Οι απαντήσεις στα Λατινικά από το Ειδικό Φροντιστήριο στην Ελληνική Γλώσσα Ειρήνη Σόλια (video)

Με Λατινικά, Χημεία και Αρχές Οικονομικής Θεωρίας συνεχίστηκαν οι πανελλαδικές για τους υποψηφίους των Γενικών Λυκείων. Τις απαντήσεις στα Λατινικά μας δίνει το Ειδικό Φροντιστήριο στην Ελληνική γλώσσα της Ειρήνης Σόλια.

 Απαντήσεις:
• Νόμισε πως ερχόταν προς το μέρος του ένας άνθρωπος με πελώριο ανάστημα και βρώμικη όψη, όμοιος με είδωλο νεκρού. Μόλις τον είδε ο Κάσσιος, φόβος τον κατέλαβε και θέλησε να πληροφορηθεί τ’ όνομά του. Εκείνος απάντησε πως ήταν ο Πλούτωνας (ή: ο Χάροντας).
• Στη διάρκεια του Λατινικού πολέμου, ο ύπατος Τίτος Μάνλιος, που καταγόταν από αριστοκρατική γενιά, είχε την αρχηγία του στρατού των Ρωμαίων. Αυτός, όταν κάποτε έφευγε από το στρατόπεδο, διέταξε να απέχουν όλοι από τη μάχη. Αλλά λίγο αργότερα ο γιος του πέρασε έφιππος μπροστά από το στρατόπεδο των εχθρών και προκλήθηκε σε μάχη από τον αρχηγό των εχθρών με αυτά τα λόγια:
• Δεν σου πέρασε η οργή όταν περνούσες τα σύνορα της πατρίδας; Παρ’ όλο που είχες έλθει με εχθρική και απειλητική διάθεση, γιατί, όταν είδες τη Ρώμη, δεν σου ήρθε στο μυαλό: «Μέσα σ’ εκείνα τα τείχη βρίσκονται το σπίτι και οι εφέστιοι θεοί μου, η μητέρα, η σύζυγος και τα παιδιά (μου)»; Εγώ λοιπόν αν δεν (σε) είχα γεννήσει, η Ρώμη δεν θα πολιορκείτο . αν δεν είχα γιο, θα πέθαινα ελεύθερη σε ελεύθερη πατρίδα. Εγώ τίποτε πια δεν μπορώ να πάθω, ούτε πρόκειται να είμαι για πολύ καιρό τόσο δυστυχισμένη: όμως αντίθετα αυτούς, αν συνεχίσεις, τους περιμένει είτε πρόωρος θάνατος είτε μακρόχρονη σκλαβιά.
Β1.
• Ingenter
• Facies
• Simillimo
• Quae
• Exercitus
• Proeliis
• Minaciora
• Illud
• Penatium
• Nulli rei
• Diutius
• Miser
• Hac
• Morte
• Servitutis
B2. α
• Existimem
• Veniendo
• Aspice
• Concipient
• Praeesse
• Abisset
• Abstenturam
• Habebuntur
• Passuram esse
• Possitis
B2. β
• ingrediamur
• ingrederemur
• ingressuri simus
• ingress simus
• ingress essemus
Γ1.α)
Magnitudinis : ονοματικός, ετερόπτωτος προσδιορισμός, γενική ιδιότητας στο hominem
Consul: ονοματικός, ομοιόπτωτος προσδιορισμός, παράθεση στο T. Manlius
Afiquando: επιρρηματικός προσδιορισμός, επίρρημα του χρόνου στο ρήμα abiret
Animo: επιρρηματικός προσδιορισμός, αφαιρετική οργανική του τρόπου στο perveneras
Miserrima: κατηγορούμενο στο υποκείμενο ego λόγω του συνδετικού ρήματος futura sum.
Γ1. β.
 «Respondit ille se esse orcum» : το υποκείμενο του ειδικού απαρεμφάτου esse είναι το se, σε πτώση αιτιατική, διότι το υποκείμενο του ειδικού απαρεμφάτου δηλώνεται πάντα σε αιτιατική. Η σύνταξη είναι ταυτοπροσωπία και λατινισμός.
 «ego nihil iam pati possum» : ως υποκείμενο του τελικού απαρεμφάτου pati εννοείται το ego, που είναι ίδιο με το υποκείμενο του ρήματος σε ονομαστική. Η συνταξη είναι ταυτοπροσωπία
Γ1. γ.
 «filius …a duce… lacessitus est» : η ενεργητική σύνταξη έχει ως εξής : dux hostium his verbis proelio filium lacessivit.
Γ1. δ.
 Natus : qui natus erat ή natus est
 ingredienti: Dum tu ingrederis
Γ2. α) O υποθετικός λόγος είναι:
Υπόθεση: si pergis : si + oριστική ενεστώτα
Απόδοση: at contra nos aut immature mors aut longa servitus manet : οριστική ενεστώτα. Άρα , ο υποθετικός λόγος δηλώνει το α΄είδος, την ανοικτή υπόθεση στο παρόν.
Μετατροπή:
1) υπόθεση προς την πραγματικότητα για το παρελθόν
Υπόθεση: si perrexisses
Aπόδοση: at contra hos aut immature mors aut longa servitus mansisset
2) Yπόθεση: si pergas
Aπόδοση: at contra hos aut immature mors aut longa servitus maneat.

Γ2β)
Η πρόταση είναι : nisi … haberem : ως μετοχή γίνεται non filium habens σε πτώση ονομαστική, διότι το υποκείμενο του ρήματος haberem είναι όρος στην κύρια πρόταση με την οποία γίνεται η σύμπτυξη, υποκείμενο του essem.

Γ2.γ.
1η πρόταση: quem simul aspexit cassius: εισάγεται με τον χρονικό σύνδεσμο simul για το προτερόχρονο, εκφέρεται με οριστική, διότι δηλώνει τη χρονική σχέση, χρόνου παρακειμένου για το προτερόχρονο στο παρελθόν.
2η πρόταση: cum … abiret: εισάγεται με τον ιστορικό – διηγηματικό σύνδεσμο cum που υπογραμμίζει τη βαθύτερη σχέση της δευτερεύουσας με την κύρια και δημιουργεί μια σχέση αιτίου – αιτιατού μεταξύ τους , εκφέρεται με υποτακτική, διότι είναι φανερός ο ρόλος του υποκειμενικού στοιχείου, χρόνου παρατατικού, γιατί δηλώνει το σύγχρονο στο παρελθόν και προηγείται ιστορικός χρόνος edixit ( πρκ).