Η τριγωνομετρία των παθών του Π.Νιαβή παρουσιάστηκε στην αγαπημένη του Αταλάντη (φωτορεπορτάζ) )
Η τριγωνομετρία των παθών του Πάνου Νιαβή -ενός από τους σημαντικότερους σύγχρονους ποιητές – παρουσιάστηκε σε μια εξαιρετική εκδήλωση στην Αταλάντη και το κτήμα Χατζημιχάλη.
Με πρωτοβουλία της Αιάντειου δημόσιας Βιβλιοθήκης Αταλάντης διοργανώθηκε εκδήλωση για την παρουσίαση της 2ης ποιητικής συλλογής με τίτλο «Η ΤΡΙΓΩΝΟΜΕΤΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ».
Η δημοσιογράφος Σεμίνα Διγενή και ο συγγραφές Μιχάλης Σπέγγος παρουσίασαν το βιβλίο ενώ οι ηθοποιοί Ελένικα Αρφάνη, και Κώστας Μάρκου διάβασαν ποιήματα σε μια εκδήλωση που παρουσίασε και συντόνισε η δημοσιογράφος του STAR Κεντρικής Ελλάδας Λένα Παρασκευά.
Η αίθουσα εκδηλώσεων του κτήματος Χατζημιχάλη γέμισε από άτομα όλων των ηλικιών.
Ο ποιητής απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις και υπέγραψε τα βιβλία ένα προς ένα. Ο ίδιος για «την τριγωνομετρία των παθών» ανέφερε: “Τούτη η ποιητική μου συλλογή, είναι για μένα, μια εσωτερική φωνή που ευλαβείται τους ψιθυρισμούς της ψυχής μου για τον Έρωτα, το Θάνατο, το Νόστο, τη Πατρίδα και την Έμπνευση.”
Είναι μια μυστική προσευχή στον άγνωστο Θεό με τον οποίο βρίσκομαι σε διαρκή σύγκρουση. Ας εκληφθεί ως απόπειρα ισορροπίας ανάμεσα στα θέλω και στα πρέπει , τις αρχές και τις επιθυμίες μας.»
Η πρώτη του ποιητική συλλογή ήταν «Ο μαύρος κότσιφας στο χιόνι» ,ενώ τώρα βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία η δεύτερη συλλογή του με τον τίτλο «Η τριγωνομετρία των παθών», από τις Εκδόσεις «Μελάνι».
Στην έκδοση αυτή υπάρχουν τα εξής ποιήματα:
Ο Μαύρος κότσυφας στον κήπο, Μάταιη αναμονή, Η Τριγωνομετρία των Παθών, Η Γλώσσα της Ποίησης, Ο ακήρυχτος πόλεμος, Μια λεκτική μας διαμάχη, Μαγιάτικο σούρουπο στον κήπο, Μαγιάτικη Σελήνη, Το ελάχιστο Φως μου, Ικεσία στα αστέρια, Στα Γούπατα εδώ και χρόνια το ‘χει στρώσει ερημιά, Αφέντρα τούτων των στίχων είσαι Εσύ, Η Διαθήκη μου, Λύπη από σύννεφο, Τα μικρά άτιτλα του Αυγούστου, Χωρίς την άδειά μου, Μια νύχτα στην Οδησσό, Κοκκινίζει κι άλλο το ρόδι, Τα θροΐσματα της Λύπης, Βρες μου ένα στίχο να κρυφτώ, Πικρή Αντίστιξη, Πανσέληνος Νοεμβρίου με ρεστία, Μόνο αμαρτάνοντας αναριγεί η Ζωή, Σε ονειρεύομαι και Χριστουγεννιάτικες καμινάδες.
Τα ερωτικά ποιήματα του Πάνου Σ. Νιαβή που υπάρχουν στο βιβλίο έχουν του τίτλους:
Η Ελεονώρα στα όνειρά μου, Ο έρωτας νικάει πάντα τον θάνατο, Κόκκινα ή μαύρα φιλιά, Μόνο μια Νύχτα Αυγούστου, Φθίνω, Το επίορκο Πάθος, Το φως του Φάρου, Απόψε θα κοιμηθείς χωρίς το βάρος του χρόνου, Δεν φορούσε τίποτα, Η Δαμασκηνή γυναίκα της Οδησσού, Νυχτερινές αμαρτίες, Τώρα από τα χρόνια εκείνα, Λατρεύω το Τσάι, Ξημερώνει και πάλι Απουσία, Ο ναυαγός της αγκάλης σου, Φοβάμαι, Τα Σάββατα των τεφρών, Φλεβάρης στη Θεσσαλονίκη, Ανήμερα των Φώτων, Εξομολόγηση, Σήματα SOS, Δεν έχω άλλη επιλογή, Διχάσαμε την Αγάπη χτες βράδυ, Αντινομία, Σούρουπο Μάρτη στην οδό Σταδίου, Ασύλητη Δευτέρα, Όλα φεύγουν βιαστικά, Βρέχει επίμονα και Επιμύθιο ονείρου.
Τέλος στα ποιήματα που αναφέρονται στις μνήμες, στον χρόνο, στην πατρίδα και στο θάνατο οι τίτλοι είναι οι παρακάτω:
Της Ελένης, Ο Χριστός νεκρός, Της Υπαπαντής, Άφωνος Χειμώνας, Νυχτερινές αφηγήσεις, Το παλιό καράβι, Επιτυχής έκβαση, Καμιά φορά ο χρόνος σταματά, Δεν θα βάλεις ποτέ μυαλό, Έρχομαι από πολύ μακριά, Το λένε οι κούκοι στα βουνά, Αντέχει ακόμη η Μνήμη, Πρώτη του Μάρτη στο παράθυρο, Αφανίστηκα από τις διαιρέσεις μου, Άκαρδος γιος, Τι μήνας κι αυτός, Και τα Πάθη μαραίνονται, Η μηλιά γέρασε, Επίσκεψη στη γενέθλια Γη, Νύχτες αβάστακτες, Μεγάλη βδομάδα των Παθών, Η σαύρα προς τον ήλιο γυρισμένη, Θα τρυπήσω το τζάμι, Το γεράκι των Αγράφων, Ανεπίδοτα γράμματα, Έτσι θα ήθελα το καλοκαίρι, Η Σιωπή του Θεού, Λύπης μεγαλείο, Η χειραψία των Χριστουγέννων, Επιμύθιο στην πόρτα του Άδη, Ξημέρωμα φθινοπωρινής Κυριακής, Η επιστροφή στην Πόλη, Ο καιρός της σποράς, Επίλογος 1, Επίλογος 2 και Η φλόγα του κεριού.
***
Κλείνουμε με τον ποίημα του Πάνου Σ. Νιαβή που έχει τον τίτλο
«Μάταιη αναμονή»
Ενώ σε περιμένω μέρες, μήνες, χρόνια, μη σου πω και αιώνες, Εσύ, ενώ ξεκινάς να με βρεις δεν φτάνεις ποτέ σε μένα. Κρύφτηκα κι εγώ σ’ ένα στίχο κάτω από την επικείμενη βροχή και περίμενα να δω που χάνεσαι. Φτάνεις κάθε σούρουπο στο σκοτεινό τοπίο της έμπνευσης κι αντί να μπεις και να μου παραδοθείς αμαρτωλή κι αθώα πρόστυχη ο εγωισμός σου σε γυρίζει πίσω! Εμένα με παίρνει ο ύπνος και ξημερώνομαι σταθμάρχης τρένων λίγο έξω από το Λιανοκλάδι ή στο σκοτεινό Κίελο χειμώνα καιρό -μένει πάντα αδιευκρίνιστο- στη σκοτεινή φύση των ονείρων μου!
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο Πάνος Σ. Νιαβής γεννήθηκε στο Μάραθο Ευρυτανίας. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Τα καλοκαίρια του, τα περνά στην Αταλάντη Φθιώτιδας.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΣΟΦΙΑ ΔΑΛΑΜΑΓΚΑ photo credits