Scripta manent – Τα γραπτά μένουν (1/11/11–6/11/11)

«Εβδομαδιαία επισκόπηση παραγνωρισμένων ειδήσεων επικαιρότητας  που πρέπει να έχουμε πρόχειρες σε ένα συρτάρι»

(Από δημοσιεύσεις της 1ης  εβδομάδας του Νοεμβρίου) Δημοκρατία και υπερβολικός πλούτος
«Όποτε απειλείται να έρθουν στο επίκεντρο της προσοχής οι αυξανόμενες εισοδηματικές ανισότητες, μια αξιόπιστη ομάδα υπερασπιστών προσπαθούν να επαναφέρουν την θολούρα. Δεξαμενές σκέψης παρουσιάζουν εκθέσεις σύμφωνα με τις οποίες η ανισότητα στην πραγματικότητα δεν αυξάνεται ή και να αυξάνεται δεν έχει σημασία.

Γιατί όμως έχει σημασία αυτή η αυξανόμενη συγκέντρωση εισοδήματος και πλούτου στα χέρια των ολίγων; Εν μέρει η απάντηση είναι πως η αυξανόμενη ανισότητα οδηγεί σε ένα κράτος όπου ο περισσότερες οικογένειες δεν καρπώνονται το μερίδιο της οικονομικής ανάπτυξης που τους αναλογεί. Άλλο σκέλος της απάντησης είναι πως, μόλις κατανοήσει κανείς πόσο πολύ πλουσιότεροι έχουν γίνει οι πλούσιοι, το επιχείρημα υπέρ της υψηλότερης φορολόγησης των εχόντων ως μέσο για τον ισοσκελισμό του προϋπολογισμού γίνεται όλο και πιο επιτακτικό.

Η πραγματική απάντηση, όμως, είναι πως η υπερβολική συσσώρευση πλούτου είναι ασύμβατη με την αληθινή δημοκρατία. Μπορεί κανείς να αρνηθεί σοβαρά ότι το πολιτικό μας σύστημα έχει στρεβλωθεί από την επίδραση των υπέρ-πλουσίων, και ότι η στρέβλωση αυτή γίνεται όλο και χειρότερη, καθώς αυξάνεται ο πλούτος των ολίγων; Ορισμένοι «σοφοί» προσπαθούν ακόμη να διαλύσουν τις ανησυχίες για την αυξανόμενη ανισότητα σαν κάτι ανόητο. Η αλήθεια είναι όμως πωςαυτό που διακυβεύεται είναι η ίδια η φύση της κοινωνίας μας».

Πωλ Κρούγκμαν, “Ήρθε η ώρα να επιστρατευτούν οι επαγγελματίες της θολούρας”, Το Βήμα / The New York Times, 5/11/2011

***

Το περιβάλλον είναι πάντα εδώ
«Συνεδρίασε την 1η Νοεμβρίου 2011 το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Χίου και εκδίκασε την προσφυγή την οποία είχε κάνει ο Φιλοζωικός Σύλλογος Χίου το 2007 μετά από επώνυμη καταγγελία καταστηματάρχη ενάντια σε δύο οδηγούς ταξί που φερόταν ως δράστες κακοποίησης γέρικου αδέσποτου σκύλου. Οι εν λόγω κατηγορούνταν όταν έριχναν κατ’ εξακολούθηση κροτίδες στο άτυχο ζώο με αποτέλεσμα να το τρομάζουν και να το βασανίζουν αφού ήταν ηλικιωμένο και δεν μπορούσε εύκολα να κινηθεί και να απομακρυνθεί από το σημείο του βασανιστηρίου του.

Κατά την ακροαματική διαδικασία ο Πρόεδρος και ο Εισαγγελέας της έδρας κατακεραύνωσαν τον βασικό μάρτυρα καταστηματάρχη για την τακτική που ακολούθησε με σκοπό να προστατεύσει τους κατηγορουμένους και δέχθηκαν ως αληθή και ισχύοντα τα όσα ο ίδιος είχε εγγράφως κατά την προανάκριση και μετ’ επιτάσεως ισχυριστεί. Αποτέλεσμα: Βασιζόμενοι και στην μαρτυρία μου έκριναν ενόχους τους κατηγορουμένους και τους επέβαλλαν ποινή 300 ευρώ και φυλάκιση 15 ημερών με αναστολή σε κάθε έναν από αυτούς για τις κατηγορίες της κακοποίησης ζώου και της χρήσης κροτίδων. 

Ως πολίτης αλλά και ως πρώην μέλος του ΔΣ του Φιλοζωικού Συλλόγου Χίου δηλώνω την ικανοποίησή μου από την απόφαση αυτή του δικαστηρίου και προβαίνω σε αυτή την ανακοίνωση προς γνώση και συμμόρφωση κάθε επίδοξου βασανιστή ζώων»

Γιάννης Μακριδάκης, Τηλεμαραθώνιος ενημέρωσης & αγάπης για τα ζώα 

***

Αλλαγή προτύπου ζωής τώρα
«Αλλά η πραγματική ενημέρωση θα αποκάλυπτε μία οδυνηρή ποιοτική εξίσωση ανάμεσα στους κυβερνώντες και τους κυβερνωμένους, γιατί σε αυτό το επίπεδο πολιτικής χωρίς ιδέες οι κυβερνώμενοι έχουν μεγαλύτερη ικανότητα κατανόησης από όση οι ελίτ νομίζουν, πράγμα που θα έπληττε της γοητεία της εξουσίας.
Τελικά, εφόσον η κατάσταση είναι όντως δύσκολη και εφόσον, όποιες και να είναι οι πολιτικές επιλογές, τα προβλήματα θα είναι άλυτα και δυσβάσταχτα, το μόνο που απομένει για την κοινωνία είναι η αλλαγή σε επίπεδο αρχών ζωής και μια σταδιακή προσαρμογή σε αυτές. Οι καλύτερες αρχές ζωής απαιτούν λιγότερο ατομισμό και περισσότερη κοινωνικότητα, λιγότερη κατανάλωση ως υποκατάστατο της ζωής, μεγαλύτερη υπευθυνότητα απέναντι στον αληθινό εαυτό, το σύνολο και το περιβάλλον, περισσότερη ηρεμία και ασφάλεια που όμως δεν θα βασίζεται τόσο στο έχειν αλλά περισσότερο στην κοινωνική συνοχή». 

Ιωάννα Μουτσοπούλου, “Η λαϊκή κυριαρχία και τα δημοψηφίσματα”, 3/11/2011

***

Περί οικονομικού ολοκληρωτισμού 

«Μόνο η αδράνεια του μυαλού και η άρνησή μας να αποδεχθούμε οδυνηρές αλήθειες, μας εμποδίζει να αντιληφθούμε πλήρως και να ενσωματώσουμε τις συνέπειες του γεγονότος ότιβρισκόμαστε πιθανώς ενώπιον ενός ενδοευρωπαϊκού «τρίτου παγκόσμιου πολέμου», πολιτικο-οικονομικού και όχι στρατιωτικού (τουλάχιστον αρχικά), που κινδυνεύει να εμπεδώσει την παγκόσμια κυριαρχία των «Αγορών», μιας αυτοκρατορίας του χρηματιστικού κεφαλαίου, εν συμμαχία με τα αμερικανικά όπλα, οι προϋποθέσεις για την εμφάνιση της οποίας έχουν τεθεί οικονομικά με την επέλαση της απορρύθμισης επί 40 χρόνια και τη «χρηματιστική μετάλλαξη» του καπιταλισμού που προκάλεσε, γεωπολιτικά και ιδεολογικά με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ. 

Ακόμα κι αυτά όλα δεν είναι όμως τίποτα μπροστά σε αυτό που, πλέον, η «Αυτοκρατορία του Χρήματος» αποκτά την πρακτική δυνατότητα να κάνει, να κυριαρχήσει δηλαδή στην Ευρώπη,αλλάζοντας ίσως, αν χρειαστεί, το πολίτευμά της, και ενδεχομένως διαλύοντας την ‘Ενωση αν αυτή δεν υποταγεί πλήρως, κάτι που θα απαλλάξει και τις ΗΠΑ από τη σοβαρή αμφισβήτηση της παγκόσμιας νομισματικής κυριαρχίας του δολλαρίου, χωρίς την οποία δεν είναι εξασφαλισμένη η χρηματοδότηση της οικονομίας τους.

Οι «αγορές» ποτέ δεν πολυσυμπάθησαν την ΕΕ γιατί εμπεριέχει τη δυνατότητα πολιτικής ολοκλήρωσης, κι αυτές δεν συμπαθούν κανενός είδος κράτος, πολύ περισσότερο μεγάλο κράτος και μάλιστα υπό γερμανική επιρροή! Πάντα άλλωστε, η κυριαρχία εξωευρωπαϊκών δυνάμεων επί της Ευρώπης επιτεύχθηκε με την εκμετάλλευση των αντιθέσεών της. Οι ευρωπαϊκοί λαοί έβγαλαν ο ένας τα μάτια του άλλου, όπως ακριβώς αρχίζουν να κάνουν και τώρα, οικονομικά και πολιτικά. Αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο η ήπειρος που γέννησε όλες τις ιδέες της νεώτερης εποχής καταστράφηκε και κυριαρχήθηκε, με αποκορύφωμα τους δύο παγκοσμίους πολέμους. Αυτό το πρότυπο κινδυνεύει να επαναλάβει τώρα».

Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, “Επικίνδυνα Σενάρια”, Κonstantakopoulos.blogspot , 3/11/2011 

***

Πραγματικές ανάγκες και συστημική ομηρία
«Οι συνειδησιακές ανάγκες είναι εξελικτικές. Αποκαλύπτουν την ανάγκη μας για εξέλιξη, για τελείωση. Οι συνειδησιακές ανάγκες είναι θεμελιωδώς υπαρξιακές, αναδεικνύουν ένα διαφορετικό επίκεντρο της ζωής, την αναζήτηση της πνευματικής ασφάλειας με όρους ελευθερίας, αυτοπραγμάτωσης, συντροφικότητας ή ομαδικής συνεργατικότητας. Η ανθρώπινη προσωπικότητα, για να ανασυγκροτήσει το συστημικό πλαίσιο εξυπηρέτησης των αναγκών της και των προοπτικών της, θα πρέπει να αναπτυχθεί μεταοικονομικά, μετακαταναλωτικά, με συνεργατική δημιουργικότητα ως εκείνο το πολιτισμικό πεδίο που θα επάγει κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές, οι οποίες θα καταλήξουν και σε οικονομικές αλλαγές.  Πρωταρχικά η ανθρώπινη προσωπικότητα καλείται να απελευθερωθεί-αποσυνδεθεί από τη συστημική ομηρία της. Αυτό θα πρέπει να το αναδείξει τόσο μέσα από συνθήκες εσωτερικότητας όσο και ομαδικότητας».

Γιάννης Ζήσης, “Η προσωπική και ομαδική απάντηση στην κρίση”, 2/11/2011

Επιμέλεια: Αλέξανδρος Μπέλεσης
Μέλος της Μ.Κ.Ο. Σόλων
info@solon.org.gr