Εικόνες σαν αυτή εδώ δεν θα υπήρχαν, αν…
Πριν μερικά χρόνια, να θυμηθούμε εμείς οι παλιότεροι, είχαμε τους «συνοικιάρχες» και λειτουργούσαν και τα συνοικιακά συμβούλια.
«Συνοικιάρχες» λέγαμε τους δημοτικούς συμβούλους του κάθε συνδυασμού που εκλέγονταν ή ήταν υποψήφιοι στην συγκεκριμένη συνοικία. Για παράδειγμα στη Νέα Μαγνησία ήταν ο Γιάννης Ναξιώτης, στα Γαλανέικα ο Γιάννης Γαλανός, στο Παγκράτι ο Αργύρης
Παπαθανασίου κλπ Η Λαμία είχε επίσης είκοσι, αν θυμάμαι καλά, συνοικιακά συμβούλια με πενταμελή διοίκηση, τα οποία λειτουργούσαν με τις λαϊκές συνελεύσεις, στις οποίες έρχονταν ο δήμαρχος και οι δημοτικοί σύμβουλοι να ακούσουν και να απαντήσουν στα αιτήματα και τις προτάσεις των δημοτών. Οι εκλογές στα συνοικιακά συμβούλια ήταν κάτι αντίστοιχο, τον πρώτο καιρό τουλάχιστο, με τις δημοτικές εκλογές.
Έτσι ζητήματα της κάθε συνοικίας λύνονταν με παρεμβάσεις των συνοικιακών συμβουλίων και των «συνοικιαρχών». Φρόντιζαν για τα απλά
και τα καθημερινά. Για την αστική, τα σκουπίδια, τους δρόμους, τα πεζοδρόμια, τα φρεάτια, τα χόρτα, τις παιδικές χαρές, τις πλατείες, το πράσινο, τα παγκάκια. Η παρουσία τους ήταν καθημερινή και ήταν αποδέκτες των διαμαρτυριών των κατοίκων της κάθε γειτονιάς.
Το σύστημα της συμμετοχής λειτουργούσε αρκετά καλά, ιδιαίτερα τον πρώτο καιρό∙ με τα προβλήματά του, δεν λέω, αλλά ήταν μια μορφή συμμετοχής και εθελοντισμού. Τώρα όλα αυτά έχουν ξεχαστεί. Η νομοθεσία άλλαξε και δεν υπάρχει πια ο θεσμός των συνοικιακών
συμβουλίων και των λαϊκών συνελεύσεων.
ΚΑΙ ΤΌΤΕ ΥΠΉΡΧΕ ΤΟ ΔΗΜΑΡΧΟΚΕΝΤΡΙΚΌ ΜΟΝΤΈΛΟ ΔΙΟΊΚΗΣΗΣ, ΌΜΩΣ ΤΏΡΑ ΈΧΕΙ
ΒΑΘΎΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟ ΚΑΙ ΕΊΝΑΙ ΦΑΝΕΡΌ
ΠΙΑ ΌΤΙ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΌΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΔΉΜΩΝ ΌΛΟ
ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟ «ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΟΎΝΤΑΙ»
Δυστυχώς σήμερα η απουσία αυτής της συμμετοχής είναι αισθητή. Τα προβλήματα καθημερινότητας των δημοτών στη συνοικία χρονίζουν και πολλαπλασιάζονται. Δεν έγινε κατορθωτό να αντικατασταθεί ο λαϊκός θεσμός των συνοικιακών συμβουλίων με κάτι άλλο.
Επιπλέον ζητήματα και έννοιες που αφορούν στην μικροσυντήρηση, την μικροεπισκευή, την αντικατάσταση λόγω φθοράς, δεν υπάρχουν και δεν αντιμετωπίζονται. Όλα επαφίενται πια στην εργολαβική ανάθεση και καταλήγουμε στον πολλαπλασιασμό του
κόστους.
Εικόνες σαν αυτή εδώ δεν θα υπήρχαν, αν…
“Τούτη είναι η εποχή μας, καλή ή κακή,
ωραία ή άσκημη” [Ν. Καζαντζάκης]
Λαμία, Μάης 2016
