυπηρέτηση συμφερόντων, επανίδρυση του σκληρού κράτους της δεξιάς με κοτζαμπάσικα χαρακτηριστικά και λίγο από σύγχρονο lifestyle, αλλά και μεγαλόστομες ανακοινώσεις για να καθησυχαστεί και η άλλη πλευρά ( των δικαιωμάτων )΄΄, επιβεβαιώνονται σταδιακά και μάλιστα με τραγικό τρόπο.
Η συνταγή τόσο παλιά και τόσο απλή όσο ο άνθρωπος.
Δίνουμε τις δουλειές και τον πακτωλό των δις ( κυρίως των ευρωπαϊκών κονδυλίων) στους ημέτερους, τους από κάθε άποψη δικούς μας ή σε συνδεόμενες, με κάποιο τρόπο με μας και το οικογενειακό μας περιβάλλον, εταιρείες, εξυπηρετούμε κυρίως τα μεγάλα ( ΜΜΕ, ενέργεια, καύσιμα κ.α.) αλλά και τα μικρότερα συμφέροντα ( χονδρεμπόριο κυρίως) για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο, μετακυλύουμε το κόστος στα γνωστά υποζύγια με την αύξηση κατά βάση των έμμεσων, αλλά και των άμεσων φόρων, αφήνουμε απόλυτα ελεύθερη την παραοικονομία για να μπορέσει κι ο μικροαπατεωνίσκος να επιβιώσει και να νομίσει ότι κοροϊδεύει το κράτος ( του γυρνάνε μπούμερανγκ όλα αυτά, αλλά τι σημασία έχει) κι όλοι είναι ευχαριστημένοι.
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με επίσημα στοιχεία η παραοικονομία ξεπερνά τα 60 δις, οπότε μπορεί εύκολα να υποθέσει κανείς πόσο είναι η ανεπίσημη οικονομική δραστηριότητα και συνακόλουθα η φοροδιαφυγή.
Το τι σημαίνει αυτό βέβαια δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς.
Τεράστια φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή και για να καλυφθούν τα κενά από την αδυναμία του κράτους να εισπράξει από την ΄΄μη καταγεγραμμένη οικονομία΄΄ όπως λέμε, καταφεύγουμε πάλι στους μισθωτούς, στους συνταξιούχους και στους μικρομεσαίους, αλλά και συνολικά στους καταναλωτές.
Από την άλλη για να ρίξουμε ακόμα ένα τυράκι στους ανυποψίαστους? πολίτες, κάνουμε και κάποιες διακηρύξεις εκσυγχρονισμού, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, λίγο πατριωτισμού και λίγη μαύρη προπαγάνδα για το πόσο ανίκανοι είναι οι άλλοι και πόσο ικανοί και αναντικατάστατοι είμαστε εμείς, ΄΄και μπράβο σας που μας ξαναεμπιστευτήκατε΄΄ κι έτσι κάπου η λογική ΄΄ της μόνης λύσης΄΄ περνάει στο υποσυνείδητο και στη συνέχεια το συνειδητό, μας καθηλώνει παθητικά στον καναπέ.
Αυτός είναι ένας φαύλος κύκλος και εξηγεί γιατί τέτοιου τύπου κυβερνήσεις, κυρίως σε χώρες όπως η Ελλάδα, τον διαιωνίζουν. Γιατί προφανέστατα τους εξυπηρετεί και αυτό βέβαια αποτελεί και την απάντηση στο διαρκές ερώτημα : ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ ΚΡΑΤΟΣ;
Γιατί δεν φτιάχνουμε κράτος, όπου:
΄΄ η δημόσια διοίκηση και οι ελεγκτικές υπηρεσίες θα δρουν σύμφωνα με τον κανονισμό λειτουργίας τους, αυτοματοποιημένα και με βάση τους βασικούς κανόνες εμπλοκής, το by the book, τις διεθνώς αναγνωρισμένες μεθόδους διοίκησης και διαχείρισης, το ισχύον για κάθε περίπτωση πρωτόκολλο και την εκ των προτέρων προετοιμασία για έκτακτες περιπτώσεις με risk analysis΄΄, χωρίς να χρειάζεται η παρέμβαση κάθε φορά του εκάστοτε υπουργού?
Η ανάγκη παρέμβασης της πολιτικής ηγεσίας:
΄΄για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών και των πλημμυρών, για τον έλεγχο των καταστημάτων για την τήρηση του εργασιακού νόμου, για την κατάληψη του παραλιακού μετώπου, για τον έλεγχο των δολοφόνων ( εγχώριων και αλλοδαπών) που χρησιμοποιούν άλλους χώρους ( κυρίως αθλητικούς) για να εκφράσουν τα δολοφονικά τους ένστικτα και τα ναζιστικά τους φρονήματα, κ.α.΄΄, υφίσταται γιατί έτσι θέλουν την λειτουργία του κράτους οι κυβερνώντες και τώρα λαμβάνουν τα επίχειρα.
Είναι τόσο προφανές πια γιατί δεν λειτουργούν οι υπηρεσίες ανεξάρτητα όπως προβλέπει το Σύνταγμα στην Ελλάδα:
ΔΕΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΏΝΤΕΣ. Γιατί θέλουν οι πολιτικοί προϊστάμενοι να ελέγχουν και να εκμεταλλεύονται στη λογική του πελατειακού κράτους τις υφιστάμενες υπηρεσίες και να κάνουν ΄΄παιχνίδι΄΄ επ ωφελεία τους.
Ας το πούμε για μία ακόμα φορά λοιπόν.
Ένα κράτος και οι υπηρεσίες του για να λειτουργήσουν με βάση τις προβλεπόμενες αρμοδιότητες, από το θεσμικό πλαίσιο που τις διέπουν, δεν χρειάζεται , δεν απαιτείται, εντολή του πολιτικού προϊσταμένου ( στα σοβαρά κράτη βέβαια).
Η πολιτική ηγεσία καθορίζει ΚΑΘΕ ΦΟΡΆ ΤΗΝ ΚΑΤΕΎΘΥΝΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΌΣΙΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΏΝ.
ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΊΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΝΕΡΓΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΠΌ ΠΡΙΝ ΚΑΘΟΡΙΣΤΕΙ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ ΤΟΥΣ.
ΤΕΛΕΙΑ!!!!
Θέλουμε να έχουμε τέτοιο κράτος?
Ένα είναι σίγουρο.
Αν θέλουμε πρέπει ως πολίτες να κάνουμε επιλογές σε πρόσωπα και πολιτικούς φορείς, που το θέλουν κι αυτοί, έχουν γνώση και μπορούν, γιατί η παρούσα κυβερνητική πολιτική παράταξη, διαχρονικά είναι αυτή που λειτουργεί αντιθεσμικά και αντιμεταρρυθμιστικά, κι αυτό έχει αποδειχθεί τόσο στην πολιτική πρακτική όσο και στην προώθηση αντιδραστικών και οπισθοδρομικών νομοθετικών ρυθμίσεων.
Αλλαγή λοιπόν τώρα, πρωτίστως στην νοοτροπία μας ( αντίδραση στον κατευθυνόμενο συμβιβασμό στο χείριστο και στην απάθεια για όσα συμβαίνουν γύρω μας) και μετά στις επιλογές μας.
