Καθιέρωση ημερών χωρίς… φαγητό για εκατομμύρια ανθρώπων
Η κερδοσκοπία επί των τιμών βασικών διατροφικών προϊόντων σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή συνεχίζει να κρατά σε συνθήκες υποσιτισμού το 1/8 του παγκόσμιου πληθυσμού.
Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη 868 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από χρόνιο υποσιτισμό, ενώ σε φτωχές χώρες, υπάρχουν πλέον ημέρες στις οποίες ολόκληρες οικογένειες δεν τρώνε απολύτως τίποτα!
Η βελτίωση που έχει επιτευχθεί τα τελευταία είκοσι χρόνια είναι ελάχιστη. Την περίοδο 1990-92 οι άνθρωποι που υπέφεραν από πείνα έφταναν το 1 δις. Οι αριθμοί –του ΟΗΕ πάντα- για τον υποσιτισμό ποικίλουν ανάλογα με την περιοχή.
Έτσι, ενώ στην Ασία και την περιοχή του Ειρηνικού υπάρχει σημαντική βελτίωση, με μείωση κατά 30% των υποσιτιζόμενων πληθυσμών, στην Αφρική η κατάσταση επειδεινώθηκε, από 175 εκατομμύρια ανθρώπων με προβλήματα υποσιτισμού το 1990-92, στα 239 σήμερα.
«Το μεγαλύτερο μέρος της όποιας προόδου επιτεύχθηκε έως το 2006» αναφέρει σχετικά ο γενικός διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) Χοσέ Γκρατσιάνο ντα Σίλβα. «Η πρόοδος υπήρξε έκτοτε πολύ μικρότερη έκτοτε, με την άνοδο των τιμών και την οικονομική κρίση».
Η βρετανική εφημερίδα Independent αναφέρει σε δημοσίευμά της, ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο έχουν «καθιερώσει τις …free-food days» τις ημέρες δηλαδή στις οποίες αναγκάζονται να μην φάνε τίποτα, προκειμένου να τους φτάσουν τα τρόφιμα για την υπόλοιπη εβδομάδα.
Σύμφωνα με τον Λέστερ Μπράουν του Earth Policy Institute, το οποίο εδρεύει στην Ουάσινγκτον ο ακραίος αυτός προγραμματισμός αποτελεί μία «πρωτόγνωρη κατάσταση η οποία δείχνει την σπανιότητα διατροφικών ειδών» για τεράστιες περιοχές του πλανήτη.
Οι ημέρες χωρίς φαγητό αποτελούν μία όλο και πιο συνηθισμένη πραγματικότητα για μεγάλα τμήματα πληθυσμών πολυπληθέστατων κρατών. Έτσι, σύμφωνα με έκθεση της οργάνωσης Save The Children, το 27% των οικογενειών στη Νιγηρία, το 24% στην Ινδία και το 14% στο Περού, αναγκάζονται κάποια ή κάποιες ημέρες της εβδομάδας να μην καταναλώσουν κανενός είδους τρόφιμο, προκειμένου να «βγάλουν» την υπόλοιπη εβδομάδα.
Οι βασικές τιμές των διατροφικών αγαθών παραμένουν απλησίαστες για δισεκατομμύρια, παραμένοντας σταθερά υψηλές όταν οι συνθήκες ευννούν την πτώση τους (περίοδοι πτώσης τιμών ενέργειας, καλές σοδειές). Αντιθέτως γνωρίζουν αυξήσεις με την πρώτη “ευκαιρία”. Το ξηρό καλοκαίρι του 2012 αποτελεί άλλωστε μίας πρώτης τάξεως δικαιολογία, με τους βασικούς εξαγωγείς βασικών διατροφικών ειδών από το βόρειο ημισφαίριο να έχουν μείωση της παραγωγής, εξαιτίας του πολύ θερμού και ξηρού καλοκαιριού, με μεγαλύτερα παραδείγματα τη Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες που γνώρισαν την χειρότερη ξηρασία των τελευταίων δεκαετιών.
Έτσι μία μικρή πτώση της παραγωγής «μπορεί» να δικαιολογεί πολύ μεγάλες αυξήσεις στις τιμές των βασικών διατροφικών προϊόντων παγκοσμίως, όχι μόνο σε φτωχά κράτη στο νότο, αλλά και σε κράτη όπως η Βρετανία, όπου η τιμή των σιτηρών έχει εκτοξευτεί κατά 30% σε σχέση με το 2011. Η πτώση της παραγωγής εδώ, δεν είχε να κάνει με ξηρασία, αλλά με συνεχείς θερινές βροχοπτώσεις.
Πέραν λοιπόν της τραγικής κατάστασης των ημερών χωρίς διατροφή για εκατοντάδες εκατομμύρια στον λεγόμενο αναπτυσσόμενο κόσμο η έλλειψη βασικών διατροφικών αγαθών εξαπλώνεται και στις θεωρούμενες ως ανεπτυγμένες περιοχές του πλανήτη, με τα φαινόμενα να κάνουν σταδιακά την εμφάνισή τους τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, όσο και στις ευρωπαϊκές χώρες.
Πηγές: Reuters, Independent
Φωτό: wikipedia
Άρης Καπαράκης
Συνεργάτης της ΜΚΟ Σόλων
ariskaparakis@gmail.com
