Θλίψη στη Λιβαδειά: Αγρότης έχασε τη ζωή του σε εργατικό ατύχημα με αλυσοπρίονο

Θλίψη έχει προκαλέσει στο χωριό Ρωμαίικο της Λιβαδειάς η είδηση του θανάτου ενός εργαζομένου, που έχασε τη ζωή του, εκτελώντας αγροτική εργασία, με αλυσοπρίονο. Το Εργατικό Κέντρο Λιβαδειάς, εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια, προς την οικογένεια του άτυχου άνδρα και επισημαίνει τις δύσκολες συνθήκες εργασίας που αντιμετωπίζουν αρκετοί εργαζόμενοι.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο 46χρονος άνδρας αναλάμβανε αγροτικές εργασίες και την μοιραία εκείνη μέρα βρισκόταν σε προαύλιο εξωκλησιού του χωριού και έκοβε ξύλα με αλυσοπρίονο, όταν ένα κομμάτι ξύλου “πετάχτηκε” και  “χτύπησε” την μοιριαία αρτηρία του. Οι πρώτες βοήθειες, δόθηκαν στον 46χρονο πολύ αργά και δυστυχώς έχασε τη ζωή του.

Διαβάστε αναλυτικά την ανακοίνωση του Εργατικού Κέντρου Λιβαδειάς:

Ο Λεωνίδας ήταν ένας από εμάς , ήταν ένας σαν εμάς.

Πρόκειται για συνάδελφο, που έχασε τη ζωή του, με το χειρότερο τρόπο, την ώρα που εκτελούσε αγροτική εργασία με αλυσοπρίονο, στο  χωριό Ρωμαίικο.

Ο άτυχος συνάδελφος πάλευε για να συμπληρώσει το μεροκάματο σε χωριά κοντά στην πόλη μας, και όσοι τον γνώρισαν στην σύντομη ζωή του, τον αγαπούσαν και τον εκτιμούσαν. Έμενε τα τελευταία 30 χρόνια στην Ελλάδα και εργαζόταν σε μια εργολαβία, αλλά αναλάμβανε και αγροτικές δουλειές για να μπορέσει να βιοποριστεί.

Ακόμη ένας συνάδελφος βρήκε τραγικό θάνατο από την αύξηση του κόστους διαβίωσης, με την μεγάλη ακρίβεια  που κάνει τα έξοδα δυσβάσταχτα και ο μισθός δεν φτάνει ούτε για το πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα, αναγκάζοντάς τον  να δουλεύει όπου έβρισκε. Από μια  δουλειά πάρεργο, ο Λεωνίδας δεν γύρισε ποτέ.

Οι πολιτικές που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας δυστυχώς φέρνουν αυτά τα αποτελέσματα,  είναι ακριβώς αυτά  που συμπυκνώνονται  μέσα στις τέσσερις λέξεις «πάμε κι όπου βγει ».

Δίνουμε αγώνα καθημερινά για να ζούμε με αξιοπρέπεια , για να είμαστε υγιείς και να βλέπουμε τα παιδιά μας να μεγαλώνουν, για να μην έχουμε άλλους νεκρούς εργάτες.

Στην πολιτική των απέραντων Τεμπών, στα τρένα ,στους χώρους δουλειάς, στα νοσοκομεία , στα σχολεία θα μας βρουν όλους μαζί και απέναντι . Αυτό έδειξαν και οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις για να μην ξεχαστεί το προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών, να μην συγκαλυφθούν οι αιτίες και να τιμωρηθούν οι ένοχοι.

Αυτήν την υπόσχεση δώσαμε πριν δύο χρόνια στους 57 νεκρούς, αυτήν την υπόσχεση δίνουμε και στους νεκρούς συναδέλφους μας.

Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του άτυχου συναδέλφου.