Συνέντευξη: ” Από εκεί πού αντλείς το πρώτο σου υλικό είναι θέλοντας και μη, πάντοτε η δική σου πραγματικότητα!”
Σήμερα φιλοξενούμε στο tvStar.gr τον εν δυνάμει συγγραφέα Δημοσθένη Παπαμάρκο σε μια συνέντευξη εφ΄όλης της ύλης. Θεωρεί τον εαυτό του φιλόδοξο, χωρίς όμως να το κρίνει απαραίτητα αρνητικό. Η φιλοδοξία ταυτίζεται με κάτι αρνητικό αλλά για τον ίδιο είναι θετικό γιατί τον κρατάει σε εγρήγορση για να προσπαθεί συνεχώς να κάνει πράγματα, δίχως να παραιτείται…
Με ποιά αφορμή και σε ποιά ηλικία ξεκινήσατε να γράφετε το πρώτο σας βιβλίο;
Το πρώτο βιβλίο άρχισα να το γράφω σε ηλικία 14 ετών. Η αφορμή μαζί με την ιδέα ξεκίνησε από ένα άρθρο που βρήκα στην εφημερίδα, «Τα Νέα» τότε, το συγκεκριμένο άρθρο «μιλούσε»
για το φαινόμενο της εξάρτησης από τη τεχνολογία και το ιντερνέτ. Ωστόσο, τότε ήταν σε πολύ πρώιμη μορφή, δεν είχε καμία σχέση με τα φαινόμενα που παρατηρούμε τώρα. Και ουσιαστικά γύρω από αυτό το θέμα, αρχικά δούλεψα μια ιστορία, η οποία στη συνέχεια εξελίχθηκε σε ένα μικρό μυθιστόρημα. Η αλήθεια είναι έγραφα και πιο πριν αλλά κυρίως διηγήματα.
Πόσα βιβλία έχετε γράψει μέχρι στιγμής και ποιό κατά τη γνώμη σας έχει ξεχωρίσει;
Έχω γράψει τέσσερα, τα δυο όταν ήμουν ακόμα έφηβος. Το πρώτο φέρει το τίτλο : «Η αδελφότητα του πυριτίου», το δεύτερο ήταν δυο χρόνια μετά: «Ο τέταρτος ιππότης», έπειτα είχα ένα πολύ μεγάλο κενό, όπου ουσιαστικά είχα σταματήσει να γράφω και αυτό το κενό διήρκησε περίπου μια δεκαετία. Έπειτα, επέστρεψα στη γραφή και στις εκδόσεις με μια συλλογή διηγημάτων «Η μεταποίηση» που ήταν και το τρίτο βιβλίο και τελείωσα με το «Γκιακ» που είναι και αυτό μια συλλογή διηγημάτων.
Τώρα, το ποιο ξεχωρίζω είναι δύσκολο να σου το απαντήσω, αλλά αφήνοντας στην άκρη τα δυο πρώτα από τα οποία με χωρίζει πολύ μεγάλη απόσταση χρονική και όσον αφορά το ύφος και το τι ψάχνω στη γραφή τους. Από τα δυο τελευταία δυσκολεύομαι να σου πω την αλήθεια. Γιατί, παρόλο που το «Γκιακ» έχει κάνει μεγάλη επιτυχία δε το κάνει πιο σημαντικό από το επόμενο βιβλίο για εμένα. Μάλλον, δε θα μπορούσα να διαλέξω ανάμεσα από τα δυο τελευταία βιβλία μου.
Το «Γκιακ» αυτή τη στιγμή κάνει επιτυχία! Που οφείλεται;
Δεν είμαι ο πλέον κατάλληλος για να σου απαντήσω σε αυτή την ερώτηση, διότι κι εγώ δεν έχω ξεκάθαρη εικόνα. Όταν μιλούσα με τους εκδότες μου εκείνοι ήταν αισιόδοξοι για την πορεία του, χωρίς να έχουν προβλέψει ότι θα έχει 30.000 αντίτυπα. Εγώ και πάλι δεν περίμενα να κάνει τόσο μεγάλη επιτυχία. Οπότε η επιτυχία του με εξέπληξε και εμένα, ακόμα και τώρα δε ξέρω να σου πω, ποιό τελικά ήταν το στοιχείο που οδήγησε το «Γκιακ» εκεί. Απλά, συνέβη, είναι αυτό που λένε: «συνταγή επιτυχίας».
Σε τι βαθμό το βιβλίο σας βασίζεται σε ρεαλιστικά στοιχεία και σε τι κυριαρχεί η μυθοπλασία;
Όλα είναι μυθοπλασία και όλα είναι βιωματικά. Δεν είναι απαραίτητο, όταν μια ιστορία τη μεταπλάθεις μυθοπλαστικά την έχεις ζήσει απαραίτητα κι εσύ ο ίδιος, μπορεί να την έχεις ακούσει και από κάποιον άλλον ή να την έχεις διαβάσει ή να την έχεις δει σε μια ταινία. Από εκεί πού αντλείς το πρώτο σου υλικό είναι θέλοντας και μη, πάντοτε η δική σου πραγματικότητα!
Μιλήστε μας λίγο για τους ήρωες του βιβλίου σας και για τη τοπική διάλεκτο που χρησιμοποιείται; (αναφορά στο Γκιακ)
Οι πρωταγωνιστές και οι αφηγητές των ιστοριών είναι βετεράνοι της Μικρασιατικής εκστρατείας, αυτό που αφήνω να εννοηθεί είναι ότι προέρχονται από την ίδια περιοχή, ίσως και από τα ίδια χωριά, τα οποία είναι τα χωριά της Ανατολικής Λοκρίδας, από όπου είναι και η δική μου καταγωγή. Αυτό με οδήγησε στο να κάνω χρήση και του ντόπιου ιδιώματος, δηλαδή των ελληνικών που μιλιούνται στα Αρβανιτοχώρια, με κάποια μικρά περάσματα στα αρβανίτικα. Επίσης, οι ιστορίες του βιβλίου είναι όλες γραμμένες σε πρώτο πρόσωπο.
Το «Γκιακ» πήγε θέατρο! Το ταξίδι του θα συνεχιστεί;
Η αλήθεια είναι πως δε το ξέρω, εγώ δεν είχα εμπλοκή στο ανέβασμα, δηλαδή παραχώρησα τα δικαιώματα του βιβλίου στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και έπειτα όλη την επεξεργασία τη δραματουργική για να γίνει το βιβλίο θεατρικό έργο την έκανε η σκηνοθέτιδα, η Γεωργία Μαυραγάνη. Ωστόσο, υπήρξα πάρα πολύ τυχερός που το βιβλίο έπεσε στα χέρια της Γεωργίας η οποία έκανε μια εξαιρετική μεταφορά αλλά εγώ δεν είχα καμιά άλλη συμμετοχή και το λέω θετικά, γιατί κρίνοντας από το αποτέλεσμα εγώ χειρότερα θα τα είχα κάνει! (γέλιο). Γι’ αυτό το λόγο δε ξέρω αν θα πάει και παρά πέρα… Έχει παιχτεί δυο σεζόν στη Θεσσαλονίκη, κάτι είχα ακούσει ότι υπήρχε μια σκέψη αλλά λεπτομέρειες ακόμα δε ξέρω.
Ποια είναι τα μελλοντικά – λογοτεχνικά σας σχέδια;
Απ: Καλή ερώτηση… γιατί το ψάχνω κι εγώ αυτό! (γέλιο). Αυτή την περίοδο έχω αρχίσει να δουλεύω σε μια ιδέα που είχα πρόσφατα και η αλήθεια είναι ότι ακόμα δε ξέρω προς τα πού θα με οδηγήσει. Αν θα βγει κάτι μεγάλο τύπου μυθιστόρημα ή αν θα προκύψει κάτι τελείως διαφορετικό. Είμαι στην περίοδο που ψάχνω, οπότε θα δούμε…
Κλείνοντας, εύχεται: ” Να είμαστε γεροί,να κάνουμε πράγματα που αγαπάμε και να περνάμε ωραία ”.