Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών:”Όχι σε όλα τα ναρκωτικά”

Την Τετάρτη 1 Μαρτίου 2017 ο εκλεγμένος της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών κατέθεσε στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΛΜΕ Εύβοιας ψήφισμα της ΑΣΕ σχετικά με το θέμα της πρόληψης του εθισμού και των εξαρτήσεων. Πανελλαδικά η ΑΣΕ καταθέσαμε ψήφισμα στα ΔΣ της ΟΛΜΕ και των ΕΛΜΕ για να υιοθετηθεί και να προταθεί στους συλλόγους διδασκόντων εν όψει των Θεματικών Εβδομάδων που γίνονται στα Γυμνάσια.

Το ψήφισμα καταλογίζει ευθύνες σε Κυβέρνηση-ΕΕ για την πολιτική της ναρκωκουλτούρας που προωθεί. Επίσης, καταδικάζουμε το διαχωρισμό σε «μαλακά» και «σκληρά» ναρκωτικά. Στηρίζουμε τη μόνη ρεαλιστική λύση, που είναι να ενισχυθούν οι προσπάθειες πρόληψης, θεραπείας, επανένταξης. Τέλος, το χρέος μας ως εκπαιδευτικοί είναι να λέμε ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ. Θέλουμε τα παιδιά μας κι οι μαθητές μας να ζουν σε μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά και όχι σε μια κοινωνία με ελεύθερα τα ναρκωτικά. Διεκδικούμε χάραξη αντιναρκωτικής πολιτικής και παλεύουμε για ισχυρό εργατικό κίνημα που θα παλεύει για την ανατροπή των αιτιών που οδηγούν στη χρήση ουσιών.

Ήταν τόσο αντιδραστική η στάση των μελών των Καθηγητών Εν Δράσει, ΣΕΡΑ και ΔΑΚΕ, οι οποίοι και καταψηφίσαν την πρόταση, που θεωρούμε απαραίτητο να παραθέσουμε τις τοποθετήσεις τους.

Καθηγητές Εν Δράσει: «-Εγώ θέλω να κτυπήσω μια ένεση. Μπορώ; Ή θα πας να με καρφώσεις;»

«-Δε συμφωνώ στnν αποκλειστικά στεγνή απεξάρτηση.»

«-Αν τα ναρκωτικά πουλιόντουσαν στα περίπτερα δε θα είχαν τόση ζήτηση.»

«-Κανένας δε σκοτώθηκε από καθαρή ηρωίνη. Όλοι σκοτώθηκαν από νοθευμένη.»

ΔΑΚΕ: «-Να σταματήσει η υποστήριξη του ΠΑΜΕ στις καταλήψεις γιατί εκεί γίνεται χρήση ναρκωτικών.»

ΣΕΡΑ: «-Δε συμφωνώ ότι το σύστημα προωθεί και κερδίζει από τα ναρκωτικά.»

Δηλαδή η παράταξη της ΔΑΚΕ πιστεύει ότι οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις αποτελούν αιτία για τη χρήση ναρκωτικών! Η εξάρτηση είναι φαινόμενο αυτού του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος. Οι συνθήκες στις οποίες ζούμε ευνοούν την χρήση. Είναι η ανεργία, η φτώχεια, όχι μόνο η άδεια τσέπη αλλά και η φτώχεια στον πολιτισμό. Είναι τα εμπόδια που συναντάς στο να μορφωθείς και να σπουδάσεις, στο να αθληθείς και να ψυχαγωγηθείς, να διασκεδάσεις και να κάνεις διακοπές. Δικαιώματα που αποτελούν προνόμια για λίγους και τα οποία διεκδικούμε στο σήμερα με αγώνες.

Οι ΣΕΡΑ καίγονται να βγάλουν λάδι το καπιταλιστικό σύστημα. Υποστηρίζουν ότι το σύστημα δεν κερδίζει από τα ναρκωτικά τη στιγμή που η διακίνησή τους αποτελεί μια τεράστια οικονομική επιχείρηση με κέρδη πάνω από 500 δις $ το χρόνο. Τη στιγμή που ακούγονται επιχειρήματα για τα εκατομύρια που θα μπορούσε να κερδίζει το κράτος από το ΦΠΑ εάν διακινούσε νόμιμα στους χρήστες τις ουσίες που αγοράζουν παράνομα, κι έτσι να αντιμετώπιζε και την οικονομική κρίση. Χρησιμοποιούν τα ναρκωτικά σαν όπλο χειραγώγησης του λαού. Κατασκευάζουν κι εγκλωβίζουν σε ιδεολογήματα και ψευτοδιλλήματα και τα σερβίρουν με δεκάδες νέες ουσίες. Ο χρήστης παγιδεύεται στην αίσθηση μιας στρεβλής πραγματικότητας. Τελικά, ποιόν συμφέρει να κρατά ένα ποσοστό του πληθυσμού ¨ναρκωμένο¨;

Για τους Καθηγητές Εν Δράσει μιλάμε για ξεκάθαρη θέση υπέρ της χρήσης ναρκωτικών ουσιών. Καταδικάζουμε τις επικίνδυνες αυτές λογικές. Θεωρούμε επικίνδυνη και αντιεπιστημονική την προσπάθεια νομιμοποίησης κάποιων ναρκωτικών και της συνακόλουθης χρήσης τους ή της στάσης ανοχής απέναντι στο πρόβλημα, τη στάση διαχωρισμού των ναρκωτικών σε αυτά που βλάπτουν και αυτά που, τάχα, είναι «ακίνδυνα».

Παρακάτω παρατίθεται το ψήφισμα όπως κατατέθηκε:

Στο πλαίσιο διεξαγωγής της θεματικής εβδομάδας στα Γυμνάσια, μία από τις ενότητες έχει ως θέμα  την πρόληψη του εθισμού και των εξαρτήσεων. To ζήτημα αυτό αφορά άμεσα όλη την εκπαιδευτική κοινότητα, κάθε σύλλογο διδασκόντων που πρέπει να τοποθετηθεί ανεξάρτητα από το αν θα υλοποιήσει ή όχι στα σχολεία το συγκεκριμένο πρόγραμμα.

Η περίοδος που ξανανοίγει το ζήτημα δεν είναι τυχαία. Κυβέρνηση και Ε.Ε. προετοιμάζουν ένα ζοφερό μέλλον για τη νέα γενιά. Οι μαθητές μας προορίζονται στη συντριπτική της πλειοψηφία να βολοδέρνουν μεταξύ ανεργίας και ημιαπασχόλησης με μισθό χαρτζιλίκι χωρίς κανένα δικαίωμά στην Κοινωνική Ασφάλιση. Η κυρίαρχη τάξη χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να αποπροσανατολίσει τη νέα γενιά από τα πραγματικά της προβλήματα, να τη κάνει να νομίζει ότι υπάρχει ένας άλλος επίπλαστος κόσμος μακριά από τη σκληρή πραγματικότητα που δεν χρειάζεται να την αντιληφθεί, για να την αλλάξει.

Η χρήση ουσιών, τα ναρκωτικά είναι ένα τέτοιο μέσο, συνδέεται άμεσα με την φυγή από μια κοινωνική πραγματικότητα που καραδοκεί για να συνθλίψει κάθε νέο άνθρωπο.

Ένα από τα κυρίαρχα ιδεολογήματα που προβάλλει η άρχουσα τάξη γύρω από το πρόβλημα των ναρκωτικών είναι ο διαχωρισμός τους σε «μαλακά» και «σκληρά». Πίσω από αυτό το ιδεολόγημα – κρύβεται η πολιτική που προωθεί η ΕΕ ως «λύση» στο πρόβλημα της τοξικοεξάρτησης. Η «ακίνδυνη» χρήση των «αθώων» ναρκωτικών βρίσκει γόνιμο έδαφος σε νέους που στρέφονται σε αυτά για να ξεφύγουν από ένα σύστημα που τους συνθλίβει, ψάχνοντας τρόπο να υποκαταστήσουν βασικές ανάγκες τους.

Στο μόνο επίπεδο που μπορούν να διαχωριστούν τα ναρκωτικά είναι εκείνο της φαρμακολογίας και της χημικής σύνθεσης. Όμως, αυτή η πλευρά δεν παίζει τον καθοριστικό ρόλο στη χρήση και στην εξάρτηση. Τον πρώτο λόγο τον έχει η κοινωνική και ψυχολογική διάσταση του φαινομένου και τόσο οι εμπνευστές αυτού του ιδεολογήματος όσο και τα αστικά κόμματα της χώρας μας το γνωρίζουν πολύ καλά. Στόχος όσων υποστηρίζουν λογικές διαχωρισμού είναι να αποσυνδέσουν το πρόβλημα των ναρκωτικών από την κοινωνική του διάσταση, από τις αιτίες που το γεννούν και το αναπαράγουν και τις συνέπειές του. Με αυτό τον τρόπο επιχειρείται να απενεχοποιηθεί και να κερδίσει συναίνεση και συνειδήσεις ένα από τα ισχυρότερα όπλα χειραγώγησης και κοινωνικού ελέγχου του καπιταλιστικού συστήματος.

Στην Ελλάδα η χρήση έστω και μια φορά στη ζωή τους στη μαθητική νεολαία (15 εώς 18χρονών) έχει φτάσει σε ποσοστό στο 11%, ενώ η χρήση της κάνναβης (χασίς) είναι 9% (Ετήσια Έκθεση του ΕΚΤΕΠΝ για την Κατάσταση των Ναρκωτικών και των Οινοπνευματωδών 2015).

Πέρα όμως από τα στατιστικά οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί ζουν καθημερινά το πρόβλημα στα σχολεία τους το οποίο παίρνει εφιαλτικές διαστάσεις.

Πλέον ο μύθος των «αθώων» και «μαλακών» ναρκωτικών έχει καταρριφθεί. Η χρήση των λεγόμενων , «μαλακών» ναρκωτικών, όπως π.χ. το χασίς προκαλεί πολλά και σοβαρά οργανικά και ψυχολογικά προβλήματα. «Οι αιφνίδιες επιδράσεις της κάνναβης προκαλούν παροδικές ψυχώσεις, ανάπτυξη μακροχρόνιων προβλημάτων ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένων της κατάθλιψης, της ψύχωσης και της σχιζοφρένειας » (Ετήσια Εκθεση του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας για την κατάσταση του προβλήματος των ναρκωτικών στην ΕΕ και τη Νορβηγία «ΕΚΤΕΠΝ» – 2004).

Ως εκπαιδευτικοί, ως δάσκαλοι δεν έχουμε δικαίωμα στην παθητική στάση και απλώς να παρακολουθούμε όταν πρόκειται για το μέλλον, για τη ζωή των παιδιών μας.

ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ

Θέλουμε τα παιδιά μας και οι μαθητές μας να ζουν σε μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά και όχι σε μια κοινωνία με ελεύθερα τα ναρκωτικά.

Θεωρούμε επικίνδυνη και αντιεπιστημονική την προσπάθεια νομιμοποίησης κάποιων ναρκωτικών και της συνακόλουθης χρήσης τους ή της στάσης ανοχής απέναντι στο πρόβλημα, την στάση διαχωρισμού των ναρκωτικών σε αυτά που βλάπτουν και αυτά που, τάχα, είναι «ακίνδυνα».

Ο πραγματικός στόχος αυτής της πολιτικής είναι η χειραγώγηση της νεολαίας και των λαϊκών στρωμάτων, η γενίκευση της ναρκωκουλτούρας.

Η μόνη διέξοδος είναι ένα πλατύ και ισχυρό κοινωνικό κίνημα, που σε συνεργασία με το μαζικό και νεολαιίστικο κίνημα θα παλεύει για την ανατροπή των αιτιών που οδηγούν στη χρήση ουσιών.

Διεκδικούμε τη χάραξη αντιναρκωτικής πολιτικής με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά:

• Δημιουργία ενός Δημόσιου και Ενιαίου Φορέα με επαρκή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό που θα καλύπτει πλήρως τις ανάγκες της χώρας με υπηρεσίες πρόληψης, θεραπείας και κοινωνικής επανένταξης, έρευνας και αξιολόγησης.
• Να απαγορευτεί κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στους παραπάνω τομείς.
• Να στηριχθούν οι υπάρχουσες δομές πρόληψης – στεγνών προγραμμάτων απεξάρτησης – κοινωνικής επανένταξης.

Να εγκαταλειφθεί η προσπάθεια διακίνησης “υποκατάστατων” μέσα από το σύστημα Υγείας. Τα Προγράμματα