Eγερτήριο

Καλήν ημέραν άρχοντες κι ας είναι ο ορισμός σας,

που σας στηρίζει αναφανδόν ο έρημος λαός σας.

Πανέρια με γαρύφαλλα ρέουνε προς την πίστα,

που εσείς τον εχορεύετε με της Λαγκάρντ τη λίστα.

Το μαγαζί γκρεμίζεται κι εσείς ακόμα μέσα,

βαστάτε το συθέμελα, σας λείπουνε τα μπέσα.

Αντιλαλούν οι φυλακές, για τους ενόχους όχι,

νόμους ομπρέλα φτιάξανε να ‘χουν στο πρωτοβρόχι.

Όλοι τους έξω βρίσκονται κι αυτοί σε κυβερνάνε,

κάνουνε πως τσακώνονται, μαζί καλοπερνάνε.

Μα ποιοι είναι οι γάιδαροι και ποια είναι τα μπλάρια,

και ποιος στον άλλο έβαλε σαμάρ’ και χαλινάρια;

Σου τάζουνε χίλια καλά κι εσύ όλο τους πιστεύεις,

κι απ’ την πολύ σου τη μαγκιά εσένα κοροϊδεύεις.

Ρε ‘συ, σου λέω ηρέμησε και λίγο λογικέψου,

βάλε στο μίξερ το μυαλό και κάθισε και σκέψου.

Αυτοί κι αν σε τρομοκρατούν, να ξέρεις σε φοβούνται,

και να μην είσαι πρόβατο, αυτά χειραγωγούνται.

Λείπει απ’ αυτούς το όραμα γι’ αυτό ακούς φαμφάρες,

ξεχνάς ότι σου κάνανε για χρόνια όλες τις χάρες;

Αυτοί δεν έχουν σχέδιο γι’ αυτό είναι μοιρασμένοι,

αν ‘θέλαν να σε σώσουνε, θα ήταν ενωμένοι.

Δούλευαν οι πατέρες σου, τους ‘κλεψαν τις συντάξεις,

μαύρα περνάνε γηρατειά, πόσο θα τους βυζάξεις;

Φάρμακα και ασφάλεια χάθηκαν, κι η υγεία

αποτελούν δαπάνες πια μαζί με την παιδεία!

Μα οι δάφνες πια ξεράθηκαν, ήρωες δε γεννιούνται,

μονάχα μάρτυρες κι αυτοί φεύγουνε και ξεχνιούνται…

Συμπόνοια δείξε κι ανθρωπιά στον άλλονε να δώσεις,

θα ζήσεις, μη μοιρολατρείς, και θα επιβιώσεις.

Μες στις πλατείες προσωρινά «ζήτω η δημοκρατία»,

και κάθεσαι κι ανέχεσαι την τραπεζοκρατία.

Σε χρέωσαν, σε πούλησαν κι ακόμα τους στηρίζεις,

είναι πολύ οξύμωρο και να τους σιχτιρίζεις.

Αν δεν κουνήσεις, τι θα θαρρείς; Άλλος πως θα σε σώσει;

Όρθιο έθνος θα σταθεί, αγώνα μόνο αν δώσει.