Στη Βίνιανη στον εορτασμό της Κυβέρνησης του Βουνού ο Υπ. Εσωτερικών (φωτο)
Τα 73 χρόνια από την ίδρυση της κυβέρνησης του βουνού γιορτάστηκαν σήμερα στη Βίνιανη Ευρυτανίας.
Τις εορταστικές εκδηλώσεις διοργάνωσε ο Δήμος Αγράφων στο Ιστορικό Σχολείο – Μουσείο Εθνικής Αντίστασης του χωριού. Την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο Υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης. Παραβρέθηκαν επίσης ο Περιφερειάρχης Στερεάς Κώστας Μπακογιάννης και ο Δήμαρχος Καρπενησίου Νίκος Σουλιώτης, αντιστασιακές οργανώσεις, φορείς και κάτοικοι της περιοχής.
«Βυθισμένη» στην ιδιόμορφη ορεινή ομορφιά της Ευρυτανίας, η Βίνιανη βρίσκεται ανάμεσα στις κορυφές του Τυμφρηστού, σε υψόμετρο 700 μέτρων, κάμποσα χιλιόμετρα από το Καρπενήσι. Για να φτάσει κανείς στο χωριό, περνά μέσα από έλατα που μονάχα ο δρόμος χωρίζει από πελώρια πλατάνια, τα οποία ποτίζουν τα κλαδιά τους στα νερά του Μέγδοβα. Σ’ αυτήν την πανέμορφη τοποθεσία, είναι το μέρος που η ηγεσία του ΕΑΜ μετέτρεψε σε προπύργιο του απελευθερωτικού αγώνα.
Ο Αρης με αντάρτες, στους Αγ. Αναργύρους της Βίνιανης. Ήδη από το Μάρτη του 1944, η Βίνιανη ήταν η έδρα της Κυβέρνησης του Βουνού. Εκεί πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες, κομβικής σημασίας συσκέψεις που έθεσαν τον άξονα δράσης, προκειμένου να υλοποιηθούν οι στόχοι που είχαν τεθεί ευθύς εξαρχής: η Εθνική Απελευθέρωση. Η αποκατάσταση της λαϊκής κυριαρχίας. Η βελτίωση, ολοκλήρωση και απρόσκοπτη λειτουργία των θεσμών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η προσαρμογή του λαϊκού στρατού στις αξιώσεις της νέας πραγματικότητας.
Η ικανοποίηση των βιοτικών αναγκών του ελληνικού λαού και η περίθαλψη των θυμάτων του κατακτητή. Η ένωση όλου του ελληνικού λαού, κάτω από μια ενιαία δική του κυβέρνηση. Από τις εκλογές που η ΠΕΕΑ προκήρυξε για το τελευταίο δεκαήμερο του Απρίλη του ’44 (στις οποίες ψήφισαν 1.800.000 άντρες και γυναίκες άνω των 18, σε ελεύθερες, ημικατεχόμενες και κατεχόμενες περιοχές της χώρας, μέσα σε συνθήκες απίστευτων διώξεων από τον κατακτητή), εκλέχτηκαν 180 εκπρόσωποι για την πρώτη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου, στις Κορυσχάδες, από τις 14 έως τις 27 Μάη του ίδιου χρόνου. Πήραν μέρος πατριώτες που ανήκαν στο ΚΚΕ, στο Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας, στο Σοσιαλιστικό Κόμμα, στο Σοσιαλεργατικό, στη Δημοκρατική Ενωση, στην Ενωση της Λαϊκής Δημοκρατίας, στο Κόμμα των Αριστερών Φιλελευθέρων, στο Μεταρρυθμιστικό Κόμμα, όπως και ανεξάρτητοι.
Την ανάγκη συγκρότησης εθνικής κυβέρνησης, σημείωνε στις αποφάσεις της η 10η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία συγκλήθηκε το Γενάρη του 1944: «Το φούντωμα του εθνικού αγώνα, η απελευθέρωση σημαντικού μέρους του εθνικού εδάφους, η ανάγκη της υπέρτατης συνένωσης και επιστράτευσης όλων των εθνικών δυνάμεων στη σημερινή τελική φάση του πολέμου, για την ολοκληρωτική συντριβή των κατακτητών στο πλευρό των συμμάχων, βάζουν μπροστά στο αγωνιζόμενο έθνος επιτακτικά το πρόβλημα της δημιουργίας στην Ελεύθερη Ελλάδα κεντρικού κυβερνητικού οργάνου εθνικής ενότητας και απελευθέρωσης…»*
Στις 18 Απρίλη του 1944 η ΠΕΕΑ ανασχηματίζεται και, από τα πέντε μέλη που την αποτελούσαν αρχικά, φτάνει να αριθμεί εννιά επικεφαλής Γραμματειών (υπουργείων): ο Αλέξανδρος Σβώλος ήταν γραμματέας Εξωτερικών, Παιδείας, Θρησκευμάτων και Λαϊκής Διαφώτισης (και πρόεδρος της ΠΕΕΑ). Ο Ευρ. Μπακιρτζής γραμματέας Επισιτισμού (και αντιπρόεδρος της ΠΕΕΑ). Ο Ηλ. Τσιριμώκος γραμματέας Δικαιοσύνης. Ο Εμ. Μάντακας γραμματέας Στρατιωτικών. Ο Ν. Ασκούτσης γραμματέας Συγκοινωνίας. Ο Αγγ. Αγγελόπουλος γραμματέας Οικονομικών. Ο Π. Κόκκαλης γραμματέας Κοινωνικής Πρόνοιας. Ο Κ. Γαβριηλίδης γραμματέας Γεωργίας. Ο Στ. Χατζήμπεης γραμματέας Εθνικής Οικονομίας.
Το έργο της ΠΕΕΑ ήταν ιδιαίτερα πλούσιο. Έκανε προσπάθεια να δικαιώσει τις προσδοκίες όλων όσοι είχαν αγωνιστεί με αυταπάρνηση και ηρωισμό ενάντια σε ξένους και ντόπιους δυνάστες, αποτυπώνοντας τους πρώτους καρπούς της συλλογικής δουλειάς ενός λαού που πεισματικά και θαρραλέα αποζητούσε την προκοπή. Με τον «Κώδικα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης» η ΠΕΕΑ καθόρισε την οργάνωση, τη λειτουργία και τις αρμοδιότητες των Επαρχιακών Συμβουλίων, των Διοικητικών Επιτροπών, των υπηρεσιών των Γραμματειών. Καθόρισε νομοθετικά το ελάχιστο όριο συντήρησης του εργαζόμενου και της οικογένειάς του. Αναγνώρισε, για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, την ισοτιμία της γυναίκας με τον άντρα, τη μισθολογική εξίσωση του εργαζόμενου και της εργαζόμενης. Παραχώρησε τα δάση και τους βοσκότοπους στις κοινότητες. Μερίμνησε για την ανακούφιση των οικογενειών των θυμάτων, των απόρων και των πυροπαθών. Εξασφάλισε τη λειτουργία δημοτικών σχολείων, όπως και παιδαγωγικών φροντιστηρίων για προετοιμασία δασκάλων, τύπωσε βιβλία. Ίδρυσε το Σώμα Εθνικής Πολιτοφυλακής, για να φρουρεί τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού. Κι όλα αυτά, την ώρα που οι κατακτητές, βλέποντας την επερχόμενη ήττα τους, πυρπολούσαν χωριά και εκτελούσαν πατριώτες με μεγαλύτερη εκδικητική μανία, ενώ η ντόπια αντίδραση που είχε καταφύγει στη Μέση Ανατολή μεθόδευε την υποδούλωση του ελληνικού λαού στους Βρετανούς ιμπεριαλιστές.