Τελευταία αισθάνομαι λίγο …αδύναμος

Ο υπουργός οικονομικών της Γερμανίας κ. Σόιμπλε είπε για άλλη μια φορά εχθές στους  δημοσιογράφους ότι η Ελλάδα  όλα αυτά τα χρόνια ζούσε «πέρα από τη δύναμή της». 

Αν και στην αρχή συναίνεσα με το αυτονόητο -ότι με δανεικά δεν έχεις μέλλον- η χρήση του όρου «δύναμη» από έναν εκπρόσωπο του κεφαλαίου με επανέφερε στην συνολική εικόνα μακριά από την παγίδευση της προσοχής αποκλειστικά σε μια ενοχική στάση.

Η αλήθεια είναι ότι εμείς οι έλληνες εδώ και έξι περίπου δεκαετίες αισθανόμαστε λίγο … αδύναμοι. Να μας αφαίρεσε άραγε δύναμη η εισβολή του Γερμανικού στρατού στην Ελλάδα;  Μήπως η κλοπή που λέγεται κατοχικό δάνειο; Μήπως μας κλάπηκε δύναμη από την  αποικιακού τύπου επιχειρηματικότητα των Γερμανών μεταπολεμικά; Πόση δύναμη άραγε κλάπηκε από την «χρηματοδότηση» των μεγάλων Ελληνικών κομμάτων και τις υπερκοστολογημένες «απευθείας αναθέσεις» σε Γερμανικές εταιρίες για μεγάλα συμβόλαια;

Το ότι είμαστε συνυπεύθυνοι (άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο) για τα σημερινά μας χάλια είναι ένα γεγονός το οποίο αποδεχόμαστε όλοι όσοι σεβόμαστε τον εαυτό μας.  Από την άλλη, η κατηγορία ότι είμαστε διεφθαρμένοι εκ γενετής και ανίκανοι να αναπτυχθούμε οικονομικά σε ένα περιβάλλον «ελεύθερης αγοράς»  είναι το λιγότερο σαχλαμάρα γιατί ελεύθερη αγορά με υποκλοπές, εξαγορές πολιτικών, διαφθορά και πολιτικούς εκβιασμούς δεν γίνεται. Η Γερμανία συνέβαλε καθοριστικά στο στήσιμο ενός μηχανισμού καταπάτησης των κανόνων της ελεύθερης αγοράς στην Ελλάδα και όχι μόνο. Η Γερμανία όχι μόνο τσάκισε ένα μικρό κράτος όπως είναι η Ελλάδα, όχι μόνο δεν πλήρωσε αποζημιώσεις για τις ζημιές που του προκάλεσε,  αλλά ευεργετήθηκε οικονομικά από τις ΗΠΑ που ήθελαν μια οικονομικά εύρωστη Δυτική Γερμανία απέναντι σε μια κομουνιστική Ανατολική Γερμανία.

Από ότι φαίνεται η κακή μνήμη δεν είναι αποκλειστικό προσόν της Ελλάδας. Το ίδιο ισχύει και για την ανθρωπολογική τυφλότητα. Τις συνέπειες της σκληρότητας και της ωμής δύναμης  -όπως συμβαίνει για κάθε τι καλό ή κακό στη ζωή- τις βρίσκει κάποιος μπροστά του. Δεν το λέω για να ισορροπήσω την οδύνη των συνεπειών της χρεοκοπίας με την κακεντρέχεια της προσμονής των αρνητικών συνεπειών που θα «λουστεί» η Γερμανία για την πολιτική της ιδιοτέλεια στο κοντινό μέλλον. Το λέω για να θυμίσω τον ωφελιμιστή φιλόσοφο Στιούαρτ Μίλ που έλεγε πως η ανιδιοτέλεια είναι η πιο ευφυής ιδιοτέλεια. Χρεοκόπησε η οικονομία μας ας μην χρεοκοπήσει και η κοινή μας λογική.

Aλέξανδρος Μπέλεσης,
Μέλος της ΜΚΟ Σόλων
info@solon.org.gr