Μετεωρολογικό χάος και κλιματικές αλλαγές
Η άμεση σύνδεση κλιματικής αλλαγής και ακραίων καιρικών φαινομένων είναι αρκετά δύσκολο να εξακριβωθεί επιστημονικά.
Η επίπτωση όμως που έχει στις ακραίες μετεωρολογικές συνθήκες είναι τεράστια, αυξάνοντας σε μεγάλο βαθμό την έντασή τους και φυσικά τις επιπτώσεις στη χλωρίδα και την πανίδα των περιοχών που πλήττονται.
Η ετήσια έκθεση της Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των Η.Π.Α. και της Βρετανικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας με τίτλο “State of the Climate 2011” (“Η Κατάσταση του Κλίματος 2011”) εκτιμά πως τα περισσότερα ακραία καιρικά φαινόμενα που παρατηρήθηκαν το 2011 εντάθηκαν από την κλιματική αλλαγή, ενώ σε πολλές περιπτώσεις η πιθανότητα εμφάνισής τους πολλαπλασιάστηκε εξαιτίας της.
Η πρωτοφανής ξηρασία στο Τέξας των Η.Π.Α, το θερμότατο βρετανικό φθινόπωρο, η εκτεταμένη καταστροφική ξηρασία σε τεράστιες περιοχές της Αφρικής, αρχικά στο Κέρας της ηπείρου και εν συνεχεία στη Ζώνη του Σαχέλ, και οι απότομες μεταβολές θερμοκρασιών και υδατοπτώσεων που παρατηρούνται (για τέταρτη συνεχή χρονιά) στην Αυστραλία, επηρρεάστηκαν ως προς την ένταση και τις επιπτώσεις τους από την κλιματική αλλαγή.
Έτσι, η μεγάλη ξηρασία στο Τέξας. η οποία σε πρώτο βαθμό επηρρεάστηκε ιδιαίτερα από το κλασσικό καιρικό φαινόμενο της La Nina, ήταν 20 φορές περισσότερο πιθανό να συμβεί σε τέτοια ένταση, σε σχέση με μία 50ετία πριν, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.
Η κλιματική αλλαγή έκανε, σύμφωνα με την έρευνα, 60 φορές πιο πιθανή την εμφάνιση και την ένταση του ιδιαίτερα θερμού φθινοπώρου στα βρετανικά νησιά. Και εδώ η άνοδος της θερμοκρασίας θα λάμβανε χώρα και χωρίς την κλιματική αλλαγή εξαιτίας της La Nina. Η διαφορετική ανταπόκριση όμως του φυσικού περιβάλλοντος εξαιτίας της ανόδου της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας ενέτεινε το φαινόμενο σε τέτοιο βαθμό ώστε ο Νοέμβριος του 2011 να είναι ο δεύτερος θερμότερος στην ιστορία των βρετανικών νησιών.
«Η απόδοση απλών ακραίων καιρικών φαινομένων στην ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή στηρίζεται περισσότερο στις πιθανότητες παρά στη βεβαιότητα» αναφέρει σχετικά η έρευνα. Αυτό όμως που έχει καταστεί δεδομένο είναι ότι η κλιματική αλλαγή εντείνει φαινόμενα που ούτως ή άλλως παρουσιάζονται εδώ και εκατοντάδες χρόνια στον πλανήτη.
Το φυσικό περιβάλλον αντιδρά πιο ακραία σε κάθε ανταπόκριση: το 2011, μια χρονιά με πάρα πολλά ακραία καιρικά φαινόμενα διαφορετικού είδους και έντασης, είδε τις εκπομπές ρύπων διοξειδίου του άνθρακα, μεθανίου και υποξειδίου του αζώτου να αυξάνονται σε επίπεδα ρεκόρ (390 μέρη ανά εκ.).
Υπήρξαν πάντως και ακραία καιρικά φαινόμενα τα οποία δεν σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή, όπως οι πλημμύρες στην Ταϊλάνδη.
Σύμφωνα με τον Πίτερ Σκοτ της Βρετανικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας «η έρευνα θέτει τα επιστημονικά όρια σχετικά με την ποσοστικοποίηση του πως η κλιματική αλλαγή έχει αλλάξει τις πιθανότητες εμφάνισης των καιρικών φαινομένων. Αν και δεν βρήκαμε αποδείξεις για την επιρροή της κλιματικής αλλαγής σε όλα τα ακραία καιρικά φαινόμενα που εξετάστηκαν, γενικά βλέπουμε ότι η ανθρώπινη επίδραση έχει σημαντικές επιπτώσεις σε κάποια από αυτά».
Η κλιματική αλλαγή αύξησε την ένταση των ακραίων καιρικών φαινομένων σε όλα τα σημεία του πλανήτη, μετατρέποντας σε καταστροφικά για ανθρώπους, φυτά και ζώα, φαινόμενα που στον πλανήτη συμβαίνουν εδώ και εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια.
Επιπλέον έχει καταστήσει τις μετεωρολογικές προβλέψεις εξαιρετικά επικίνδυνες. Οι συνθήκες όπως καταγράφονται οδηγούν σε ένα πραγματικό μετεωρολογικό και εν τέλει κλιματικό χάος.
Τη στιγμή π.χ που το Μεξικό υπέφερε από συνεχείς και έντονες υψηλές θερμοκρασίες στο μεγαλύτερο μέρος του, ο τυφώνας Μπεατρίζ στις ακτές του Ειρηνικού επέφερε πρωτοφανείς βροχοπτώσεις σε σημεία που παραδοσιακά πλήττονται από ξηρασία.
Στην Ευρώπη, ενώ η Φινλανδία υπέφερε από το τέταρτο θερμότερο καλοκαίρι όλων των εποχών, η Νορβηγία, είχε το καλοκαίρι με τις μεγαλύτερες βροχωπτώσεις από αρχής καταγραφής δεδομένων, το 1900.
Στις Η.Π.Α. τις μεγάλες περιόδους έντονης ξηρασίας και πολύ υψηλών θερμοκρασιών διαδέχονταν εξαιρετικά δριμείς -ανά περιοχές- χειμώνες.
Στην Ευρώπη τέλος, η Ισπανία κατέγραψε το θερμότερο έτος από αρχής καταγραφής δεδομένων, η Ελβετία και η Γαλλία βίωσαν την θερμότερη περίοδο άνοιξης, με την τελευταία να γνωρίζει τη χειρότερη ξηρασία των τελευταίων δεκαετιών.
Κατεβάστε εδώ ολόκληρη την έκθεση State Of The Climate 2011 – NOAA, MetOffice
Πηγές: State Of The Climate 2011 – NOAA, MetOffice, MetOffice, Virginia Daily Press
Άρης Καπαράκης
Συνεργάτης της ΜΚΟ Σόλων
ariskaparakis@gmail.com
