«Να σας ζήσει, είναι κοριτσάκι»: Μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
Είναι εκείνη η μέρα του χρόνου που τιμά τις γυναίκες και μας υπενθυμίζει τι κάνει μια γυναίκα καθημερινά, όσα της αξίζουν, όσα έχει δικαιωματικά κερδίσει μέσα από διαρκείς αγώνες για ισότητα. “Η γιορτή της γυναίκας” – Παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών, θεσπίστηκε το 1977, με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ. Είναι μια μέρα κινητοποιήσεων παγκοσμίως για την
προάσπιση της ισότητας και την αναγνώριση των δικαιωμάτων που αναμφισβήτητα θα έπρεπε κάθε γυναίκα να απολαμβάνει.
Η γυναίκα του σήμερα έχοντας πια – στα περισσότερα μέρη του κόσμου – το δικαίωμα της έκφρασης, το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, της εκπαίδευσης και εργασίας, της ελεύθερης ένδυσης
απέκτησε πολυδιάστατο ρόλο που τη θέλει να είναι πάντα στις επάλξεις.
Η σύγχρονη γυναίκα καλείται να είναι μορφωμένη – νοικοκυρά – σύζυγος με κατανόηση – αφοσιωμένη μητέρα – επιτυχημένη επαγγελματίας – οικονομικά ανεξάρτητη – καλή φίλη – υποστηρικτική συνάδελφος , ενημερωμένη πολίτης. Πρόκειται για έναν αδιάκοπο αγώνα έτσι ώστε να ανταπεξέλθει αποτελεσματικά σε όλα τα παραπάνω για να είναι κοινωνικά αποδεκτή, και παράλληλα να καταφέρει να φροντίσει τον εαυτό της, να εξισορροπήσει τις δικές της ανάγκες και να επενδύσει στο προσωπικό της όραμα χωρίς ενοχές.
Αμέτρητοι ρόλοι, ένα πρόσωπο. Τι θα συμβεί όμως αν μια γυναίκα δεν καταφέρει να ανταπεξέλθει στη
πληθώρα προκλήσεων που αντιμετωπίζει καθημερινα; Πόσο ανεπαρκής θα νιώσει αν δεν καταφέρει
να είναι ευέλικτη και να ανταποκριθεί στις συμπεριφορικές νόρμες της “σύγχρονης γυναίκας” που όλα τα μπορεί ; Ποιες συνέπειες καραδοκούν;
Οι απαιτητικοί ρυθμοί της ζωής και η αναγκαιότητα για συντονισμό των πολλαπλών της ρόλων μπορεί να την αποσυντονίσουν και να την εξαντλήσουν σωματικά και ψυχικά. Πολύ συχνά εγκλωβίζεται σ’ ένα ρόλο και νιώθει ανεπαρκής στους υπόλοιπους παρουσιάζοντας σοβαρά ψυχοσωματικά συμπτώματα και προβλήματα υγείας (κατάθλιψη, στρες, διατροφικές διαταραχές κλπ)
Από την άλλη μεριά όμως, οι γυναίκες του σήμερα έχουν φωνή, μιλούν για ότι τους απασχολεί, ζητούν
βοήθεια όταν τη χρειάζονται, εξελίσσονται συνεχώς, διεκδικούν ισότιμη μεταχείριση σε όλα τα επίπεδα, καταγγέλλουν την κακοποίηση, μιλούν ανοιχτά για τη ψυχική τους διαταραχή, μεγαλώνουν μόνες παιδιά, αναζητούν την πραγματική τους υπόσταση.
Για εμάς του επαγγελματίες που εργαζόμαστε στο χώρο της ψυχικής υγείας, δεν είναι λίγες οι φορές
που συναντούμε γυναίκες που βαδίζουν ένα δύσκολο δρόμο αλλά αντί να παραιτηθούν, επιλέγουν να
μεταμορφωθούν από συναισθηματικά τραυματικά πλάσματα σε ανθεκτικές προσωπικότητες που
διεκδικούν ένα καλύτερο αύριο για τις ίδιες και τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Μια δυνατή γυναίκα
λοιπόν είναι και η κα. Α.Α. λήπτρια στο ΚοιΣΠΕ “Ανεμώνη” Ν. Φθιώτιδας – Ευρυτανίας που σαν στόχο έχει τη κοινωνική και επαγγελματική ένταξη ατόμων με ψυχοκοινωνικά προβλήματα. Η κα. Α.Α θέλησε να μας δώσει τη δική της πινελιά για τη σημερινή ημέρα μέσα από το προσωπικό της βίωμα.
«Να σας ζήσει, είναι κοριτσάκι»
«Από τη στιγμή που γεννιέται ένα παιδί γένους θηλυκού αρχίζει μια μικρή ιστορία μιας μελλοντικής γυναίκας. Σε όλες τις ηπείρους του πλανήτη μας όλες αυτές οι ιστορίες διαφέρουν , είναι παράλληλες,
είναι αντίθετες, είναι όμοιες, είναι άσχημες, είναι ιδανικές, είναι σιωπηλές.. Όλες όμως αυτές οι γυναίκες έχουν ένα κοινό παρονομαστή – θέλουν να νιώθουν ευτυχισμένες που γεννήθηκαν γυναίκες. Χωρίς να της παίρνουν κούκλες όταν είναι παιδί, χωρίς να την αντιμετωπίζουν σαν κούκλα όταν μεγαλώνει , χωρίς να γίνεται μαριονέτα που ευχαριστεί όλους γύρω της όταν πια έχει γίνει ώριμη γυναίκα. Σίγουρα όλες θα έχετε βιώσει το βάρος της διάκρισης κάποια στιγμή στη ζωή σας. Δυστυχώς όμως είναι πολλές σε σημείο που πρέπει να αποδείξεις ότι είσαι ευτυχισμένη που γεννήθηκες γυναίκα. Προσωπικά θα αναφέρω μόνο μία απ’ όλες αυτές που βίωσα λέγοντας μου μάλιστα ότι είναι αποτέλεσμα στατιστικών ερευνών.
Στην αρχή της προσπάθειας μου για απεξάρτηση από το αλκοόλ μου είπαν πως δυστυχώς οι γυναίκες
που τα καταφέρνουν είναι μόνο 1 στις 10. Μου ήταν αδιανόητο να πιστέψω ότι μια έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα πως οι άντρες ήθελαν περισσότερο να ζήσουν ελεύθεροι από εξαρτήσεις απ’ ότι οι
γυναίκες. Κατά τη δική μου γνώμη δεν είναι έτσι όπως φαίνονται τα πράγματα. Θέλετε αποδείξεις;
ΠΑΛΙ; Και όμως έχω.. Δεν θα σας κουράσω όμως, θα χρειαζόμουν κι άλλες , πολλές σελίδες..
Θα κλείσω λέγοντας ένα μεγάλο ευχαριστώ στο ΚοιΣΠΕ «Ανεμώνη» Ν.Φθιώτιδας – Ευρυτανίας που
έδωσε και συνεχίζει να δίνει ευκαιρίες σε γυναίκες (και όχι μόνο) σαν και μένα να συνεχίζουμε να
υπάρχουμε ανάμεσα σας και να λέμε ελεύθερα τη γνώμη μας, με αξιοπρέπεια, υπευθυνότητα και
αισιοδοξία, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ…»
κα. Α.Α – Λήπτρια του ΚοιΣΠΕ “Ανεμώνη” – Ν.Φθιώτιδας – Ευρυτανίας
Γυναίκες κάθε ηλικίας, με όλα τα χρώματα στο δέρμα τους, οποιασδήποτε εθνικότητας και θρησκείας, σε όποια κοινωνικοοικονομική τάξη και να ανήκουν, με κάθε είδους σεξουαλικό προσανατολισμό, γυναίκες δυνατές ή αδύναμες, γυναίκες του μόχθου, γυναίκες με παιδιά ή χωρίς, γυναίκες με καρκίνο ,γυναίκες καταξιωμένες ,γυναίκες άνεργες, γυναίκες ελεύθερες, γυναίκες που παλεύουν με ασθένειες, γυναίκες που έχουν υποστεί κακοποίηση κάθε είδους, γυναίκες με επισφαλή ή αδήλωτη εργασία, γυναίκες που μεγαλώνουν μόνες παιδιά, γυναίκες μετανάστριες ή πρόσφυγες, γυναίκες με αναπηρία ή χωρίς, γυναίκες ανεξαρτήτως σωματότυπου, μορφωμένες ή αναλφάβητες, γυναίκες με ψυχοκοινωνικά προβλήματα, γυναίκες ευαίσθητες.. όλες διαφορετικές, μα όλες μοναδικές που αξίζουν την αποδοχή, την εκτίμηση και το σεβασμό όλων μας. Η ανταμοιβή για μια γυναίκα, για οποιαδήποτε γυναίκα, είναι η αναγνώριση της προσπάθειας της, όχι μια ημέρα το χρόνο αλλά καθημερινά και ουσιαστικά. Είναι ένα χαρισματικό πλάσμα που όσο πιο πλήρης και ευτυχισμένη νιώθει ,τόσο αυξάνονται και τα αποθέματα αγάπης που έχει για τους γύρω της.
Χριστίνα Καταραχιά,
Κοινωνική Λειτουργός
ΕΚΨ Π. ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ
Δομή Φθιώτιδας
