Πως, με την αγορά «F-35» από την Τουρκία αντί του «Eurofighter» δεν υπάρχει θέμα «Meteor»

Διαβάζοντας τα δημοσιεύματα των φύλλων της περασμένης Τρίτης, 11ης Φεβρουαρίου 2025, για τη συνάντηση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με το Γάλλο πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν και έχοντας κατά νουν τις ουρανομήκεις κραυγές ορισμένων για «ήττα Μητσοτάκη, άδειασμα από τους Γάλλους κ.ο.κ» σχετικώς με τους πυραύλους Meteor των Ελληνικών «Rafale» που θα μπορούσε να αποκτήσει και η εξ Ανατολών όμορή μας Τουρκία, σκέπτομαι-και βασίμως θέλω να πιστεύω- ότι οι σχετικές κραυγές κάποιων έξαλλων αντικυβερνητικών μπορούν τελικώς να ελεγχθούν ως έκφραση μόνον προσωπικών επιθυμιών, παρά ως θέσφατο, ως κάτι τετελεσμένο, όπως σπεύδουν να προεξοφλήσουν.
Και εξηγούμαι: Η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» της 11/02/25 με θέμα του Μανώλη Κωστίδη από την Κωνσταντινούπολη, δίπλα σε αυτό για τη συνάντηση Μητσοτάκη-Μακρόν εις το Μέγαρο των Ηλυσίων, αναφέρεται εις το θέμα των αεροσκαφών «F-35» των οποίων η προμήθεια έχει μεν αποκλεισθεί από την Τουρκία στις ΗΠΑ, αλλά και στην αισιοδοξία που διαφαίνεται στην Άγκυρα για αλλαγή δεδομένων που θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και σε άρση του σχετικού embargo από τις ΗΠΑ, συνεπώς και σε προμήθεια αυτών των αεροσκαφών από τη Τουρκία, η οποία έχει ήδη καταβάλει υψηλό τίμημα στο αρχικό πρόγραμμα ανάπτυξης και παραγωγής των «F-35» (γνωστό ως Research and Development»), το οποίο παραμένει δεσμευμένο στις ΗΠΑ.
Σε σχέση με τα προηγούμενα, εάν συνεκτιμηθεί και ο ισχυρός δεσμός του Προέδρου Τραμπ με τον Πρόεδρο Ερντογάν, σε συνδυασμό με την εκπεφρασμένη βούλησή του πρώτου να ενισχύσει περαιτέρω την αμυντική βιομηχανία των ΗΠΑ, δύσκολα θα μπορούσε να φαντασθεί κανείς ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ θα άφηνε να παρέλθει αναξιοποίητη η ευκαιρία μιάς ακόμη αγοράς των «F-35», νοουμένου βεβαίως ότι θα είχε βρεθεί κάποια λύση με το «αγκάθι» των Ρωσικών Α/Α συστημάτων S-400 που έχει προμηθευθεί η Τουρκική ΠΑ.
Σε ἐνα τέτοιο ενδεχόμενο, με αντίπαλο δέος σε πιθανή αγορά Αμερικανικών «F-35» την προμήθεια 40 Εurofighter από το Ευρωπαϊκό τετραεθνές φερώνυμο ιδιωτικό επιχειρησιακό σχήμα, βασίμως μπορεί να προεξοφληθεί ότι ο Τραμπ θα είχε μετέλθει κάθε μέσο, θεμιτό ή/και αθέμιτο, προκειμένου να σύρει την Τουρκία σε αγορά/επάνοδο εις τα «F-35», αποκλείοντας το Εurofighter.Η προβολή αυτής της εκδοχής οδηγεί συνεπώς και σε αναγκαστικό αποκλεισμό της αγοράς πυραύλων Meteor από το εξαμερές consortium της MBDA (με τη Γαλλία να μετέχει σε αυτό σε ποσοστό χαμηλό μάλλον, περί το 15%) από την Τουρκία, καθώς οι Meteor δεν «κουμπώνουν»-προσώρας έστω-με το λογισμικό των «F-35».
Σε μία τέτοια εξέλιξη, ένα τέτοιο ενδεχόμενο, πώλησης δηλαδή πυραύλων Meteor από την MBDA εις τη Γαλλία, το οποίο δεν θα ήταν βεβαίως στις επιθυμίες της Ελληνικής πλευράς, αλλά και που εξ ίσου δεν δύναται να το αποτρέψει η Ελλάς, διότι η Γαλλία αποτελεί ένα μόνον εκ των συμμετεχόντων μερών εις την παραγωγή του Meteor, με το ΗΒ να έχει τον ισχυρότερο λόγο εις το consortium παραγωγής, αυτό φαίνεται να ικανοποιείται επί του παρόντος, να αποτρέπεται δηλαδή κάτι τέτοιο επί του παρόντος.
Εάν δε συνεκτιμηθεί με τα προηγούμενα, ότι η Τουρκία έχει ήδη παραγγείλει επιπλέον 40 αεροσκάφη «F-16» και προσθέσουμε ότι θα μπορούσε να προχωρήσει και σε παραγγελία μικρότερου αναγκαστικώς αριθμού αεροσκαφών «F-35» των 100 που τελικών αρχικώς ανεμένετο (το πολύ 40 σε αριθμό, όπως κατ’ αρχή υπολογίζεται), λόγω των δυσθεώρητων οικονομικών απαιτήσεων ενός τέτοιου προγράμματος και των μεγάλων προβλημάτων της Τουρκικής οικονομίας , τότε αποκλείεται εξ ορισμού για την Τουρκία να προχωρήσει και σε παραγγελία αεροσκαφών Εurofighter, συνεπώς και πυραύλων Meteor.
Απλά μαθήματα κοινής λογικής για νοήμονες αυτά, καθώς η εύκολη Meteor-λογία για άλλους λόγους, πλήν των αμειγώς περί αυτών, αδικεί την πραγματικότητα, η οποία μπορεί να εμπίπτει και σε πλευρές ή πτυχές εξαιρετικώς λεπτές και μάλλον μη δημοσιοποιήσιμες, όπως ορθώς έχει επισημάνει ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Το «κράτει» είναι ακριβώς που επιβάλλεται.
Στο μεταξύ ασφαλές πρόκριμα για τα αμοιβαίως επωφελή κέρδη που μπορούν να προσφέρουν επιτυχείς διακρατικές συμφωνίες, προσφέρει δημοσίευμα από την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» της 12/02/25.
Σχετικώς ο καλός δημοσιογράφος του φύλλου, Βασίλης Νέδος, αποκαλύπτει από τη μόνιμη καθημερινή στήλη του γιά τη συνδρομή από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στον Στρατό Ξηράς σε κρίσιμη υποστήριξη γιά τη συντήρηση των ελικοπτέρων “Apache” της Αεροπορίας Στρατού, των οποίων η μητρική Βάση εις το Στεφανοβίκειο Λαρίσης πνίγηκε στην κυριολεξία από τις καταστροφικές πλημμύρες του Daniel στις αρχές Στεπτεμβρίου του 2023, τις οποίες και “πλήρωσε” κρίσιμο υλικό αυτών των επιθετικών Ε/Π του Στρατού Ξηράς.
Ακριβώς, λοπόν, χάρις στη συμφωνία με τα ΗΑΕ που διαθέτει όμοια Ε/Π, έφθασε ήδη η αποστολή δωρεάν εξοπλισμού υλικού συνεργείων των Ε/Π “Apache” της Αεροπορίας Στρατού και έπεται, με την υπογραφή σχετικής συμφωνίας ύψους 50 εκατ. δολαρίων, η ταχεία αποστολή κρίσιμων ανταλλακτικών αυτών των Ε/Π, εις αναπλήρωση αυτών που κατεστράφησαν από τον Daniel.
Είναι προφανές ότι η δυναμική των συμφωνιών συνεργασίας των ΕΔ της Ελλάδος με αντίστοιχες φίλων χωρών, όπως κατ’ εξοχήν με τα ΗΑΕ σε πλείστα επίπεδα και τομείς, μπορεί να αποδεικνύεται πολλαπλώς βαρύνουσα και τελικώς χρήσιμη, με τα οφέλη απτά.
Εξακολουθήσατε, κατά το στρατιωτικό παράγγελμα!
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης