Εκπομπές ρύπων: σταθερά προς τα χειρότερα σενάρια

Οι εκπομπές ρύπων παγκοσμίως για το 2012 αναμένεται να ξεπεράσουν τους 52 γιγατόνους, ποσότητα πολύ μεγαλύτερη των 41-47 που θεωρούνται το όριο για “συγκράτηση” της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας κάτω από 2 βαθμούς Κελσίου.

Η ανθρωπότητα, παρα τα μεγάλα λόγια και τις συνεχείς υποσχέσεις βαδίζει αδιάκοπα προς το καταστροφικότερο δυνατό σενάριο, την μέση αύξηση της θερμοκρασίας αρκετά πάνω από 2 βαθμούς κελσίου, με δραματικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις για δισεκατομμύρια κατοίκων του πλανήτη.

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Nature Climate Change, η πιθανότητα μετριασμού της αύξησης της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας κάτω από δύο βαθμούς, είναι δυνατή μόνο στην περίπτωση που οι εκπομπές ρύπων μειωθούν σε 41-47 γιγατόνους (δισεκατομμύρια μετρικούς τόνους) έως το 2020, αντί των 52 γιγατόνων του 2012.

Όμως η παρατεταμένη “καθυστέρηση” της παγκόσμιας κοινότητας να αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης, αρχίζει πλέον και κάνει σχεδόν αδύνατη τη δυνατότητα μείωσης των εκπομπών ρύπων σε τόσο μεγάλο βαθμό, μέσα σε επτά μόλις έτη.
Για να επιτευχθεί πλέον τέτοιας έκτασης μείωση έως το 2020, θα έπρεπε να κλείσουν το 65% των μονάδων παραγωγής που χρησιμοποιούν άνθρακα, και να επενδυθούν τεράστια ποσά σε λιγότερο ρυπογόνες μορφές ενέργειας.

Με δεδομένη την απροθυμία της παγκόσμιας κοινότητας για την σύναψη και υιοθέτηση μίας διεθνούς συμφωνίας, η καθυστέρηση επιτείνεται και αποτελεί το σενάριο «με το μεγαλύτερο ρίσκο» για την ανθρωπότητα σύμφωνα με τον Τζόερι Ρότζελ (Joeri Rogelj), εκ των συντακτών της έρευνας.

Χαρακτηριστικό πάντως της αδιαφορίας που επιδεικνύουν οι κυβερνήσεις, είναι ότι ακόμα και στην περίπτωση που τα ανεπτυγμένα κράτη εφάρμοζαν τις εθελοντικές παραμέτρους των διεθνών συμφωνιών, όπως της Κοπεγχάγης το 2009, η έρευνα εκτιμά ότι η συνολική ποσότητα των εκπομπών ρύπων θα ανέρχοταν στους 55 γιγατόνους (το 2020), πολύ υψηλότερα δηλαδή από το όριο των 41-47 γιγατόνων που απαιτείται.

Με τις εκπομπές ρύπων να αυξάνονται με ρυθμό περίπου 3% ετησίως τα τελευταία χρόνια (37% συνολικά από τους 38 γιγατόνους του 1990), κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να κοιτάξει μακριά, επιλέγοντας τα βραχυπρόθεσμα κέρδη τα οποία πολύ σύντομα θα μετατραπούν σε ζημίες εξαιτίας των κοινωνικών ανακατατάξεων και καταστροφών που η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας προκαλεί. Στην πρόσφατη Διάσκεψη της Διακυβερνητικής Επιτροπής του Ο.Η.Ε. στη Ντόχα του Κατάρ, τρεις από τους μεγαλύτερους μολυντές παγκοσμίως, η Ρωσία, η Ιαπωνία και ο Καναδάς, αποσύρθηκαν ακόμα και από αυτό το Πρωτόκολλο του Κιότο, του οποίου πλέον οι υποστηρικτές υπολογίζονται σε λιγότερο του 15% των μολυντών παγκοσμίως (Ε.Ε., Αυστραλία, Ουκρανία, Ελβετία και Νορβηγία).

Την ίδια στιγμή σε διαρρέων προσχέδιο έρευνας της Διακυβερνητικής Επιτροπής για το Κλίμα που πρόκειται να δημοσιεύτεί το Σεπτέμβριο του 2013, αποδεικνύεται ότι η ανθρώπινη δράση ευθύνεται κατά 95% και πλέον για την κλιματική αλλαγή, αντίθετα με τους “σκεπτικιστές” που με μία τεράστια εκστρατεία (στις Ηνωμένες Πολιτείες) μιλούν για αλλαγές στην ηλιακή ακτινοβολία και κοσμικές αλλαγές στο σύμπαν, που επηρεάζουν και τον πλανήτη μας.  

Πηγές: Inter Press News Agency, PlanetArk

Φωτό: Wikipedia

Άρης Καπαράκης
Συνεργάτης της ΜΚΟ Σόλων
ariskaparakis@gmail.com