Καλή χρονιά και καλά μυαλά

Με την αρχή κάθε νέας χρονιάς γεννιέται συνήθως ελπίδα και δημιουργούνται προσδοκίες για κάτι καλύτερο, αφήνοντας πίσω τα άσχημα του προηγούμενου έτους.

Με αφορμή αυτή τη συγκυρία και δεδομένου ότι ζούμε σε μία εποχή αναζητήσεων και προβληματισμών, δυστυχώς για μία ακόμα φορά θα πρέπει να ξαναβουτήξουμε στα διδάγματα του πρόσφατου παρελθόντος για να μπορέσουμε να ερμηνεύσουμε το παρόν και (αν θέλουμε) να δημιουργήσουμε  ένα κάποιο αξιοπρεπές μέλλον.

Πριν από πέντε περίπου χρόνια σε ένα άρθρο μου με τίτλο “Μικρή Πολιτική Ιστορική Αναδρομή” κατέγραψα τις απόψεις μου για την προηγούμενη ταραγμένη δεκαετία, το οποίο μαζί με άλλα δοκίμια αποτέλεσαν το  υλικό για το βιβλίο μου “Με Περίσκεψη”.

Μεταξύ άλλων στο άρθρο επισημαίνονταν τα ακόλουθα:

“……………Από το 2010 σταδιακά ο κόσμος που για δεκαετίες στήριζε ΠΑΣΟΚ άρχισε να αποχωρεί και να αναζητά άλλες πολιτικά παραπλήσιες επιλογές. Αρχικά η ΔΗΜΑΡ εμφάνισε μια δυναμική και φαινόταν ότι θα αποτελούσε μια εναλλακτική πρόταση για τον κόσμο που προερχόταν από το ΠΑΣΟΚ.

Για λόγους που δεν είναι της παρούσης, στην πορεία (2012- 2015) οι περισσότεροι από τους προαναφερόμενους πολίτες στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πήρε τελικά και την εντολή να κυβερνήσει την Χώρα.

Σε όλη αυτή τη διαδρομή της διαφορετικής επιλογής του απλού  κόσμου ελάχιστα στελέχη – κι αυτά όχι από εκείνα που λέμε πρωτοκλασάτα -του ΠΑΣΟΚ τον ακολούθησαν , αλλά αντίθετα τα περισσότερα από αυτά που έμειναν πίσω, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο ( η τριάδα, οι διακόσιοι, οι ογδόντα  κλπ) να καταλάβουν την εξουσία του ΠΑΣΟΚ και από εκεί να ξαναφέρουν πίσω τον απλό  κόσμο, “παίρνοντάς”τον από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Όταν πια κατάλαβαν ότι ο κόσμος δεν γυρίζει πίσω και οι ίδιοι δεν έχουν πολιτική τύχη  μένοντας στο ΠΑΣΟΚ, μετακόμισαν στον ΣΥΡΙΖΑ όπου αμέσως τους στρώθηκε κόκκινο χαλί και τους δόθηκαν κυβερνητικά και κομματικά οφίτσια.

……………………….

Έτσι ξαφνικά, χωρίς  ουσιαστική και πολιτική αιτία, το Κόμμα (ΣΥΡΙΖΑ) που στηρίχθηκε από το 30% του εκλογικού σώματος  άρχισε να μαζεύει κάθε κομμάτι, ομαδούλα και μικρο-μέγαλο στέλεχος (από το εναπομείναν 4- 5- 7% ΠΑΣΟΚ), που μέχρι προχθές το πολεμούσε λυσσαλέα και  να το διορίζει εξ οφίτσιο μέλος της ηγετικής ομάδας και “καθοδηγητή” σε έναν κόσμο που μόλις λίγα χρόνια πριν, ΌΛΟΥΣ αυτούς τους άφησε ΠΊΣΩ.
………………

Το γεγονός ότι ο κόσμος έκοψε τους δεσμούς με ένα ιστορικό κόμμα που κυριάρχησε στον προοδευτικό χώρο για σαράντα χρόνια, μόλις κατάλαβε και ένιωσε ότι δεν μπορεί πια με αυτά τα πρόσωπα του τότε, που τα βρίσκει και πάλι μπροστά του στο σήμερα, σε έναν άλλον πολιτικό χώρο να τον εκπροσωπεί, δεν τους προβληματίζει;.

Τι τους κάνει σήμερα να πιστεύουν -όσοι το πιστεύουν- ότι ένας διαψευσμένος και απογοητευμένος κόσμος δεν θα κάνει και πάλι τη ρήξη και θα σταματήσει να τους ακολουθεί σε πολιτικές επιλογές με πρόσωπα που δεν συμφωνεί;

Μπορεί εύκολα να πει κάποιος ότι η γοητεία του Αρχηγού είναι αρκετή για να συγχωρεί ο κόσμος τις λάθος επιλογές σε πολιτικές και πρόσωπα, αενάως.

Δεν μπορώ εγώ να απαντήσω σε αυτό γιατί έχει απαντήσει πολλαπλώς η Ιστορία η οποία διδάσκει ότι οι γοητείες και οι κυριαρχίες έχουν ημερομηνία λήξης, έρχονται και παρέρχονται.

………………… και διαβεβαιώνουμε  -μέσα από τον πλούτο των παρόμοιων ιστορικών δεδομένων – ότι οι ψευδαισθήσεις χαρισματικών, χωρίς αλήθεια, ουσία και γνώση, καθαρότητα και αυτοκριτική, κάποια στιγμή τελειώνουν και αντικαθίστανται από ανώμαλες προσγειώσεις.”

ΑΥΤΑ ΤΟΤΕ (2019) ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕ ΟΤΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΘΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙ.

Θυμίζει κάτι απ’ την αντίστροφη πορεία σήμερα, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στο 4-5- 6% (δηλαδή ο κόσμος τον εγκατέλειψε) και οι βουλευτές ή τα “μεγαλοστελέχη” του, ψάχνουν καινούργια στέγη για να μην χάσουν τα πλουσιοπάροχα οφέλη της πολιτικής και αναγκαστούν να γυρέψουν “μεροκάματο” αλλού;

Τα αναφερόμενα στο άρθρο εκείνο επιβεβαιώθηκαν πλήρως για την περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κατέρρευσε.

Δεν υπήρχε βέβαια κάποιου είδους ενόρασης ή προφητείας του γράφοντος, αλλά απλή πολιτική εκτίμηση και πρόβλεψη με βάση την ανάλυση των ιστορικών δεδομένων.

Με αφορμή λοιπόν όσων ακούγονται σήμερα για επιστροφή ή μεταγραφή βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ ή μεγαλοστελεχών, θα ήθελα να υπενθυμίσω τις προαναφερόμενες σκέψεις, γιατί ο κόσμος που ενεργοποιήθηκε ξανά και στηρίζει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ επ’ ουδενί δεν θέλει να επαναληφθεί με τραγικό τρόπο η ιστορία.

Ο προοδευτικός κόσμος μόλις είδε ότι το ΠΑΣΟΚ -ΚΙΝΑΛ διαχώρισε τη θέση του από τις πολιτικές της δεξιάς και την παρούσα κυβέρνηση, έστω με αφορμή το θέμα των παρακολουθήσεων, άρχισε σιγά- σιγά να επανακάμπτει, ίσως με μία επιφύλαξη και κριτική στάση, αλλά πάντως προσπαθεί να πιαστεί από μία ελπίδα για μια νέα αλλαγή.

Ο πρόεδρος Νίκος Ανδρουλάκης έδωσε το σύνθημα γι αυτή την επανασυσπείρωση του προοδευτικού κόσμου και μετά τις τελευταίες εσωκομματικές εκλογές, έδωσε το μήνυμα της ενότητας προκειμένου να δημιουργηθεί το μέτωπο ανατροπής αυτής της ζοφερής κατάστασης για τη χώρα και την κοινωνία.

Σε καμία περίπτωση το μήνυμα αυτό δεν πρέπει να θολώσει και να δοθεί λάθος εντύπωση στον κόσμο.

Τα κορυφαία στελέχη και οι βουλευτές που εξελέγησαν με τα κόμματα και αποκόμματα που σήμερα εκφράζουν 1,5 – 4 ή και 5 % , είναι πλέον “πουκάμισα αδειανά” που λέει και το τραγούδι και τίποτα δεν μπορούν να εισφέρουν στην άνοδο του ΠΑΣΟΚ.

Το αντίθετο θα έλεγα, καθόσον οι “είδα πόρτα και μπήκα προκειμένου να ξαναβγώ βουλευτής γιατί εκεί που ήμουν δεν έχω ελπίδα”, αποτελούν το χείριστο προς αποφυγήν παράδειγμα πολιτικής στάσης, ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟΥ και ΑΜΟΡΑΛΙΣΜΟΥ για την πλειονότητα του κόσμου, που ασχολείται αφιλοκερδώς με την πολιτική και δεν την βλέπει ως επάγγελμα.

Θα πει κάποιος “μα καλά δεν θέλει το ΠΑΣΟΚ τον κόσμο που έκανε στο παρελθόν άλλες επιλογές;”.
Η απάντηση είναι προφανής και φυσικά θετική, με τη σημείωση ότι όλοι θα πρέπει να ενταχθούν ως απλοί στρατιώτες της παράταξης και όχι ως πρωτοκλασάτοι ex officio καπεταναίοι.

Και επειδή θέλω να προλάβω τυχόν δύσπιστους ή κακεντρεχείς διευκρινίζω ότι η παρέμβασή μου έχει καθαρά πολιτικά κριτήρια και ουδόλως προσωπικά.

Άλλωστε ποτέ δεν είδα την πολιτική ως βιοπορισμό ή επαγγελματική αποκατάσταση, αντίθετα  είμαι ευτυχής που μου δόθηκε η ευκαιρία να συμβάλλω στην επανασυσπείρωση του κόμματος (2023) ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΜΟΝΟΨΗΦΙΑ ΠΟΣΟΣΤΑ και να ξανασυνδεθώ με τους συμπατριώτες μου.

Το ταξίδι ήταν όμορφο και η παρουσία και επαφή που είχα με τον κόσμο, απολύτως πετυχημένη, ιδιαίτερα στην πιο μαζική και ενθουσιώδη προεκλογική μου συγκέντρωση στη Λαμία που θύμισε άλλες εποχές, όπως έλεγαν συγκινημένα κορυφαία παλιά στελέχη της περιοχής.

Με αυτή την εμπειρία και τη θετική εικόνα παραμένω απλός στρατιώτης της παράταξης για να συμβάλλω στην άνοδο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ προς όφελος των πολλών κι όχι των οπορτουνιστών. Έτσι κι αλλιώς από όποια θέση κι αν βρίσκομαι θα βοηθάω πάντα και θα υποστηρίζω ότι έχει σχέση με Φθιώτιδα και Στερεά.

Θα θυμίσω όμως ότι ολόκληροι Γραμματείς του ΠΑΣΟΚ, Βουλευτές και Υπουργοί σε μια αποθέωση του οπορτουνισμού, προσέτρεξαν στον ΣΥΡΙΖΑ για να συνεχίσουν να κατέχουν εξουσία, αλλά και άλλοι νεόκοποι ασπάστηκαν τις αρχές του για να εξοικονομήσουν βουλευτικά ή άλλα αξιώματα και τελικά οδήγησαν και αυτή την παράταξη στην πλήρη διάλυση.

Πόσο φρόνιμο είναι σήμερα το ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ να εντάξει εκλεγμένα ή μη μεγαλοστελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που διέλυσαν την παράταξη που τους ανέδειξε και να τους δώσει την ευκαιρία να συνεχίσουν να βιοπορίζονται μέσω της πολιτικής, δια μέσου  του πολιτικού χώρου που μπορεί να αποτελέσει σύντομα την εναλλακτική πρόταση εξουσίας;

Για να είναι δίκαιη και σώφρων η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ θα πρέπει να αποφύγει να δώσει το αρνητικό μήνυμα στον κόσμο που τον στηρίζει, αλλά αν για λόγους στρατηγικής επιλέξει αυτόν τον δρόμο, θα πρέπει τουλάχιστον να εντάξει ομαλά, σταδιακά και πολύ επιλεγμένα τέτοιες περιπτώσεις, βάζοντάς τους όμως στην έναρξη της διαδρομής κι όχι στον τερματισμό της.

Δηλαδή να μην είναι κανείς στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση υποψήφιος αλλά οι ενδιαφερόμενοι να παράξουν στη βάση πολιτικό έργο και στην πορεία των επόμενων τετραετιών να αξιολογηθούν αναλόγως. Νέοι είναι ακόμα έχουν χρόνια μπροστά τους κι όσοι δεν είναι πια νέοι, ας παραμερίσουν λίγο για τους λιγότερο ηλικιωμένους.

Μεταγραφές γίνονται στο ποδόσφαιρο και μάλιστα ούτε καν εκεί δεν εξασφαλίζεται θέση στη βασική εντεκάδα, πόσο μάλλον στην πολιτική η οποία δεν θα πρέπει να λειτουργεί με ποδοσφαιρική λογική.

Η πολιτική στο σύνολό της και το πολιτικό προσωπικό δέχεται επαναλαμβανόμενες επιθέσεις, η ακροδεξιά καιροφυλακτεί και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να δίνεται η εντύπωση ότι όλοι είναι ίδιοι.

Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έχει μοναδική ευκαιρία να λανσάρει ένα νέο ήθος πολιτικής και εξουσίας, αφήνοντας οριστικά πίσω τον καιροσκοπισμό και το βόλεμα ετερόκλητων προσώπων και ομάδων που έχουν σκοπό μόνο το ίδιον όφελος.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΜΥΑΛΑ

ΥΓ. Προτείνω σε όσους αποφασίζουν, να διαβάσουν καλά ή να ξαναδιαβάσουν την ιστορία με σύνεση και φρόνηση, γιατί όταν τα γεγονότα επαναλαμβάνονται, γίνεται πάντοτε ως φάρσα.