“Η Βασίλισσα το’ σκασε”…. Εντυπωσιακή μετανάστευση μελισσιού στην Αγία Παρασκευή Φθιώτιδας (video)
Ένα εντυπωσιακό βίντεο μας έστειλε τηλεθεατής του star κεντρικής Ελλάδας από την περιοχή της Αγίας Παρασκευής Τιθορέας Φθιώτιδας.
Ένα μελίσσι φεύγει από «το σπίτι του» και εγκαθίσταται σε δέντρο σχηματίζοντας έναν τεράστιο «τσαμπί». Οι λόγοι της μετανάστευσης είναι ερωτικοί και σχετίζονται με την ανοιξιάτικη διάθεση της Βασίλισσας του μελισσιού σύμφωνα με τους ειδικούς. Το βίντεο που ακολουθεί είναι πραγματικά εντυπωσιακό.
Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ:
Για να δημιουργηθεί ένα νέο μελίσσι χρειάζεται μια νέα βασίλισσα. Μόνο έτσι μπορεί να πολλαπλασιαστεί το μελίσσι και αυτό γίνεται με τη σμηνουργία των μελισσών. Κυρίως το Μάιο οι εργάτριες φτιάχνουν μερικά βασιλικά κελιά και εκεί μέσα διατρέφουν 6 ή και περισσότερες βασίλισσες από τις οποίες τις πιο πολλές τις περιμένει ο θάνατος. Περίπου μια εβδομάδα πριν η πρώτη νέα βασίλισσα βγει από το κελί της γίνεται η σμηνουργία.
Οι μέλισσες μαζεύονται σε πυκνούς σωρούς μπροστά στην είσοδο της κατοικίας τους. Μονομιάς έπειτα αναστατώνονται, ορμάνε μέσα στην κυψέλη κατευθύνονται στα κελιά με το μέλι και γεμίζουν το μελιστομάχι τους. Περίπου μισές απ’ αυτές εγκαταλείπουν την κυψέλη με ένα τρελό στριφογύρισμα, πετώντας ανακατεμένα σε κύκλους και μαζί με την παλιά βασίλισσα μαζεύονται σε ένα κλαδί ενός κοντινού δέντρου σχηματίζοντας το πυκνό τσαμπί «αφεσμού». Είναι η στιγμή που ο μελισσοκόμος μπορεί να το πιάσει, να το μεταφέρει σε μια άδεια κυψέλη και να δημιουργήσει το καινούριο μελίσσι. Στην παλιά κυψέλη βρίσκονται οι παλιές μέλισσες χωρίς αρχηγό πια.
Ύστερα από λίγες ημέρες, βγαίνει η πρώτη από τις νέες βασίλισσες από το κελί της. Μια εβδομάδα από την έξοδό της από το κελί επιχειρεί η βασίλισσα το γαμήλιο ταξίδι της και ζευγαρώνει στον αέρα με ένα κηφήνα και με αρκετούς διαδοχικά.
Η βασίλισσα ξεκινάει τη γαμήλια πτήση της. Πετάει πολύ ψηλά κι οι κηφήνες την ακολουθούν τραβηγμένοι από τη μυρωδιά της. Όσοι τη φτάσουν ζευγαρώνουν μαζί της στον αέρα. Τη στιγμή που την αποχωρίζονται, η κοιλιά τους σχίζεται και πεθαίνουν. Οι υπόλοιποι κηφήνες, άχρηστοι πια, ζουν ακόμα λίγο σε βάρος της κοινότητας. Το χειμώνα που λιγοστεύει η τροφή, οι εργάτριες τους πετούν έξω από την κυψέλη, τσιμπώντας με το κεντρί τους όσους δε θέλουν να βγουν. Ανίκανοι να τραφούν οι κηφήνες, πεθαίνουν. Η βασίλισσα μπορεί να επαναλάβει το γαμήλιο πέταγμά της και τις επόμενες ημέρες.
Μετά γίνεται η ενάρετη μελισσομητέρα που δεν ξαναφήνει ποτέ πια την κυψέλη παρά μόνο όταν εκθρονιστεί την επόμενη άνοιξη από μια νέα βασίλισσα. Αν το μελίσσι σε μια χρονιά διώξει μόνο έναν αφεσμό, τότε οι υπόλοιπες βασίλισσες δεν ζουν πια διότι η πρώτη βασίλισσα από αυτές που θα βγει, ανοίγει τρύπες με τα σαγόνια της στα άλλα βασιλικά κελιά και θανατώνει κεντρίζοντας η ίδια τις αδελφές της. Έπειτα οι εργάτριες καταστρέφουν τα βασιλικά κελιά και κουβαλούν τα πτώματα έξω από την κυψέλη. Αν όμως υπάρχει διάθεση του σμήνους και για άλλο αφεσμό, τότε οι εργάτριες προστατεύουν τα άλλα βασιλικά κελιά από τις διαθέσεις της βασίλισσας.
Οι έτοιμες να βγουν νεαρές βασίλισσες δεν εγκαταλείπουν τα κελιά τους, διότι η ελεύθερη βασίλισσα μέσα στην κυψέλη θα ορμούσε αμέσως επάνω τους. Αυτό που κάνουν είναι να προβάλλουν μόνο την προβοσκίδα τους ανάμεσα από μια μικρή σχισμή του κελιού τους και έτσι να ταΐζονται από τις εργάτριες. Όταν η αντίπαλος βασίλισσα φύγει με ένα καινούριο αφεσμό από την κυψέλη, μόνο τότε βγαίνουν από τα κελιά. Μια μόνο παραμένει στο μελίσσι, ενώ οι άλλες δολοφονούνται.
