Χιλιάδες κόσμου στο Μοναστήρι του Οσίου Δαυϊδ για τη γιορτή του νέου Αγίου Ιακώβου
Γέμισε από λεωφορεία και ΙΧ αυτοκίνητα ο προαύλιος χώρος της Μονής του Οσίου Δαυϊδ στην Βόρεια Εύβοια. Χιλιάδες είναι οι πιστοί που προσήλθαν στον χώρο που έζησε από το 1952 έως το 1991 ο σύγχρονος Άγιος της Εύβοιας και όλης της Ελλάδας, ο Άγιος Ιάκωβος ο Με Συγχωρείτε.
Σήμερα είναι η πρώτη του επίσημη εορτή μετά την Αγιοκατάταξή του που έγινε το καλοκαίρι στο Μοναστήρι με την παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και κατά την οποία ορίστηκε να εορτάζεται μία ημέρα μετά των Εισοδίων της Θεοτόκου την 22η Νοεμβρίου.
Σήμερα, λοιπόν, το πρωί στον Ιερό Ναό τελείται θεία δοξολογία παρουσία των αγαπημένων του παιδιών, του Μητροπολίτη Χαλκίδας κου Χρυσοστόμου, άλλων μητροπολιτών και ιερέων τοπικών εκκλησιών.
Ο μακαριστός Γέροντας Ιάκωβος έζησε σαράντα περίπου χρόνια στη Μονή του Οσίου Δαυΐδ, έχοντας προηγουμένως ζήσει «ευαγγελικώς» στον κόσμο τριάντα δύο χρόνια. Δούλεψε στον Κύριο τηρώντας από τη νεό¬τητα έως το γήρας ίση την προθυμία της ασκήσεως. Μιμήθηκε τον όσιο Δαυΐδ, και βάδισε στα ίχνη του. Οι ασκητικοί του αγώνες ήταν εφάμιλλοι των παλαιών οσίων που αναφέρονται στα Γεροντικά, αλλά και οι εναντίον του επιθέσεις, πνευματικές και αισθητές, του Σατανά, οι ποικίλοι πειρασμοί, δοκιμασίες και κακοπάθειές του ήταν ανάλογες με αυτές που αντιμετώπισαν πολλοί θεοφόροι Πατέρες.
Όσο όμως μεγάλωναν οι δοκιμασίες τόσο ο Θεός τον χαρίτωνε με σπάνια πνευματικά χαρίσματα, όπως της διοράσεως και προοράσεως, της διακρίσεως και της παραμυθίας, και τόσο περισσότερες ήταν οι θεοπτείες που είχε και οι θεοσημείες που επιτελούσε με την προσευχή του, αλλά και τόσο μεγαλύτερη γινόταν η ακτινοβολία του.
Στη Μονή προσέρχονταν για να τον δουν εκατοντάδες απλοί άνθρωποι του λαού, αλλά και πατριάρχες και αρχιερείς, κληρικοί κάθε βαθμού και μοναχοί, άρχοντες και ανώτατοι δικαστές, καθηγητές Πανεπιστημίου και επιστήμονες. Όλοι φεύγοντας από τη Μονή κι έχοντας δει το Γέροντα Ιάκωβο αισθάνονταν ότι έφευγαν από ένα είδος Παραδείσου.
Αντάξια της θαυμαστής ζωής του ήταν και η οσιακή κοίμηση του Γέρο¬ντα, την οποία προγνώριζε, γι΄ αυτό και παρακάλεσε αγιορείτη ιεροδιάκονο που εξομολόγησε το πρωΐ της 21ης Νοεμβρίου 1991, εκείνης της τελευταίας ημέρας της επιγείου ζωής του να μείνει στο Μοναστήρι ως το απόγευμα για να τον «ντύσει».
Το λείψανο του ήταν λαμπερό, εύκαμπτο, ζεστό… Πολλοί τον είδαν ν’ανασηκώνεται, να ευλογεί τον κόσμο και πάλι να τακτοποιείται, ενώ η ιαχή που έβγαινε από τα χείλη χιλιάδων ανθρώπων «άγιος άγιος… είσαι άγιος» αποτελούσε μία ομόφωνη μαρτυρία της συνείδησης των πιστών για το μακαριστό πλέον Γέροντα Ιάκωβο.
Αλλ΄ ο άγιος Γέροντας συνεχίζει και μετά την όσιακή κοίμηση του, όπως το ομολογούν εκατοντάδες πιστοί να τους ευεργετεί με την παρρησία που έχει στο Θεό. Στη Μονή του Οσίου Δαυΐδ υπάρχουν τουλάχιστον τριακόσιες μαρτυρίες* πιστών, που ο Γέροντας Ιάκωβος τους βοήθησε.
Οί μαρτυρίες αυτές, που περιέ-χονται σε επιστολές των ίδιων των εύεργετηθέντων ή κατεγράφθηκαν μετά από προφορικές διηγήσεις τους, έχουν σχέση με θεραπείες, ευεργετικές επεμβάσεις και προσωπικές εμφανίσεις του Γέροντα.
