Scripta manent – Τα γραπτά μένουν (5/12/11–11/12/11)

«Εβδομαδιαία επισκόπηση παραγνωρισμένων ειδήσεων επικαιρότητας  που πρέπει να έχουμε πρόχειρες σε ένα συρτάρι»

(Από δημοσιεύσεις της 2ης εβδομάδας του Δεκεμβρίου)
Ιστορική ομολογία για την μετα το ευρώ εποχή
«Στην τελική επίθεση περνά σήμερα το Βερολίνο που, επικουρούμενο δυστυχώς και από μία Γαλλία σε παραζάλη, επιχειρεί την πλήρη ηγεμόνευση της Ευρώπης. Η προσπάθεια της Γερμανίας στηρίχθηκε στην έντεχνη παρακώλυση κάθε πολιτικής που θα μπορούσε να ανασχέσει την κρίση και στην επιβολή κάθε πολιτικής που θα ήταν δυνατό να τη βαθύνει. Σταδιακά, όχι μόνον η Ελλάδα, αλλά ολόκληρη η ευρωζώνη, έγινε τραγικά ευάλωτη, με τη Γερμανία να τα έχει πλέον όλα στα πόδια της: ο εκβιασμός φτάνει, με αυτή τη Σύνοδο Κορυφής, στην έσχατη και τελική του φάση.

Παρά το γεγονός ότι η γερμανική πολιτική κινείται εδώ και δύο περίπου χρόνια συστηματικά και χωρίς παρεκκλίσεις προς αυτή την κατεύθυνση, μόλις τις λίγες τελευταίες εβδομάδες είναι που έχει πλέον λάβει διαστάσεις καθολικής επίθεσης τύπου Blitzkrieg, του κεραυνοβόλου πολέμου – α, και αν σπεύσει κανείς να στηλιτεύσει αυτή την αναφορά, ας κάνει πρώτα τον κόπο να διαβάσει τι είπε μόλις προχθές ο ιστορικός ηγέτης της Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ, μιλώντας στο συνέδριο του SPD…  «Δεν ήθελε να την αντιμετωπίσει, γιατί κέρδιζε πολλαπλά από αυτή». Όμως, οι αντιδράσεις και οι νέες συσσωματώσεις δυνάμεων που θα γεννήσει αυτός ο Blitzkrieg, θα είναι τέτοιες, που σύντομα, εκείνοι που τον καλλιέργησαν και τελικά τον εξαπέλυσαν, θα μετανιώσουν πικρά».

Γιώργος Μαλούχος, “Η Ευρώπη κατά των λαών της”, Το Βήμα, 8/12/2011

***

Το περιβάλλον είναι πάντα παρόν
«Ένα άκρως ανησυχητικό φαινόμενο εξελίσσεται τις τελευταίες ημέρες στην Κέρκυρα. 
Μαζικοί εκβρασμοί φαλαινών παρατηρούνται στις ακτές του νησιού, προκαλώντας αναστάτωση τόσο στην τοπική κοινωνία όσο και στους επιστήμονες, οι οποίοι έχουν λάβει ιστολογικά δείγματα για να διερευνήσουν την αιτία θανάτου των θηλαστικών. Το θέμα δεν έχει μόνο σοβαρές περιβαλλοντικές διαστάσεις, αλλά άπτεται και της Δημόσιας Υγείας, αφού, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, μέχρι να εντοπιστεί η ακριβής αιτία που σκοτώνει τις φάλαινες δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να απειλείται και η ανθρώπινη υγεία. 

Το γεγονός ότι οι φάλαινες εκβράζονται μαζικά, φανερώνει πως κάποια σοβαρή αιτία τις σπρώχνει προς την Κέρκυρα, όπου και πεθαίνουν. Την υπόθεση έχει αναλάβει το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος».

Κατερίνα Ροββά, “Μυστηριώδεις θάνατοι θηλαστικών στην Κέρκυρα”, Έθνος 8/12/2011

*** 

 Η αραβική άνοιξη απο δυτική ματιά
«Δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα και το ακόμη πιο φονταμενταλιστικό σαλαφιστικό Κόμμα Νουρ συγκέντρωσαν το 65% των ψήφων στον πρώτο γύρο των πρώτων ελεύθερων κοινοβουλευτικών εκλογών της Αιγύπτου. Δεδομένου του τρόπου με τον οποίο τα στρατιωτικά καθεστώτα στον Αραβικό κόσμο αποδεκάτισαν κάθε ανεξάρτητο κοσμικό πολιτικό κόμμα τα τελευταία 50 χρόνια, οι πιθανότητες να περάσει μία αραβική χώρα από τον Χόσνι Μουμπάρακ στον Τόμας Τζέφερσον χωρίς να περάσει από έναν Αγιατολάχ Χομεϊνί είναι ελάχιστές. Oμως παραμένει να δούμε αν αυτό είναι το τέλος της αιγυπτιακής εξέγερσης για δημοκρατία, απλώς μια φάση της, μια αναπόφευκτη θρησκευτικο-πολιτική έκφραση που θα πρέπει να συνυπάρξει με το στρατό και τα προγράμματα λαϊκών μεταρρυθμίσεων. Οι νόμοι της βαρύτητας, πολιτικής και οικονομικής θα δείξουν ποιος θα ηγηθεί στην Αίγυπτο, γεγονός που αποτελεί το λόγο που σήμερα έχω περισσότερες ερωτήσεις παρά απαντήσεις».

Tόμας Φρίντμαν, “Αίγυπτος: Η αρχή ή το τέλος της επανάστασης η άνοδος των ισλαμιστών;” Το Βήμα, 8/12/2011

***

Χαρτογραφώντας τον οικονομικό ολοκληρωτισμό
«Η έρευνα του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Ζυρίχης με τίτλο “The Network of Global Corporate Control” αποκαλύπτει τον τρόπο σύνδεσης 37 εκατομμυρίων επιχειρήσεων και επενδυτών με 43.060 πολυεθνικές εταιρίες. Επί της ουσίας πρόκειται για μία χαρτογράφηση των εταιρικών διασυνδέσεων ανά τον κόσμο (συνολικά 194 κράτη). Σύμφωνα με τους υπευθύνους της, Stefania Vitali, James B. Glattfelder και Stefano Battiston, πρόκειται για μία καταγραφή της “αρχιτεκτονικής του διεθνούς δικτύου” εταιρικών συνδέσεων. Στον πυρήνα του χάρτη αυτού, βρίσκονται 1318 εταιρίες το ιδιοκτησιακό καθεστώς των οποίων σχετίζεται άμεσα με δύο ή περισσότερες εταιρίες. Ο μέσος όρος αλληλεξαρτώμενων διασυνδέσεων κάθε μίας εκ των 1.318 αυτών εταιριών, είναι 20 άλλες εταιρίες. 
Οι 26.000 και πλέον εταιρίες που σχηματίζονται από αυτό το πλέγμα, συγκεντρώνουν σύμφωνα με τα δεδομένα της έκθεσης το 60% και πλέον των παγκοσμίων κερδών, ενώ οι 737 μεγαλύτερες κατέχουν το 80% της παγκόσμιας αξίας των πολυεθνικών εταιριών.

Το μεγαλύτερο μέρος των εταιριών αυτών βρίσκονται πίσω από μία βασική μεγάλη εταιρία, μία “υπέρ-οντότητα” (“super-entity”), συνήθως τράπεζα ή χρηματοπιστωτικό οργανισμό, ο οποίος ελέγχει τη λειτουργία και καρπώνεται τα μερίσματα. Οι super-entities υπολογίστηκαν από την έρευνα σε 147 (βλ. λίστα παρακάτω). Αυτές οι 147 οντότητες ελέγχουν (μαζί και μέσω και των υπόλοιπων εταιριών τους) το παγκόσμιο εταιρικό δίκτυο σε ποσοστό μεγαλύτερο του 40%, αν και δεν αποτελούν ούτε το 1% των εταιριών σε παγκόσμιο επίπεδο».

Άρης Καπαράκης “Η Χαρτογράφηση του οικονομικού ολοκληρωτισμού”, 7/12/2011

Επιμέλεια: Αλέξανδρος Μπέλεσης
Μέλος της Μ.Κ.Ο. Σόλων
info@solon.org.gr