Μπουναμάδες και κόλλυβα
Απέναντι στον χριστουγεννιάτικο μπουναμά του Α. Τσίπρα προς τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους ακριτικούς νησιώτες, όλοι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί έδωσαν χθες κόλλυβα, ενταφιάζοντας μέχρι νεωτέρας τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, που αποφάσισαν στο Eurogroup μόλις στις 5 Δεκεμβρίου.
Η αρνητική αυτή εξέλιξη σημειώνεται μόλις δύο ημέρες πριν την πολυαναμενόμενη συνάντηση Μέρκελ Τσίπρα στο Βερολίνο την Παρασκευή, κατά την οποία η ελληνική κυβέρνηση ήλπιζε σε «πολιτική απόφαση « για λύση του συνολικού αδιεξόδου για την αξιολόγηση και τη νομοθέτηση μηχανισμού – κόφτη μετά το 2019.
Η δημόσια αποδοκιμασία του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών για τον μπουναμά Τσίπρα , προκάλεσε ντόμινο παρεμφερών αντιδράσεων από τον ESM και τον πρόεδρο του Eurogroup, με όλες τις προηγούμενες αποφάσεις στον αέρα, έως ότου οι θεσμοί εξετάσουν την συμβατότητα του μπουναμά με το Μνημόνιο και κυρίως τις επόμενες κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης.
Όπως και νάχει το πράγμα η κυβέρνηση Τσίπρα έχει περάσει μόνη της μια διπλή θηλιά στο λαιμό της:
• Πιέζεται από τους δανειστές της να νομοθετήσει και να ψηφίσει στη Βουλή -τώρα- μέτρα που θα εφαρμοστούν μετά το 2018, ύψους περίπου 4,2 δις ευρώ. Φυσικά, τα μέτρα αυτά δεν θα τα εφαρμόσει η κυβέρνηση Τσίπρα, αλλά η επόμενη κυβέρνηση, όποια και αν είναι αυτή μετά τις εκλογές. Όμως η παρούσα κυβέρνηση Τσίπρα θα αναλάβει όλο το πολιτικό κόστος για τη δέσμευση της χώρας σε αέναη λιτότητα, όπως ακριβώς έχει ήδη πράξει με την δέσμευση του εθνικού πλούτου για τα επόμενα 100 χρόνια…
Αυτό είναι το «παλαβό» πλαίσιο μέσα στο οποίο έχει στριμωχτεί μόνη της η κυβέρνηση, η οποία, απαίδευτη, αφελής και πρόχειρη, όπως είναι, πριν από λίγους μήνες είχε κηρύξει βραχύβιο, όπως αποδείχθηκε «ανένδοτο» για ελάφρυνση του χρέους . Το αντίτιμο θα ήταν το γρήγορό κλείσιμο της β αξιολόγησης, ώστε να διασφαλίσει «εύκολο χρήμα» για τις τράπεζες, από την ένταξη της Ελλάδας στην ποσοτική χαλάρωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Οι δανειστές, που δεν «μασάνε» μπροστά στα «τελεσίγραφα Τσίπρα», έδωσαν αναδιάταξη χρέους, που θα φανεί το 2060! Έχουν δεσμεύσει όμως την Αθήνα σε «αναγκαστικό πλεόνασμα» 3,5% του ΑΕΠ ( από το Μνημόνιο του 2015 και το Eurogroup του Μαΐου 2016) και προηγούμενες (στο Eurogroup Δεκεμβρίου2016) επέβαλαν στην Αθήνα ότι το πλεόνασμα του 3,5% θα διατηρηθεί και «τα επόμενα χρόνια» του 2018. Και μάλιστα θα συνοδεύεται από έναν συγκεκριμένο και προσδιορισμένο «μηχανισμό» λήψης πρόσθετων και αυτόματων μέτρων από την ελληνική κυβέρνηση, που θα ψηφιστεί τώρα, έτσι ώστε να διασφαλίζεται στο διηνεκές ότι το εξωφρενικό αυτό πλεόνασμα του 3,5% θα στέκεται κάθε χρονιά στο ύψος του από το 2018 και μετά…
Σ αυτό το μακιαβελικό πλαίσιο κατέληξαν οι ευρωπαίοι δανειστές προκειμένου να διασφαλίσουν την μόνιμη παρουσία του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, αφού οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που δανείζουν στην Ελλάδα, έχουν δεσμευθεί στα κοινοβούλια τους ότι θα δίνουν χρήματα, μόνον αν συμμετέχει και το ΔΝΤ στο πρόγραμμα.
Το ΔΝΤ από την πλευρά του, δεσμευόμενο εκ του Καταστατικού του, (συμμετέχει μόνον σε προγράμματα με στοιχειωδώς «βιώσιμα χρέη»), πιέζει τους ευρωπαίους δανειστές και πρωτίστως την Αθήνα να δεσμευθεί, να νομοθετήσει τώρα και να εφαρμόσει από το 2019, μεγάλη μείωση στο αφορολόγητο, μεγάλη μείωση στις συντάξεις, ανακατανομή των δαπανών του Δημοσίου, αύξηση του ορίου απολύσεων με αντάλλαγμα την αύξηση του επιδόματος ανεργίας κλπ.
Η Αθήνα έδειχνε μέχρι χθες, πίσω από τις φωνασκίες με το ΔΝΤ, να αναζητά έναν «έντιμο συμβιβασμό», έναν λεκτικό συμβιβασμό, που θα την δεσμεύει στη λήψη αυτών των μέτρων ..για τους επόμενους, αλλά δεν θα τα νομοθετήσει και θα τα ψηφίσει τώρα στη Βουλή, έτσι ώστε να απαλλαγεί από το δυσβάστακτο πολιτικό κόστος, ειδικά τώρα που η δημοφιλία του ΣΥΡΙΖΑ σταθερώς μειώνεται.
• Οι βιαστικός και μη κοστολογημένος μπουναμάς Τσίπρα, προκάλεσε χθες την «τιμωρητική» αντίδραση Σόιμπλε και θεσμών, που απειλούν να στείλουν όλα τα συμφωνηθέντα για το χρέος στο καλάθι και την αξιολόγηση στο απώτερο μέλλον, καταστρέφοντας τα σχέδια Τσίπρα για «έξοδο στις αγορές».
Μπροστά στο αδιέξοδο η κυβέρνηση στρέφεται στη Βουλή ζητώντας ονομαστική ψηφοφορία όλων των βουλευτών για τον μπουναμά του, ώστε να αποκτήσει «ασπίδα» απέναντι στους δανειστές και φυσικά , βέλη στην φαρέτρα του για μια διχαστική προεκλογική περίοδο που επέρχεται.
