Επιστολή καταπέλτης από την Ζ.Λιβανίου:”Η ευθύνη για την αδιαφορία παραμένει..”
Καταπέλτης η επιστολή της βουλευτή της Εύβοιας, Ζωή Λιβανίου, για τον Αρχαιολογικό χώρο της Αυλίδας. Ένα θέμα για το οποίο τις τελευταίες ημέρες πολλά λέγονται και ακούγονται με αφορμή το έγγραφο του Υπουργείου Πολιτισμού
το οποίο γνωστοποιούσε στις τοπικές αρχές ότι κινεί τη διαδικασία της οριοθέτησης του κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου Αυλίδας του Δήμου Χαλκιδέων της Περιφερειακής Ενότητας Ευβοίας. Μάλιστα στο ίδιο έγγραφο υπήρχε συνημμένο απόσπασμα του ορθοφωτοχάρτη του Εθνικού Κτηματολογίου & Χαρτογράφησης με τις συντεταγμένες του ορίου της προτεινόμενης κήρυξης. Το Υπουργείο ενημέρωνε και παρακαλούσε την Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Αττικής Ανατολικής Στερεάς και Κυκλάδων, Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδος, Περιφέρεια Στερεάς, Περιφερειακή Ενότητα Εύβοιας και δήμο Χαλκιδέων να καταθέσουν τις απόψεις τους, να κοινοποιηθούν στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Ευβοίας, μέσα στο διάστημα των δύο μηνών που προβλέπει ο νόμος, προκειμένου να προβεί στις περαιτέρω ενέργειες στο πλαίσιο του άρθρου 12 του Ν. 3028/2002.
Δημόσια θέση έχει πάρει μέχρι στιγμής η Περιφερειακή Ενότητα Εύβοιας, το Εργατικό Κέντρο, ενώ η δημοτική αρχή γνωστοποίησε το θέμα στην τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου για να έρθει προς συζήτηση στην επόμενη. Η κα Λιβανίου, μετά απ’ όλα αυτά συντάσσει επιστολή μέσω της οποίας εξιστορεί το χρονικό της υπόθεσης που κρατά από το 1970 και γι’ αυτό τον λόγο οι φορείς της πόλης δεν θα έπρεπε να δηλώνουν αιφνιδιασμένοι, όπως επισημαίνει, και το ότι σήμερα, 48 χρόνια μετά, αυτός ο αρχαιολογικός χώρος αμφισβητείται ως προς τα όριά του, είναι λάθος σε βάρος της ιστορίας του τόπου και σε βάρος των δυνατοτήτων που έχει να αναπτυχθεί.
Παρατίθεται αναλυτικά η επιστολή και βίντεο από τα σχετικά ρεπορτάζ:
Αρχαιολογικός Χώρος Αυλίδας: Εκστρατεία Πολέμου ή Εκστρατεία Αρμονικής Συνύπαρξης;
Τις τελευταίες ημέρες το ενδιαφέρον για τον αρχαιολογικό χώρο της Αυλίδας είναι έντονο. Επιτέλους. Αφορμή η εκκίνηση της διαδικασίας οριοθέτησης του αρχαιολογικού χώρου από το Υπουργείο Πολιτισμού. Επιτέλους. Φορείς της πόλης και φυσικά πρόσωπα δηλώνουν αιφνιδιασμένοι. Ίσως ήταν βολική η στασιμότητα που υπήρχε στον ακριβή ορισμό της αρχαιολογικής ζώνης εδώ και δεκαετίες. Ίσως η πρόταση του Υπουργείου ανατρέπει κάποιους σχεδιασμούς. Σε ότι αφορά τα φαιδρά της υπόθεσης δηλώνω μόνο στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ να μην κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια.
Στην ουσία της υπόθεσης. Παρά τις συνήθειες που έχουν αναπτυχθεί στη χώρα μας για δεκαετίες, η ελληνική νομοθεσία εξακολουθεί να αναγνωρίζει και να προστατεύει το δάσος ως δάσος, τον αιγιαλό ως αιγιαλό, τον υγρότοπο ως υγρότοπο και ευτυχώς τον αρχαιολογικό χώρο ως αρχαιολογικό χώρο. Το 1970 ανακηρύχθηκε ως αρχαιολογικός ο χώρος της Αυλίδας και το 2000 ορίστηκαν τα όρια στις συντεταγμένες που θέτει το έγγραφο του Υπουργείου Πολιτισμού που εστάλη πρόσφατα προς τους αρμόδιους φορείς και υπηρεσίες. Το έγγραφο αποστέλλεται όπως ο νόμος ορίζει διότι το 2000 για άγνωστο λόγο οι συντεταγμένες απαλείφθηκαν από το σχετικό ΦΕΚ.
Το ότι σήμερα 48 χρόνια μετά, αυτός ο αρχαιολογικός χώρος αμφισβητείται ως προς τα όριά του, είναι λάθος σε βάρος της ιστορίας του τόπου μας και σε βάρος των δυνατοτήτων που έχει να αναπτυχθεί.
Το να θεωρούμε βολική την διαιώνιση μιας παράλειψης ή παρατυπίας διότι επιτρέπει σε κάποιους να αυθαιρετούν δεν μας καθιστά άμοιρους ευθυνών. Η ευθύνη για την αδιαφορία παραμένει διότι είναι ευθύνη απέναντι στην ιστορία, τον πολιτισμό αλλά και τις δυνατότητες ανάπτυξης της περιοχής. Εάν είχαν γίνει τα απαραίτητα βήματα η πόλη της Χαλκίδας, το νησί της Εύβοιας και βέβαια το σύνολο της οικονομικής και κοινωνικής ζωής του τόπου μας θα ήταν πολύ καλύτερη, θα υπήρχαν πολλές περισσότερες άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας και θα μπορούσαμε να έχουμε εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς και για την χώρα και για τον κόσμο. Το γεγονός ότι αφήνουμε εδώ και πέντε δεκαετίες αναξιοποίητο το σημείο όπου «ξεκίνησε» ο Δυτικός Πολιτισμός έχει συνέπειες και οι συνέπειες αυτές μας αφορούν όλους.
Το γεγονός ότι κάποιοι σχεδίαζαν να δημιουργήσουν νέα δεδομένα στην περιοχή επενδύοντας στη μη ρύθμιση και στη μη τήρηση των κανόνων ανήκει στα μοντέλα διακυβέρνησης του παρελθόντος. Είναι σαφές σε όλους ότι πίσω από δημόσιες προτάσεις για φαραωνικούς σχεδιασμούς γίνεται μια προσπάθεια απαλλοτρίωσης του πλέον δυνατού brand name της πόλης μας.
Η πρωτοβουλία που ανέλαβα ως Πρόεδρος του Θεάτρου Χαλκίδας πριν από 6 χρόνια να μετατρέψουμε μαζί με τα μέλη του Θεάτρου, τον Αναγκαστικό Συνεταιρισμό Βαθέως Αυλίδας που έχει και την ιδιοκτησία και πολλούς εθελοντές ένα εγκαταλελειμμένο λατομείο σε χώρο πολιτισμού κάθε καλοκαίρι, έχει αγκαλιαστεί και στηριχθεί στην πράξη από το σύνολο της τοπικής κοινωνίας και έχει δώσει μια νέα αφορμή να επισκέπτονται την πόλη μας δεκάδες άνθρωποι το καλοκαίρι από όλη την Ελλάδα.
Η πρόταση που κατέθεσαν το Θέατρο Χαλκίδας και ο Αναγκαστικός Συνεταιρισμός για την συνολική αναβάθμιση και αξιοποίηση της ευρύτερης περιοχής της Αυλίδας, την οποία με θέρμη υποστηρίζω, περιλαμβάνει σειρά παρεμβάσεων με επίκεντρο τον αρχαιολογικό χώρο και την σύγχρονη βιομηχανική ιστορία του, δεν ανατρέπει τις υπάρχουσες επιχειρηματικές δραστηριότητες, συνδυάζει πολιτισμό, ιστορία και περιβάλλον και μπορεί να προσελκύσει πληθώρα μικρών και μεσαίων ευρωπαϊκών προγραμμάτων δημιουργώντας εκατοντάδες άμεσες νέες θέσεις εργασίας. Η ανάδειξη και αξιοποίηση του χώρου σύμφωνα με την νομοθεσία περί αρχαιοτήτων και σύμφωνα με την περιβαλλοντική νομοθεσία προσφέρει νέες αναπτυξιακές δυνατότητες από τις οποίες πρώτα και κύρια θα ωφεληθούν οι τουριστικού προσανατολισμού επιχειρήσεις του νομού, τα καταστήματα εστίασης όλων των τύπων και γενικά η τοπική αγορά. Ο κύκλος ανάπτυξης που μπορεί να δημιουργηθεί θα ωφελήσει το σύνολο της ιδιωτικής οικονομίας της Χαλκίδας.
Η λειτουργία των χημικών βιομηχανιών δεν αφορά και δεν επηρεάζεται από την πρόταση του Θεάτρου Χαλκίδας. Είναι ζήτημα που επιλύεται στο ΓΠΣ της περιοχής, έχει αποφασιστεί από τον Δήμο Χαλκίδας ο οποίος έχει και την κύρια ευθύνη για τη σχετική διαδικασία.
Η πρόταση δεν επηρεάζει τα ενεργά λατομεία ούτε το σημερινό status των ναυπηγείων.
Η λειτουργία επιχειρήσεων που δεν συμμορφώνονται πλήρως με την περιβαλλοντική νομοθεσία, σύμφωνα με τα πολλά κατά καιρούς δημοσιεύματα, δικαστικές αποφάσεις και πρόστιμα, είναι πρόβλημα που υπάρχει δεν συνδέεται όμως σε κανένα επίπεδο με την ύπαρξη του αρχαιολογικού χώρου, την πρόταση συνολικής αναβάθμισης και αξιοποίησης της περιοχής ή το γενικό όφελος που μπορεί να προκύψει από τυχόν ενέργειες αναπλάσεων ή αποκατάστασης του φυσικού τοπίου.
Η επαναλειτουργία της τσιμεντοβιομηχανίας στο άμεσο ή στο απώτερο μέλλον δεν επηρεάζεται από τις όποιες ενέργειες επιλεγούν αλλά εναπόκειται αποκλειστικά και μόνο στην ιδιοκτήτρια εταιρία της οποίας τα συμφέροντα προστατεύονται από ισχυρό νομικό πλαίσιο.
Εν κατακλείδι. Οι καιροί που όλα άλλαζαν και όλα τα ίδια έμεναν έχουν περάσει, τουλάχιστον για το διάστημα που την ευθύνη διακυβέρνησης φέρει η σημερινή κυβέρνηση. Το ότι αιφνιδιάζονται ορισμένοι για την κινητικότητα παρά το ότι είναι θέμα που θα έπρεπε να πιέζουν για να κινηθεί, δεν με αφορά. Το ότι κάποιοι επένδυσαν ή επενδύουν στην στασιμότητα δεν τους δίνει το δικαίωμα να καταδικάσουν σε στασιμότητα το σύνολο της τοπικής κοινωνίας και οικονομίας.
Ο τόπος μας μπορεί και πρέπει να αποκτήσει νέες αξίες και νέες προοπτικές. Η πρόταση του Θεάτρου Χαλκίδας και του Αναγκαστικού Συνεταιρισμού μπορεί να δώσει νέα πνοή τόσο στην Αυλίδα όσο και στη Χαλκίδα. Η πορεία που θα έχουμε ως τοπική κοινωνία και ως τοπική οικονομία θα αποφασιστεί από το σύνολο των κατοίκων σε συνεργασία με τους τοπικούς φορείς στην βάση της κατεύθυνσης που θέλουμε να ακολουθήσουμε τις επόμενες δεκαετίες. Η συλλογική αυτή απόφαση θα προκύψει μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες και φυσικά δημόσιο διάλογο.
Σε αυτόν τον διάλογο δεν χωρούν οι εκ προοιμίου καταδίκες. Οι όποιες διαφορετικές προσεγγίσεις μπορούν να μένουν μακριά από προσωπικές επιθέσεις εφόσον όλοι οι συμμετέχοντες το σέβονται. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να υπερασπίζομαι τα πιστεύω μου και δεν είναι σε θέση να με τρομοκρατήσει ή να με απειλήσει κανείς, ιδίως για ζητήματα αρχών. Η πρόταση που υποστηρίζω δεν συνδέεται με την ιδιότητα της Βουλευτή, προϋπήρχε.
Οι αρχές, οι φορείς και το σύνολο της κοινωνίας οφείλουν να συμμετέχουν στην απόφαση που θα καθορίσει τον προσανατολισμό της οικονομίας μας. Να ενημερωθούν αναλυτικά, να αναλογιστούν πιο είναι το πραγματικό συμφέρον της πόλης μας και να τοποθετηθούν δημόσια και υπεύθυνα.
Εάν η πλειοψηφία πιστεύει ότι είναι στο συμφέρον μας να μην οριοθετηθεί ο αρχαιολογικός χώρος ας αποφασίσει να κάνει μήνυση και στον Όμηρο ζητώντας την απαλοιφή της από τα Ομηρικά Έπη.
