‘Οχι αποφάσεις τελευταίας στιγμής για τα προσφυγόπουλα, επισημαίνει ο Σύλλογος Δασκάλων-Νηπιαγωγών Χαλκίδας

Η εκπαίδευση συνιστά μια σοβαρή δυνατότητα και παρέχει μια ευκαιρία για οργανωτικής και παιδαγωγικής φύσεως αλλαγές, που όλα τα σχολεία έχουν ανάγκη για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την πολυπολιτισμική πρόκληση της σύγχρονης κοινωνίας. Η επίτευξη αυτού του στόχου απαιτεί μια ιδιαίτερα επίπονη προσπάθεια και τη στενή και δημιουργική συνεργασία πολλών φορέων, όπως της πολιτικής ηγεσίας, των επιστημόνων, των στελεχών της εκπαίδευσης , των εκπαιδευτικών, των πολιτών.

Για τα παιδιά όσων επιλέγουν ή αναγκάζονται να αναζητήσουν άσυλο στην Ελλάδα, το Υπουργείο Παιδείας Θα πρέπει να λάβει, μέτρα, προκειμένου να διασφαλιστεί το δικαίωμά τους στην εκπαίδευση χωρίς εκπτώσεις ή διαφοροποιήσεις.
Ο Σύλλογος Δασκάλων- Νηπιαγωγών Χαλκίδας ήταν από την αρχή δίπλα στα παιδιά αυτά, που πληγωμένα από τις συγκυρίες κατέφυγαν στον τόπο μας, με υλική υποστήριξη και δράσεις που πραγματοποιήθηκαν από ομάδα του Συλλόγου.
Πρέπει να επισημάνουμε ότι οι συνθήκες διαβίωσης αυτών των παιδιών είναι επιτακτική ανάγκη να βελτιωθούν και αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από τον εθελοντισμό αλλά και από την οργάνωση και παρέμβαση του κράτους.
Σαφώς πρέπει να εξασφαλιστεί η μόρφωση των τραυματισμένων αυτών παιδιών όχι σαν μια ξεχωριστή κατηγορία μαθητών δίπλα σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που απευθύνεται κατά κύριο λόγο στα ελληνικής καταγωγής παιδιά. Απεναντίας, επιδίωξη της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης είναι, μέσα από τα προγράμματά της, να μορφώνονται τα πληγωμένα από τις συγκυρίες παιδιά, που προσέφυγαν στον τόπο μας, έτσι ώστε να ενσωματωθούν ισότιμα στο βασικό ιστό της εκπαίδευσής μας.
Ποιες όμως είναι οι επιδιώξεις και οι στόχοι της κυβερνητικής πολιτικής για τα παιδιά αυτά δεν είναι ξεκάθαρο. Θέλουμε υποδοχή των μαθητών αυτών και όχι ενσωμάτωση;;
Και πώς θα επιτευχθεί η υποδοχή των παιδιών αυτών με αποφάσεις της τελευταίας στιγμής, χωρίς ουσιαστικό σχεδιασμό, πρόγραμμα, έγκαιρο οικονομικό προϋπολογισμό , με την εθελοντική στήριξη των συναδέλφων στα σχολεία που επιλεχτήκαν , χωρίς να ξέρουμε πάλι τα κριτήρια επιλογής; Πώς μπορεί να δημιουργηθεί κλίμα υποδοχής και αποδοχής των παιδιών αυτών, όταν τα «κρύβουν» σε ωράριο εκτός λειτουργίας του δημόσιου σχολείου;
Οι δομές υποδοχής θα έπρεπε να είναι οργανωμένες , με τον ακριβή αριθμό των παιδιών και σαφώς με μικρές ομάδες παιδιών, ώστε να αποφύγουμε την γκετοποίηση παιδιών και σχολείων και σαφώς όχι με δάσκαλους αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου.
Διεκδίκηση του Συλλόγου δασκάλων είναι να γίνει μια επιστημονικά και παιδαγωγικά τεκμηριωμένη προσέγγιση για να μπορέσουμε με παιδαγωγικούς όρους να αποφασίσουμε την ολική ένταξη των παιδιών αυτών στο σχολικό σύστημα. Αυτό, δεν είναι μια απλή πολιτική απόφαση.
Σαφώς το ζήτημα έχει πολλές προεκτάσεις και αφορά τη γενικότερη μεταναστευτική πολιτική η οποία είναι αβέβαιη και ασταθής με έλλειμμα σε σχεδιασμό και στοχοθεσία.
Δεν είναι αρκετό να υπάρχουν προθέσεις αλληλεγγύης, αλλά προϋποθέσεις για την έμπρακτη δράση μας στη διεκδίκηση για όλους αυτούς τους ανθρώπους, στο δικαίωμα σε μια ζωή αξιοπρέπειας.