Συγκλονιστική ιστορία γυναίκας φυλακισμένου που έμεινε άστεγη στην παγωμένη Άμφισσα

Μια συγκινητική ιστορία διαδραματίστηκε στην πόλη της ‘Αμφισσας, σύμφωνα με ρεπορτάζ του site www.amfissapress.gr. Μια γυναίκα που κατάγεται από την Βουλγαρία και πήγε στην πόλη με σκοπό να επισκεφτεί τον άντρα της στις φυλακές Άμφισσας, δεν είχε χρήματα και έμεινε άστεγη στους δρόμους ζητώντας κάπου να μείνει το παγωμένο βράδυ της περασμένης Δευτέρας 30 Ιανουαρίου που η θερμοκρασία ήταν κάτω από το μηδέν.

Δυστυχώς της αρνήθηκαν να μείνει σε χώρο της δημαρχίας και αφού ειδοποιήθηκε η αστυνομία, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Άμφισσας όπου πέρασε την κρύα νύχτα.

Το site στο ρεπορτάζ του ανέφερε:

Δεχτήκαμε μία επιστολή από την κ. Μιμίκα Παχνά σχετικά με την εμφάνιση μίας άστεγης γυναίκας στην αίθουσα του Δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Δελφών στην Άμφισσα, την ώρα που συνεδρίαζε η επιτροπή του καρναβαλιού.

Χθές το απόγευμα 30/1, γύρω στις 7 το απόγευμα και λίγο πριν ξεκινήσει η συγκέντρωση των παλιών καρναβαλιστών της Άμφισσας στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου της Δημαρχίας εμφανίστηκε μία άστεγη γυναίκα που με νοήματα μας παρακαλούσε να της επιτρέψουμε να κοιμηθεί μέσα στη Δημαρχία.

Παρούσα στην αίθουσα την ώρα εκείνη ήταν η επιτροπή του Κρυμμένου Θησαυρού.

Μετα λύπης μας αποφασίσαμε η γυναίκα αυτή να φύγει. Προσπαθήσαμε να της εξηγήσουμε ότι δεν μπορεί να κοιμηθεί μέσα στην αίθουσα και ταυτόχρονα προσπαθούσαμε να αποφασίσουμε το αν θα έπρεπε να ειδοποιήσουμε ή όχι την αστυνομία.

Εν ολίγης και για να μην σας κουράζω μία γυναίκα χθές βράδυ έμεινε αβοήθητη μέσα στην παγωνιά και το χιόνι. Αυτή την στιγμή δεν ξέρω τι έχει απογίνει. Ανεξαρτήτως εθνικότητάς της παραμένει άνθρωπος που αξίζει και δικαιούται ίση μεταχείρηση και υποτυπώδεις συνθήκες διαβίωσης.

Δεν θα ήθελα να φανταστώ ποτέ τον εαυτό μου και κανέναν μας στην θέση αυτής της γυναίκας.

Το φαινόμενο εξαπλώνεται και, καθημερινά, ακόμη και στην μικρή μας πόλη, βλέπουμε άστεγους συνανθρώπους μας να εκληπαρούν για ένα μέρος να κοιμηθούν. Η ανάγκη της ζεστασιάς και του ήσυχου ύπνου έχει μπεί πιο πάνω ακόμα και από ένα πιάτο φαγητό.

Με το email μου αυτό δεν ζητώ ούτε καν απαιτώ το οτιδήποτε.

Ελπίζω όμως ότι, έστω και ένας απο εσάς που θα το διαβάσει και εγώ που θα το ξαναδιαβάσω, θα αναλογιστώ τον τρόπο που την επόμενη φορά θα δράσω άμεσα προσφέροντας ό,τι βοήθεια σκεφτώ για το συνάνρωπό μου.

Μιμίκα Παχνά