Σοσιαλ(νη)στικά πειράματα και αλχημείες
Ο κολασμένος μήνας Οκτώβρης δεν λέει να τελειώσει… μαζί με αυτόν και οι καθημερινές «διαρροές» για νέες, παντός τύπου εισφορές που κρύβονται σε διατάξεις του πολύ-νόμου αλλά και σενάρια για κυβερνητικές ανατροπές. Κι ενώ μέχρι πρότινος τα πλέον δεινά σενάρια ανατροπής του ισχύοντος πολιτικού και οικονομικού σκηνικού τα «διέρρεε» ο διεθνής τύπος… εσχάτως μπήκαν στο χορό και κάμποσες εσω-σοσιαλιστικές «νύφες».
Λίγες λοιπόν μέρες πριν την κρισιμότατη Σύνοδο Κορυφής, που ακόμα και ο τσάρος της οικονομίας μας διατηρεί χαμηλές προσδοκίες για γενναία και ουσιαστική στήριξη της Ελλάδας, 3 πρωτοκλασσάτοι υπουργοί λειαίνουν το κακοτράχαλο μονοπάτι της διαδοχής. Ο Διεθνής Τύπος διερευνά με δέος τον διακαή πόθο του Αντώνη Σαμαρά να κυβερνήσει «αν ήταν δυνατόν, χτες»… και κυβερνητικοί βουλευτές «διαρρέουν» ότι μέχρι την Παρασκευή ο Γ.Παπανδρέου θα έχει παραιτηθεί.
Για την ακρίβεια, από την πρώτη κιόλας βδομάδα του Οκτώβρη η γερμανική έκδοση των Financial Times «αποκάλυπτε» ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός σχεδίαζε την παραίτησή του. Το μανιφέστο όμως της εγχώριας Τρόικας (Διαμαντοπούλου, Λοβέρδος, Ραγκούσης) αλλά και η είδηση κύκλου επαφών του πρωθυπουργού με πρόεδρο της Δημοκρατίας και πολιτικούς αρχηγούς, πριν την παρουσία του στην Κ.Ο. του κόμματος… έδωσαν τροφή ακόμα και σε χείλη κυβερνητικών στελεχών που αναπαρήγαγαν ευφάνταστα σενάρια «εξόδου» Παπανδρέου.
Φοβάται ο Γιάννης το θεριό ή το θεριό το Γιάννη;
Προς τι, λοιπόν, το όλον τούτο εσωκυβερνητικό μακελειό; Φοβούνται τάχα μου –το προαποφασισθέν για πολλούς και δραστικό για ακόμα περισσότερους- κούρεμα του ελληνικού χρέους και όλα τα δεινά που αυτό θα επιφέρει στον καθόλα στριμωγμένο λαό; Ή μήπως την ήδη εκπεφρασμένη οργή του λαού και ακόμα εντονότερη στο 48ωρο πρελούδιο της οργής που έχει προγραμματιστεί από τις εσχάτως δακτυλοδεικτούμενες συντεχνίες (βλέπε τον καταδεικνυόμενο εχθρό στο πολιτικό κείμενο των τριών υπουργών, τον λεγόμενο κορπορατισμό).
Κι αυτό που ευλόγως αναρωτιέται κανείς, είναι «Σκέφτεται πράγματι ο πρωθυπουργός να αποχωρήσει ή «διασκεδάζει» την αν-ετοιμότητα των πολιτικών του αντιπάλων»; Γιατί, αν πράγματι βιάζεται ο πρόεδρος της ΝΔ να κυβερνήσει, όπως διαπιστώνει η Frankfurter Allgemeine Zeitung, γιατί δεν καταθέτει μία πρόταση μομφής από Βουλής; Γιατί, ενώ, είναι πεπεισμένος ότι μπορεί να σώσει άμεσα τη χώρα, μας κάλεσε να χτίσουμε μαζί την Ελλάδα του 2021 και όχι την Ελλάδα του 2012; Αναγραμματισμός; Δε νομίζω;
Σε κάθε περίπτωση οι Financial Times δίνουν και πάλι το «στίγμα». Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία που δίνει στη δημοσιότητα, διαπιστώνεται ότι το οικονομικό και κοινωνικό κόστος του προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης της χώρας μας είναι διπλάσιο από τα αντίστοιχα της Ιρλανδίας και Πορτογαλίας.
Τα μέτρα που έχουν ήδη ανακοινωθεί για το 2011 αφαιρούν από κάθε ελληνικό νοικοκυριό 5.600 ευρώ ή 14% του μέσου οικογενειακού εισοδήματος, ποσοστό διπλάσιο από τα αντίστοιχα στις ομοιοπαθείς Πορτογαλία και Ιρλανδία και τριπλάσιο από της Ισπανίας που αυτοβούλως εφαρμόζει πρόγραμμα σκληρής λιτότητας.
Ένα από τα πολυτιμότερα, τέλος, συμπεράσματα που εξάγονται από την ανάλυση των στατιστικών στοιχείων των FT είναι ότι «μόνο τα επιτόκια δανεισμού της Ελλάδος αναμένεται να αυξηθούν κατά 77% έως το 2015, γι αυτό είναι προφανές πως θα απαιτηθούν περαιτέρω περικοπές δημοσίων δαπανών αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση του χρέους, ακόμα δε μεγαλύτερες αν συμπεριληφθεί και η μείωση του ελλείμματος».
Ακόμα κι αν αυτή η διαπίστωση φαντάζει αρκούντως πολύπλοκη για αρκετούς. Οι λέξεις και μόνο «περεταίρω περικοπές», αρκούν για να πυροδοτήσουν την φαντασία μας για το τι άλλο θα μπορούσε το οικονομικό επιτελείο να σκαρφιστεί για να… «ανταποκριθεί».
Μετά από 7 φόρους στους συνταξιούχους, 5 στους μισθωτούς, 3 στους πολύτεκνους, 3 περικοπές του αφορολόγητου, 5 περικοπές στους μισθούς, 3 περικοπές του ΕΦΑΠΑΞ, 5 διαφορετικούς φόρους στα ακίνητα και όλα τα έσχατα πολύ-χαράτσια μέσω ΔΟΥ, ΔΕΗ και παντός τύπου συντελεστών-λάστιχα… τι περιθώρια υπάρχουν; Ακόμα κι αν επανεξετάσουμε τα όρια της αναγκαστικής δίαιτας, εγκράτειας και νηστείας… υπάρχει άλλη εναλλακτική από αυτή της επιβεβλημένης και αδιαπραγμάτευτης… νηστικάδας;
Υπάρχει…
Η απάντηση προσεχώς στον απόηχο των σοσιαλ(μυ)στικών διεργασιών της εγχώριας Τρόικας.