Η προσφορά μέσω θεάτρου
Δύο φορές γνώρισα τον Θεό.
Άλλοι τον βλέπουν σαν ένα θηρίο στη φύση, άλλοι σαν ένα σύννεφο.
Εγώ τον γνώρισα μέσω της ενασχόλησης μου με το θέατρο.
Μέσω του εθελοντισμού, μέσω του να κινείς αυτό που αγαπάς και να το μετατρέπεις σε προσφορά.
Η πρώτη φορά ήταν λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Μόλις είχε τελειώσει μια χριστουγεννιάτικη παράσταση που είχαμε στήσει με τα αξιαγάπητα εκείνα παιδιά του Ορφανοτροφείου Αρρένων. Μια μαγική παράσταση που με δίδαξε ότι δεν παίζει καμία σημασία η αφετηρία από που ξεκινάς, σημασία έχει τι μπορείς να γίνεις. Θέατρο για όλους.
Μετά την τεράστια αγκαλιά επί σκηνής με τα παιδιά και μετά στο μπαλκόνι μου δίπλα στην Αροκάρια ένιωσα μια αγαλλίαση! Ένιωθα ότι ήταν εκεί ο Θεός! Ο Θεός της προσφοράς!
Η δεύτερη φορά ήταν την ημέρα της παράστασης που είχαμε στήσει με τα ‘’φιλαράκια μου’’ μέσα από το πρόγραμμα Best Buddies στην μονάδα Ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης της Εταιρίας Κοινωνικής Ψυχιατρικής Π.Σακελλαρόπουλος, στο Οικοτροφείο “Γλαύκος”. Πρέπει να ήταν αρχές καλοκαιριού και ο “Γλαυκιώτικος γάμος” το έργο μας είχε τελειώσει. Θυμάμαι ότι είχαν συμμετάσχει όλα τα φιλαράκια μου τότε. Πάνω από 10 άτομα. Ο καθένας όσο και όπως μπορούσε. Στο τέλος είχα μείνει άναυδος από το πόσο καλά παίξανε όλοι τους. Γαμπρός, νύφη, κουμπάροι, τραγουδιστές, χορευτές.
Αγκάλιασα χαρούμενος τη Νανούκα (Αθηνά Αναγνωστοπούλου) ευχαριστώντας τη για όλο αυτό το θεατρικό ταξίδι και γύρισα βρισκόμενος μπροστά στην Ευγενία. Η Ευγενία στο έργο έπαιζε τη συμπεθέρα. Της είχαμε γράψει να πει 2-3 λέξεις γιατί δεν μπορούσε να μιλήσει καλά και όλη η κατάσταση της δεν επέτρεπε κάτι περισσότερο. Σκύβω, την αγκαλιάζω και την ευχαριστώ για την συμμετοχή της και ξαφνικά την ακούω να λέει το εξής: ‘’Ευχαριστούμε κ. Παναγιώτη για όλα αυτά που κάνετε για εμάς, ο Θεός να έχει καλά εσάς και την οικογένειά σας’’. Πάγωσα, συνειδητοποιώντας ότι όλα αυτά τα είχε πει η Ευγενία που δεν μπορούσε να αρθρώσει ούτε δύο λέξεις. Απίστευτο! Πάω ξανά να της μιλήσω αλλά είδα πως το πρόσωπό της είχα πάρει την παλιά αφηρημένη και χαμένη έκφρασή του. Ρίγησα, κατάλαβα ότι ο Θεός μου είχε εμφανιστεί άλλη μια φορά μέσα από τα λόγια της αγαπημένης Ευγενίας.
Μετά, όταν μίλησα με το προσωπικό και όλους αυτούς τους θαυμάσιους ανθρώπους που φροντίζουν αυτά τα άτομα και με διαβεβαίωσαν ότι η Ευγενία δεν μιλούσε καθαρά, κατάλαβα ότι αυτό που είχε συμβεί ήταν κάτι θεϊκό.
Με όχημα μου λοιπόν το θέατρο, συνεχίζω να πηγαίνω στα ‘’φιλαράκια μου’’ στον ‘΄Γλαύκο’’ σ’ αυτή τη μικρή φωλιά και να κάνουμε θεατρικό παιχνίδι, να στήνουμε εργάκια και μάλιστα με μεγάλη μου χαρά εντάχθηκαν σε όλο αυτό και το προσωπικό, άνθρωποι με ευαισθησία, αφανείς ήρωες και περιμένω πως και πως την επόμενη παράστασή μας και ίσως εκεί ξαναφανεί η θεϊκή αγάπη, ξανασυναντήσω τον Θεό. Τον Θεό της προσφοράς.
Με τιμή,
Καρτέρης Πάνος
Ερασιτέχνης ηθοποιός
Εθελοντής του προγράμματος Best Buddies
στη Δομή Φθιώτιδας της ΕΚΨ Π. Σακελλαρόπουλος