Γ. Σαρακιώτης: «Turkaegean, “δεδομένοι σύμμαχοι” και το δόγμα του κατευνασμού»
Αντί οι ΗΠΑ να προσέλθουν στις ελληνικές θέσεις και ο Πρόεδρός τους να μετονομαστεί σε «Μπαϊντενόπουλο» ή «Μπαϊντενάκη», όπως πανηγύριζε η Κυβέρνηση κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον, τελικά παρατηρούμε ότι ο κ. Μητσοτάκης καθίσταται έρμαιο έξωθεν βουλήσεων χωρίς να προτάσσει τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Τα δυσμενή για τη χώρα μας αποτελέσματα της Συνόδου του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη, αλλά και η κατοχύρωση της εμπορικής ονομασίας «Turkaegean – Τουρκικό Αιγαίο» από την Άγκυρα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς την παραμικρή αντίδραση της ελληνικής πλευράς, αποδεικνύουν ότι η Κυβέρνηση της Ν.Δ. παραμένει σε ένα θέμα συνεπής, όπως συμπυκνώθηκε από τον Αναπλ. Υπουργό Εξωτερικών κ. Βαρβιτσιώτη με τη φράση: «Δεν είναι επιλογή και αυτοσκοπός η επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας».
Στο περιθώριο της Συνόδου, ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε «ικανοποιημένος» γιατί η Τουρκία δεν έθεσε ζήτημα αποστρατικοποίησης των νησιών! Από τις Συνόδους, δηλαδή, που η Ελλάδα κατήγγειλε τις τουρκικές παραβιάσεις στο Αιγαίο, τη συνέχιση του προκλητικού casus belli έναντι του ενδεχομένου επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. και τη διαρκούσα παράνομη τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο, φθάνουμε πλέον στο σημείο να πανηγυρίζουμε επειδή η Άγκυρα δεν διευρύνει περαιτέρω τις αξιώσεις σε διεθνές επίπεδο. Αν αυτή δεν είναι διολίσθηση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στην κατευναστική λογική Τσάμπερλεϊν, τότε ποια είναι;
Για μια ακόμη φορά, ο Πρωθυπουργός έχασε την ευκαιρία να αναδείξει σε διεθνές ακροατήριο την τουρκική επιθετικότητα και παρέμεινε θεατής των εξελίξεων. Παρακολούθησε άβουλα τους Ευρωπαίους εταίρους μας, τη Σουηδία και τη Φινλανδία, να αίρουν το εμπάργκο έναντι της Τουρκίας, ωσάν οι όροι επιβολής του (παράνομη τουρκική εισβολή στη Συρία και εργαλειοποίηση του προσφυγικού με παράλληλες απειλές προς την Ε.Ε.) να έχουν πάψει να ισχύουν, ενώ εν συνεχεία απλά πληροφορήθηκε ότι οι κύριοι Μπάϊντεν και Ερντογάν συμφώνησαν για την πώληση F16 στην Τουρκία και την αναβάθμιση των υπαρχόντων. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα παρέμεινε άπραγη έναντι των αποφάσεων των συμμάχων της να επανεξοπλίσουν την
Τουρκία, προκειμένου η τελευταία να συνεχίσει τις υπερπτήσεις της πάνω από ελληνικά νησιά και τίθεται το ερώτημα: Μήπως δικαιώνεται ο κ. Σαμαράς, ο οποίος μίλησε πρόσφατα για την παρουσία στην Κυβέρνηση «ενός λόμπι και υποκριτών του κατευνασμού, που ζητούν να τα δώσουμε όλα»;
Μάλιστα, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ ευχαρίστησε τον «απομονωμένο» κ. Ερντογάν για τον ρόλο της Τουρκίας στον πόλεμο στην Ουκρανία, όπως και για τη συνεισφορά του στην επίλυση των ζητημάτων, που αφορούν την εξαγωγή σιτηρών από την εν λόγω χώρα. Για τα συγκεκριμένα ζητήματα έλαβε τα συγχαρητήρια και του κ. Τζόνσον, Πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ ο Γάλλος Πρόεδρος κ. Μακρόν δήλωσε: «Η Τουρκία και η Γαλλία είναι περισσότερο από ποτέ προσκολλημένες στην ενότητα και τη δύναμη της διατλαντικής συμμαχίας»!
Εν ολίγοις, επαληθεύτηκαν πλήρως οι φόβοι του Αλέξη Τσίπρα, όπως εκφράστηκαν κατά την κύρωση της ελληνοαμερικανικής αμυντικής συμφωνίας, ότι «τα δίνουμε όλα, χωρίς να παίρνουμε τίποτα» και εν τέλει, «η χώρα, που κατέχει το βόρειο τμήμα της Κύπρου, παρουσιάζεται ως ειρηνοποιός»! Προφανώς και ο Πρόεδρος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν είχε διαβάσει κάποιου είδους «γεωπολιτική γυάλα», αλλά περιέγραψε το προφανές: Ότι η σύναψη συμμαχιών οφείλει να συντελείται σε ισότιμη βάση και με αμοιβαία ανταλλάγματα ενώ, όταν αυτό δεν συμβαίνει, τότε το επισπεύδον μέρος καθίσταται υποχείριο του ισχυρού μέχρι τη στιγμή που τελικά θα εγκαταλειφθεί στην τύχη του.
Τα άκρως αρνητικά για τη χώρα μας αποτελέσματα της Συνόδου του ΝΑΤΟ συνέπεσαν χρονικά με την είδηση για την κατοχύρωση της εμπορικής ονομασίας «Τουρκικό Αιγαίο» στον κατά τα λοιπά «προνομιακό» για εμάς χώρο της Ε.Ε., εξέλιξη η οποία επίσης μαρτυρά την κυβερνητική ανικανότητα, αδιαφορία και την εν γένει απουσία στρατηγικής. Ό,τι η Τουρκία αποτυγχάνει να κερδίσει μέσω των όπλων, εξαιτίας του υψηλού φρονήματος και των δυνατοτήτων των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, το επιτυγχάνει μέσω της οικονομικής διπλωματίας και εκμεταλλευόμενη την επικίνδυνη αδράνεια και την ολιγωρία της Ελληνικής Κυβέρνησης. Δεν υφίσταται πολιτική ευθύνη για το φιάσκο, όταν το σύνολο των μεγάλων ειδησεογραφικών μέσων του εξωτερικού διαφημίζουν σήμερα το «Τουρκικό Αιγαίο»; Δεν τίθεται θέμα «τσίπας», λέξη που ο ίδιος ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης χρησιμοποιούσε από τα έδρανα της αντιπολίτευσης προκειμένου να γίνει Υπουργός Αναπτύξεως;
Όπως έχει επισημάνει ο Joseph Nye, το εθνικό συμφέρον μιας χώρας καθορίζεται από τη γεωπολιτική θέση και την ιστορία της. Η Ελλάδα οφείλει να έχει δυναμικό ρόλο στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας του 21ου αιώνα με βάση την παρουσία της επί της ευρασιατικής περιμέτρου, αλλά και τις δικές της περιφερειακές προτεραιότητες. Αναντίρρητα, πρέπει να τονίζεται σε όλα τα διεθνή fora ότι η χώρα μας διαθέτει λόγο στο μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον, δύναται να συμβάλλει εποικοδομητικά αποτελώντας πυλώνα σταθερότητας και εν τέλει, να μην αποτελεί μια «απλή συνιστώσα» της στρατηγικής των Μεγάλων Δυνάμεων αλλά έναν «κλειδόλιθο σταθερότητας» στο πλαίσιο της αναδυόμενης ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ασφαλείας.
