Διαμαρτυρία γονέα για το κλειστό κολυμβητήριο της Λιβαδειάς
Με αφορμή τη διαμαρτυρία του προπονητή του ΑΚΟΛ κου Δ. Χατζηστάμου για το κλείσιμο του κολυμβητηρίου Λιβαδειάς, θα ήθελα να εκφράσω κι εγώ, ως γονέας 3 κολυμβητών, κάποιες σκέψεις.
Στη σημερινή οικονομική συγκυρία αποτελεί μεγάλο πλεονέκτημα, το κατά τα άλλων εποχών μειονέκτημα του μικρού κολυμβητηρίου της Λιβαδειάς, του μικρότερου δημόσιου κολυμβητηρίου στην Ελλάδα και του μοναδικού στη Βοιωτία.
Παρόλα αυτά αντί οι αρμόδιοι να εκμεταλλευτούν αυτή την ιδιαιτερότητα και να διαφημισθούν έμπρακτα για τις αποφάσεις που λαμβάνουν και τις προτεραιότητες που δίνουν στα θέματα του τόπου, καταφεύγουν στην ευκολότερη των λύσεων, τη διακοπή λειτουργίας.
Πιο συγκεκριμένα, αντί μετά την εγκατάλειψη ουσιαστικά της κατασκευής του νέου κολυμβητηρίου να έχουν φροντίσει να “σκεπάσουν” το παλαιό, με τρόπο οικονομικό και παράλληλα αρχιτεκτονικά ευπρεπή για το συγκεκριμένο χώρο, να συντηρήσουν και να εκσυγχρονίσουν το μηχανολογικό εξοπλισμό του και να το μετατρέψουν σε πρότυπο αποτελεσματικής λειτουργίας, προκαλώντας και την προσέλευση των ενδιαφερόμενων ομάδων και μεμονωμένων κολυμβητών από όλη την περιοχή, με παράπλευρα οφέλη για την πόλη μας, κατέφυγαν στην αδιαφορία, η οποία μεταφράζεται σε αδιαφορία για τα παιδιά μας.
Πείτε τα λοιπόν κύριε Χατζηστάμο, μήπως και δραστηριοποιηθούν όχι μόνο οι υπεύθυνοι για την λειτουργία των αθλητικών υποδομών, αλλά και οι συμπολίτες μας και αντιδράσουν στην υποβάθμιση της πόλης μας.
Και μιας και βρέθηκα στο ΟΑΚΑ για το χειμερινό πανελλήνιο πρωτάθλημα το Σάββατο 23/2, να συμπληρώσω και άλλες δύο πρωτιές στα 200μ και 400μ ελεύθερο από την Μαρία-Παναγιώτα Ελμαλή, ένα δεύτερο από την ίδια στα 100μ ελεύθερο, ένα τέταρτο στα 1500μ ελεύθερο από τον Ηλία Καρατράντο και πολλά άλλα, όπως η αξιοπρεπής συμμετοχή του Γιώργου Ελμαλή στα 1500μ. Απίστευτα για τα δεδομένα της πόλης μας κι όμως αληθινά. Αυτοί είναι οι καλύτεροι πρεσβευτές της.
Επίσης να συμπληρώσω και τη μεγάλη απορία των άλλων αθλητών και παραγόντων, όταν έμαθαν πως όλα αυτά επιτυγχάνονται χωρίς κολυμβητήριο. Αλλά ας έρθει ένα μεσημέρι κάποιος από αυτούς που αδιαφορούν, να δουν στοιβαγμένα μέχρι και πέντε παιδιά στο πίσω κάθισμα ενός ΙΧ, με προορισμό το κολυμβητήριο της Λαμίας, με τους κινδύνους, την ταλαιπωρία, το χάσιμο πολύτιμου χρόνου από τη μελέτη τους και το κόστος για μια μετακίνηση άνω των 200 χιλιομέτρων, και αυτό σχεδόν καθημερινά.
Στην Ελληνική κολυμβητική κοινότητα για πολλούς η Λιβαδειά έχει γίνει πρότυπο αγώνα και προσπάθειας, ίσως για κάποιους ανταγωνιστές εφιάλτης, πάντως σίγουρα, σε κανέναν πλέον δεν είναι άγνωστη.
Όμως το σημαντικότερο όλων είναι η στέρηση της δυνατότητας άθλησης στα πολλά παιδιά της Λιβαδειάς και όχι μόνο, που ασχολούντο μέχρι πρότινος με την κολύμβηση και είχαν αφιερώσει ατέλειωτες ώρες για αρκετά χρόνια σε προπονήσεις, κάποια από αυτά με ακόμη καλύτερες προοπτικές από τους ήδη πρωταθλητές μας, αλλά και σε όσα θα ήθελαν να ασχοληθούν στο μέλλον με ένα άθλημα που μόνο θετικά στοιχεία αφήνει στους αθλητές του. Αυτή τη μαζικότητα είναι που “σκοτώνει” η περιοδική μόνο λειτουργία του κολυμβητηρίου. Κι ας μην ξεχνάμε πως για όσες πόλεις δεν έχουν θάλασσα, ο μοναδικός τρόπος εκμάθησης κολύμβησης είναι τα κολυμβητήρια, ώστε να περιορίσουμε το απίστευτο νούμερο των 150 περίπου παιδιών πανελλαδικά που χάνονται κάθε χρόνο από πνιγμό στη χώρα μας.
Όσοι λαμβάνεται τις αποφάσεις θα πρέπει να μην ξεχνάτε πως οι πολίτες σας ψηφίσαμε για να δίνετε μάχες για τέτοια χειροπιαστά ζητήματα, όσο σκληρές κι αν είναι αυτήν την εποχή. Και μέχρι πρότινος δείξατε πως θα το παλεύατε. Διατηρήστε λειτουργική λοιπόν κάθε αθλητική υποδομή ώστε τα παιδιά μας να μην αρχίσουν από τόσο νωρίς να πληρώνουν τα λάθη των προκατόχων σας (από όποιο επίπεδο εξουσίας κι αν προέρχονται). Τα θέλουμε υγιή, σωματικά και ψυχικά, κοινωνικοποιημένα, μακριά από συνήθειες που δεν συμβαδίζουν με τον αθλητισμό όπως το τσιγάρο και τα ναρκωτικά.
Κι επειδή κι εμείς ζούμε στη σημερινή Ελληνική πραγματικότητα, γνωρίζουμε πως τα οικονομικά μεγέθη για τη λειτουργία του κολυμβητηρίου δεν είναι αμελητέα, αλλά σίγουρα ούτε τα μισά από αυτά που ακούστηκαν στο παρελθόν από επίσημα χείλη, ακόμη και με την αύξηση της τιμής του πετρελαίου, ακόμη και χωρίς καμία στοιχειώδη συντήρηση στις σωληνώσεις που φαίνεται πως σε κάποια σημεία έχουν διαρροές και απαιτείται η συνεχής συμπλήρωση με νερό, φυσικά κρύο, αλλά ούτε και των καυστήρων, ούτε καν ενός καλύμματος που θα βοηθούσε σημαντικά στη μείωση των θερμικών απωλειών.
Αυτές οι σκέψεις προέκυψαν με αφορμή το κείμενο του κου Χατζηστάμου και προσδιορίζουν τις προθέσεις αρκετών γονιών, οι οποίοι κάθε φορά που θα λαμβάνονται αποφάσεις οι οποίες αφορούν τα παιδιά μας, χωρίς να δίδονται επαρκείς εξηγήσεις θα βρίσκουν τη σθεναρή αντίδρασή μας. Το οφείλουμε στα παιδιά μας.
Επίσης θα ήθελα μέσα από την ιστοσελίδα σας να ευχαριστήσω τους Λαμιώτες, οι οποίοι όπως στο παρελθόν οι Χαλκιδαίοι και οι Ιτιώτες, μας επιτρέπουν να αθλούμαστε στο κολυμβητήριό τους.
Γιώργος Γεροντόπουλος
