Βουλευτές και πολιτικά στελέχη σε ρόλο υπαλλήλων του ΣΥΡΙΖΑ….
Διαβάζοντας κανείς σε δεύτερη ανάγνωση το συνημμένο παραπολιτικό της «Εφ.Συν/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ», υπογραφόμενο από το Δ(ημήτρη).ΤΕΡ(ζή). δικαίως διεωρωτάται εάν το έγραψε γιά καλό ή γιά κακό προς τις πηγές του, εις το κομματικό ιερατείο του πρώην κυβερνώντος Κόμματος…
Διότι η κατηγοριοποίηση που μεταφέρεται μεταξύ των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, σε αυτά που τούς καταλογίζεται «υπερβάλλων ζήλος» γιά την παρουσία τους σε μέσα ενημέρωσης αφ΄ενός και σε αυτά που «μπορούν να εκφράσουν πολιτικό λόγο και δεν δίνεται συχνά η ευκαιρία να το κάνουν» αφ’ ετέρου, σε σχέση και με τη «νόρμα» εβδομαδιαίων εμφανίσεων που τίθεται, όλη αυτή η πρακτική παραπέμπει σε νεο-σταλινικό πολιτικό σχήμα, του οποίου ο επικεφαλής στο Γραφείο Τύπου (ο σύντροφος Ηλιόπουλος) και οι υπ’ αυτόν, με τον πρώτο υπαγόμενο απ’ ευθείας στον Πρόεδρο Αλέξη, ορίζουν πλαφόν εμφανίσεων ανά θέμα, με πρώτους του βουλευτές-μέλη της ΚΟ, εκλεγόμενους από τους πολίτες και όχι από λίστα του ΣΥΡΙΖΑ.
Προδίδεται, δηλαδή, η εικόνα ενός συγκεντρωτικού Κόμματος που δείχνει και το εννοεί ότι αντιμετωπίζει τα στελέχη του, με αρχή από τους βουλευτές του, περίπου ως υπαλλήλους, που οφείλουν να ακολουθούν αγογγύστως τα όρντινα «από πάνω», ώστε να φιλοτεχνείται (…) η «εικόνα» που έχουν στήσει σε επίπεδο κορυφής και από την οποία δεν νοείται κάποιος να αφίσταται…Και γιατί όχι, είτε να επιβραβεύεται αναλόγως με πριμ πρόσθετων εμφανίσεων, είτε να χαντακώνεται!
Αλλά έστω κι αν αυτό εκληφθεί ως θεμιτή “κεντρική” επιλογή αμφίβολης αποτελεσματικότητας, είναι γεγονός από την άλλη πλευρά, ότι όταν ένα μέσο ενημέρωσης ζητεί συνέντευξη, δεν απευθύνεται προς τούτο εις το απρόσωπο Κόμμα, αλλά σε συγκεκριμένο πολιτικό πρόσωπο-βουλευτή κατά κανόνα, αλλά όχι και κατ’ ανάγκην. Σε μία τέτοια περίπτωση, ο ενδιαφερόμενος πριν απαντήσει, θα πρέπει, προφανώς, να αιτηθεί άδεια από τον Ηλιόπουλο της Κουμουνδούρου (τον Χαρίτση προηγουμένως κ.ο.κ.)και μόνον τότε να ανταποκριθεί, αφού λάβει προηγουμένως και τις απαραίτητες οδηγίες, το «σκονάκι» με το τί πρέπει να επιδιώξει να πει και τι να αποφύγει να απαντήσει…Εννοείται δε, ότι δεν πρέπει να εννοείται ότι θα υπάρξει μέσο ενημέρωσης που θα συμβιβασθεί με συνέντευξη, συμφώνως, με τις επιθυμίες του Γραφείου Τύπου της Κουμουνδούρου, υποχωρώντας από την επιλογή προσώπου που εκείνο έχει κάνει γιά συνέντευξη, γιά τους δικούς του λόγους, ακόμη και προτιμήσεις…
Αλλά γιά μην αδικούμε και το κομματικό δελτίο της «ΑΥΓΗΣ» στην παραγωγή γραμμής προς τα συνεντευξιαζόμενα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, συγκρατώ το φροντιστήριο του συντρόφου Γιώργου Κυρίτση, προ οκτώ ετών (φύλλο 22.11.12) . Από το ημερολόγιό μου στο συγκρατώ , ότι κατά το Γ(ιώργο).Κ(υρίτση) υπάρχει θεμιτή βία και αθέμιτη βία (…). Της πρώτης της σφίγγουμε το χέρι, την κατανοοούμε και την στηρίζουμε παντί τρόπω(;), της δεύτερης της επιφυλάσσουμε απερίφραστη καταδίκη. Κατά τον επιλεκτικό οπαδό της βίας Γ.Κ. συνεπώς, δεν στέκει τυποποιημένη καταδίκη της βίας και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τα οποία εμφανίζονται σε τηλεοπτικά πάνελς, δεν θα πρέπει να κάνουν τέτοιο λάθος “γιά λόγους ουσίας και σοβαρότητος, ακόμη και ως ατάκα απεμπλοκής από επιθετικές ερωτήσεις”. Άλλαξαν διόλου οι ΣΥΡΙΖΑίοι; Μάλλον διόλου!
Και το συμπέρασμα: Ιδού (άλλη) μία εκδοχή χειραγώγησης του Τύπου από το «σύστημα ΣΥΡΙΖΑ», την οποία-κατά τα λοιπά…-αιτιώνται και ελεεινολογούν, σε ένα Κομμα κάθετης εν πολλοίς λειτουργίας, που θέλει τους βουλευτές και τα στελέχη του, μάλλον ως υπαλλήλους, παρά ως ελεύθερες και υπεύθυνες προσωπικότητες….Βεβαίως και διόλου πρωτότυπη μανιέρα, καθώς ακολουθήθηκε πιστά και κατά την περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα διά της ισχύος που προσδίδει η άσκηση της εξουσίας.
Κατά τούτο το παρατεθέν παραπολιτικό από την «Εφ.Συν» σε κάνει σοφότερο. Και τον τυχόν ανυποψίαστο, υποψιασμένο γιά ένα κομματικό στρατό, που δεν σηκώνει και πολλά…..Λυπηρές καταστάσεις!
Στο ίδιο πλαίσιο, εξ άλλου, πιστής μεταφοράς της κομματικής γραμμής στα ΜΜΕ τοποθετείται ασφαλώς και πρόσφατη εμφάνιση του βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ, Χρ. Γιαννούλη, την οποία ήλθε να στηλιτεύσει ο Μικροπολιτικός από “ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ”. Και δη δικαίως.
Εάν, λοιπόν, ο σύντροφος Γιαννούλης εννοεί την απόδοση ευθυνών γιά τους νεκρούς από την πανδημία “στην κυβέρνηση”, ευλόγως θα πρέπει να αναμένεται ότι –ως διατελέσας ακριβοδίκαιος δημοσιογράφος- θα απέδιδε την ίδια κατηγορία γιά το μαύρο καλοκαίρι του 2018 στο Μάτι (με τους υπερεκατό νεκρούς) και τότε “στην κυβέρνηση” (των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ακόμη), όταν αποτελούσε ένα από τα βασικά δημοσιογραφικά στελέχη της ΕΡΤ-3, βασικού βήματος της προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ στη Βόρεια Ελλάδα. Ουδείς ενθυμείται μία τέτοια αναφορά του, όλοι όμως θα τού αναγνωρίζουν ασφαλώς, ότι ο εν λόγω, ως εκλεκτός του ΣΥΡΙΖΑ στην κρατική ραδιοτηλεόραση, επάσχισε γιά την προβολή του Κόμματός “του” , ασχέτως εάν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εισέπραξε την επιδοκιμασία του εκλογικού σώματος ώστε να συνεχίσει να κυβερνά. Ο ίδιος, πάντως, ίδρωσε γιά το Κόμμα…
Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ εγνώρισε ήττα “τρία στα τρία” στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2019, αλλά ο ίδιος ο σύντροφος Γιαννούλης περιελήφθη στους συνδυασμούς του ΣΥΡΙΖΑ και εξελέγη με άνεση στη Βουλή, χάρις στην αναγνωρισιμότητα που τού προσέφερε η πρότερη ιδιότητά του, ελέω Κόμματος. Συνεπώς ήλθε να εξαργυρώσει επιταγές (εντός ή εκτός εισαγωγικών, όπως προτιμά ο καθείς) γιά τις υπηρεσίες που προσέφερε στο Κόμμα “του”, στον αντίποδα βεβαίως της ανεξάρτητης κρίσης που συνιστά προαπαιτούμενο γιά το δημοσιογράφο, “λειτουργό του Τύπου” στη σωστή εκδοχή.
Όσα λοιπόν ήλθε να καταμαρτυρήσει ο σύντροφος Γιαννούλης με τη …βαρειά κατηγορία του( ! ), δεν επιβεβαιώνουν παρά την ανταπόκρισή του σε έναν οιονεί συμψηφισμό, θεμιτό ίσως στον πολιτικό στίβο, αλλά αθέμιτο γιά κάποιον που δεν θέλει απλώς να (αυτο)αποκαλείται δημοσιογράφος, αλλά και να επιβεβαιώνει στην πράξη ότι εννοεί ότι είναι δημοσιογράφος, με ανεξάρτητη κρίση βεβαίως, αλλά όχι κομματική εξάρτηση…
Εάν λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ του συντρόφου Γιαννούλη κάνει την άχαρη δουλειά του, πλην επιβεβλημένη γιά λόγους τυφλής και άγονης αντιπολίτευσης, με ιμάντα του (και) το Βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης, ο ίδιος ο εν λόγω βουλευτής επιδιδίδεται πράγματι σε μακάβριο ρόλο…Θα είχε ενδιαφέρον, εάν επανερχόμενος τυχόν στη δημοσιογραφία συνεπεία αποτυχίας του να επανεκλεγεί βουλευτής, θα υποδυθεί τον…ανεξάρτητο.
Θα είναι γιά γέλια ή/και γιά κλάματα. Ας πρόσεχε, μεγάλος είναι!
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης