Μάλι: το γαλλικό παιχνίδι με τους ισλαμιστές

Η νεοαποικιακού τύπου επέμβαση της Γαλλίας στο Μάλι που ξεκίνησε την προηγούμενη εβδομάδα, έστρεψε και πάλι τα βλέμματα της διεθνούς κοινότητας στο γεωπολιτικό χάος της βόρειας Αφρικής. Ο δυτικός τύπος κάνει λόγο για επέμβαση απέναντι στους ακραίους Ισλαμιστές, ξεχνώντας επιλεκτικά να αναφέρει ότι ακριβώς αυτούς τροφοδοτούσε με όπλα και λογισμικό η Γαλλία κατά τη διάρκεια της λιβυκής εξέγερσης.

Η Γαλλία, μια χώρα που επί της ουσίας ποτέ δεν ”έφυγε” από τις αφρικανικές πρώην αποικίες της, μεταξύ των οποίων και το Μάλι, συνεχίζει να έχει τεράστια συμφέροντα σε ολόκληρη την ήπειρο.

Η περιοχή του βόρειου Μάλι, η οποία διακύρηξε την ανεξαρτησία της μετά την περσινή εξέγερση των κατοίκων Τουαρέγκ (υπό το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο του Αζουάντ) σε συμμαχία με τους ισλαμιστές, είναι πλούσια σε ουράνιο, συστατικό εξαιρετικά πολύτιμο για τη γαλλική πυρηνική βιομηχανία.

Οι γαλλικές επιδρομές από αέρος θα έχουν σύντομα τη συμπαράσταση των στρατιωτικών δυνάμεων της ΕCOWAS (Οικονομικής Κοινότητας των Κρατών της Δυτικής Αφρικής). Ως κύριος στόχος τους θεωρείται η ισλαμιστική οργάνωση AQIM (Αλ Κάιντα στο Ισλαμικό Μαγκρέμπ), η οποία ελέγχει μεγάλο μέρος του βόρειου Μάλι μετά την περσινή εξέγερση στη χώρα, και προσπαθεί παράλληλα να εκτοπίσει τους κοσμικούς Τουαρέγκ, οι οποίοι είχαν ευρεία υποστήριξη σε όλη τη χώρα, από την εξουσία. Έχοντας για χρόνια ορμητήρια στη νότια Αλγερία, η AQIM ενδυναμώθηκε ιδιαίτερα από τη νέα κατάσταση πραγμάτων στην Λιβύη.

Το Παρίσι φοβάται την αυξανόμενη επιρροή των ακραίων ισλαμιστών του AQIM σε ολόκληρη την περιοχή. Δεν φοβήθηκε όμως αντίστοιχη ενδυνάμωση της αδελφής –επίσης ακραίας- ισλαμιστικής LIFG (Λιβυκή Ισλαμική Ομάδα Μάχης), την οποία μαζί με τις Η.Π.Α. και τα υπόλοιπα μέλη-κράτη της Ε.Ε ενίσχυε ακατάπαυστα κατά την διάρκεια της εξέγερσης στη Λιβύη εναντίον του Μουαμάρ Καντάφι. Οι δύο οργανώσεις είχαν αναφέρει μάλιστα με κάθε επισημότητα τη “συγχώνευσή» τους, ήδη από το 2007.

Αυτή η ασυνέπεια της γαλλικής εξωτερικής πολιτικής κάνει ξεκάθαρο ότι το ζητούμενο για τη δύση δεν είναι η «καταπολέμηση των ακραίων ισλαμιστών», αλλά η εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους στην περιοχή και η πάντα χρήσιμη στις μεγάλες δυνάμεις αποσταθεροποίησή περιοχών με πολύτιμες πρώτες ύλες.

Η ζώνη του Σαχέλ, στην οποία υπάγεται και το βόρειο Μάλι, αποτελεί κύριο παραγωγό ουρανίου για τις εταιρίες πυρηνικής ενέργειας, χαρακτηριζόμενη από τη Λευκή Βίβλο του Γαλλικού υπουργείου Άμυνας του 2008, ως “μία από τις τέσσερις εξαιρετικά σημαντικές περιοχές” για τη γαλλική γεωστρατηγική παγκοσμίως. Η Γαλλία είχε απειλήσει με εισβολή στην περιοχή και το 2010. Η διαρκής αναταραχή και η ανάμειξη κινεζικών εταιριών στην παραγωγή και την αγορά ουρανίου είχε κινητοποιήσει το Παρίσι.

Χαρακτηριστική της κατάστασης είναι η ανυσηχία ότι η αμέριστη συμπαράσταση των Λίβυων ισλαμιστών στην εξέγερση εναντίον του Καντάφι, έχει μετατρέψει την -ελευθερωμένη πλέον- Λιβύη σε προπύργιο παρακλαδιών της αλ-Κάιντα τα οποία δρουν πλέον σε ολόκληρη τη βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή μέχρι και το Αφγανιστάν. Η Αλγερία, που συνορεύει στα ανατολικά με τη Λιβύη και στο νότο με το Μάλι και η οποία έχει μεγάλο και αιματηρό παρελθόν με το ζήτημα του ισλαμισμού, είχε προειδοποιήσει από το 2011, ότι η εντεινόμενη υποστήριξη ισλαμιστικών ομάδων στη Λιβύη, θα τη μετατρέψει σε μία βάση φονταμενταλιστών.

Η θεωρία μάλιστα της ευρύτερης αποσταθεροποίησης μέσω της δημιουργίας ενός ισλαμικού θύλακα, στην συγκεκριμένη περίπτωση της Λιβύης, φαίνεται να παίρνει σάρκα και οστά, καθώς αρκετοί μαχητές του LIFG έχουν ήδη μεταφερθεί στη Συρία με τις ευλογίες της Δύσης για την εκεί εξέγερση απέναντι στον πρόεδρο Άσαντ. Μέλη της AQIM και της LIFG έχουν ήδη μεταφερθεί επίσης στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ.

Εν τω μεταξύ, οι Ισλαμιστές του AQIM με την υποστήριξη των όπλων της ίδιας της Δύσης φαίνονται εξαιρετικά επικίνδυνοι. Την προηγούμενη εβδομάδα κατέλαβαν δύο επιπλέον πόλεις, ενώ ανώτατος αξιωματούχος από τη Νιγηρία, η οποία έχει υποσχεθεί αποστολή εκστρατευτικού σώματος 900 ανδρών, προειδοποίησε ότι λόγω κλίματος και εδάφους, μέσα στην έρημο, θα έχουν το απόλυτο στρατιωτικό πλεονέκτημα.

Θα πρέπει να συμφιλιωθούμε με την ιδέα ότι «ξεκινάμε μια αποστολή η οποία θα διαρκέσει αρκετά» σχολίασε σχετικά ο Γάλλος υπουργός Άμυνας Ζαν Ιβ Λε Ντριάν.

Το Παρίσι που δεν κρύβει τη δυσφορία του για το γεγονός ότι πρέπει να εμπλέξει στρατεύματα σε πόλεμο στο έδαφος, προσπαθεί να “φορτώσει” αυτή την αποστολή στις χώρες της ΕCOWAS, υπό τον επικοινωνιακό μανδύα μάλιστα της “μεταφοράς του ηγετικού ρόλου” διαχείρισης της κρίσης στις χώρες της περιοχής.

Όπως και σε προηγούμενες συρράξεις, η Δύση θυμάται τον ακραίο φονταμενταλισμό του Ισλάμ και της αλ-Κάιντα όταν οι εταιρίες της κινδυνεύουν να χάσουν τα προνόμιά τους.
Από την άλλη όμως, τον υποστηρίζει αφειδώς όταν κρίνεται ότι μπορεί να αμυνθεί υπέρ αυτών των συμφερόντων ή και να τα διευρύνει.

Πηγές: Global Research, Reuters, World Socialist Web Site

Χάρτης: Βόρειο Μάλι (Αζαουάντ) – wikipedia

Άρης Καπαράκης
Συνεργάτης της ΜΚΟ Σόλων