Ο Σταυρογιάννης απαντά στον Τσαμαδιά: Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν…
Ο κ. Τσαμαδιάς μου προσθέτει χρόνια που δεν έχω στα κομματικά και δημόσια πράγματα του Νομού μας. Τον ευχαριστώ γι’ αυτό ιδιαιτέρως….! Σίγουρα δεν έχω τα πολιτικά και όχι μόνο χρόνια του. Και άλλο τόσο σίγουρα δεν πήρα ποτέ τίποτα παραπάνω απ’ αυτό που μου έδιναν οι συμπατριώτες μου με την ψήφο τους.
Ευτυχώς που η Φθιώτιδα είχε πολιτικά πρόσωπα σαν τον κ. Τσαμαδιά που αντιλαμβάνονταν έγκαιρα και ενεργούσαν γρήγορα και αποτελεσματικά προλαμβάνοντας και θεραπεύοντας αρνητικές εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα. Τα αποτελέσματα τα βιώνουμε όλοι σήμερα.
Στις αναφορές του για επισημάνσεις μου, για ευθύνες των αρμοδίων ή πρώην και νυν μελών της κυβέρνησης απαντώ ευθέως ότι υπάρχουν μεγάλες ευθύνες. Όπως έχουμε και όλοι οι άλλοι της αυτοδιοίκησης ή της κεντρικής πολιτικής σκηνής τις αναλογούσες στον καθένα μας. Και στις δικές μου αναλογούσες ευθύνες έχω αναφερθεί πολλές φορές και δημόσια. Αν και ποτέ δεν είχα εκτελεστική …. δυνατότητα. Και ποτέ μα ποτέ δεν υπήρξα μέλος του συστήματος εξουσίας ή πολύ κοντά στο πυρήνα αυτής. Κάτι που βεβαίως ισχύει για τον κ. Τσαμαδιά και την ευρεία πολιτική του οικογένεια. Και στο παρελθόν και σήμερα.
Αν και δεν αναφέρθηκα ονομαστικά στον ίδιο, και σίγουρα δεν αφορούν αυτές μου οι επισημάνσεις μόνο τον ίδιο, φαίνεται ότι ορθώς κατάλαβε έστω και σε δεύτερο χρόνο ότι τον αφορούν.
Δεν μπορεί λοιπόν να επωφελούμαστε από αυτό όταν μπορούμε (κατόπιν ενεργειών μου… δηλ. συμβαίνουν τα πάντα) και να αρνούμαστε τις ευθύνες μας όταν προκύπτουν όπως τώρα από την περιθωριοποίηση και απαξίωση του Νομού μας.
Σε κάθε περίπτωση οφείλουμε όλοι, όσοι μπορούμε σήμερα ή επηρεάζοντας κάποιοι, αυτούς που έχουν θεσμικό ρόλο, να παρέμβουμε διεκδικώντας αποφασιστικά αυτά που δικαιούμαστε.
Θα έχουμε σίγουρα χρόνο να κατανείμουμε ευθύνες και το μέγεθος αυτών για τον καθένα μας. Και επειδή τον τελευταίο καιρό μας έλειψε ο λαλίστατος κατά το παρελθόν κ. Τσαμαδιάς, με τις προτροπές του και τις πολιτικές του ανησυχίες, εσχάτως και επιδιώξεις, ας αφήσει τα βαρύγδουπα ρητά και ας θυμηθεί αυτό που λέει ο θυμόσοφος λαός μας, «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί».
Διαβάστε επίσης:
