ΜΠΑΜΠΟΥΛΑΣ…ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΪΟ
«Ο πρόεδρος της κυβέρνησης, για τον οποίον είχα εκφράσει σοβαρή κριτική, σε αυτή τη φάση συμπεριφέρεται με αίσθηση ευθύνης και μάλιστα με προσωπική εμπλοκή. Αυτό θα πρέπει να τού αναγνωριστεί, ανεξαρτήτως των όποιων ορίων, για έναν άνθρωπο που δεν έχει μια πολιτική προϊστορία στη ζωή του»
Όχι, δεν πρόκειται γιά δήλωση ούτε του πρώην Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, ούτε οποιουδήποτε άλλου πρωτοκλασάτου από το ΣΥΡΙΖΑ, γιά τον Πρωθυπουργό της χώρας, Κυριάκο Μητσοτάκη, επικεφαλής της συντεταγμένης πορείας στη χώρα μας γιά την αντιμετώπιση του νέου Κορωνοϊού.
Πρόκειται γιά σημείο από τη συνέντευξη που έχει καταχωρηθεί στο κομματικό δελτίο της «ΑΥΓΗΣ» (φύλλο 20/03/20), με τον πρώην διευθυντή της εφημερίδας του Ιταλικού ΚΚ , «L’ Unità», Εμμανουέλε Μακαρούζο, από την εφημερίδα «Il Manifesto», γιά τη μάχη που δίνει ο Ιταλός Πρωθυπουργός, Τζιουζέπε Κόντε, στην αντιμετώπιση της επέλασης του Κορωνοϊού στη χώρα του, η οποία έχει κληθεί και συνεχίζει να καταβάλλει βαρύτατο τίμημα….Μία καθημερινή τραγωδία…
Δυστυχώς, όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα, όπως έχει η κατάσταση, δίχως να διαφαίνεται κάποια προοπτική βελτίωση της εικόνας των πραγμάτων επί τα βελτίω, ο ΣΥΡΙΖΑ συμπεριφέρεται και αντιδρά, όπως το ζαλισμένο κοτόπουλο, δηλαδή:
-Με αδυναμία παραγωγής ενιαίου, συγκροτημένου και συνεπούς παραγωγικού αντιπολιτευτικού λόγου, με τη χώρα στο διπλό κλοιό της πανδημίας του Κορωνοϊού αφ΄ενός και της εργαλειοποίησης του προσφυγικού/μεταναστευτικού από την όμορη Τουρκία αφ’ ετέρου, με σκοπό την υποκινούμενη αλλαγή των συνόρων,
-Με θέσεις πλειοδοσίας στην άκρατη ιδεοληψία και τον πιό τυφλό αρνητισμό, που έρχονται να ακυρώσουν προηγούμενες θέσεις σε μία κάποια κατεύθυνση λογικής και ρεαλισμού. Λες και μετανιώνουν γιά όσα έχουν πει λίγο πριν και αισθάνονται υποχρεωμένοι να αυτοακυρωθούν,
-Με στοχεύσεις/διεκδικήσεις προς την Κυβέρνηση, που, είτε ήδη έχουν ικανοποιηθεί από πριν, είτε λίγο μετά, αφήνοντας μετέωρους τους εμπνευστές τετοιων τακτικών, οι οποίοι καθίστανται τελικώς αναξιόπιστοι ακόμη και στους πολίτες που τους παρακολουθούν με ενδιαφέρον και προσβλέπουν στις πολιτικές τους απαντήσεις….
Σε αυτό το πλαίσιο, ακριβώς, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η επιστράτευση του Διευθυντή του Γραφείου Τύπου του Τσίπρα , στο Μέγαρο Μαξίμου, επί ΣΥΡΙΖΑιοκρατίας, Θανάση Καρτερού, από την καθημερινή στήλη του «à la καρτ» από το κομματικό δελτίο της «ΑΥΓΗΣ».
Είναι προφανές ότι τα…κομμουνιστικά ανακλαστικά του διατελέσαντος στο παρελθόν διευθυντή του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» επιστρατεύονται στην υπηρεσία της προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ, με στόχο να αποδομηθεί η δημόσια εικόνα του Πρωθυπουργού, Κυρ. Μητσοτάκη, επικεφαλής της πανστρατιάς εναντίον του Κορωνοϊού. Μία εικόνα που εκπέμπει εικόνα σοβαρότητας και πειθούς στους πολίτες γιά τη μεθοδικότητα και συνέχεια της εθνικής προσπάθειας, με στόχο τον αποτελεσματικότερο δυνατό έλεγχο της επίθεσης του Κορωνοϊού, από την οποία δεν έχουν λείψει, όμως, και ολιγωρίες ή καθυστερήσεις…Όπως με την αναστολή των θρησκευτικών λειτουργιών. Ή την εκκρεμούσα, ακόμη, απαγόρευση κυκλοφορίας, μέ τις ουρές αυτοκινήτων να συνεχίζονται στις εξόδους της Αθήνας ή τις παρεούλες ηλικιωμένων-κατ’ εξοχήν ευάλωτων στον Κορωνοϊό σε δημόσιους χώρους
Προς τούτο ο Πρωθυπουργός λοιδωρείται από τον Καρτερό γιά την εικόνα του…Τσώρτσιλ που τού φιλοτεχνείται από κάποιους (φύλλο 19/03/20), η οποία-όπως είναι αναμενόμενο-δεν αρέσει διόλου στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τί να κάνουμε…
Ο Καρτερός επιστρατεύθηκε στην στήριξη αυτής της ρητορικής, διότι στο κομματικό ιερατείο της Κουμουνδούρου αντιλαμβάνονται ότι ο Μητσοτάκης «κερδίζει πόντους» στους πολίτες, ακόμη και σε κεντροαριστερό, ακόμη και αριστερό ακροατήριο, μία πορεία η οποία ακριβώς επιχειρείται να ανακοπεί με το…σκιάχτρο του Τσώρτσιλ.
Και τούτο διότι ο Τσώρτσιλ αποτελεί μία προσωπικότητα της παγκόσμιας ιστορίας, η οποία έχει καταγραφεί αρνητικώς στο συλλογικό υποσυνείδητο των υπερηλίκων κυρίως Ελλήνων αριστερών, εξ αιτίας της στάσης των Βρετανών μετά την απελευθέρωση μετά την απελευθέρωση του 1944 και τον εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε, μετά την επέμβαση στα Ελληνικά πράγματα, με την απόβαση των δυνάμεων του Σκόμπυ. Δι’ αυτού του τρόπου ο Καρτερός επιχειρεί «ρωγμή».
Αυτή τη «ρωγμή» ο Καρτερός επιχειρεί να διευρύνει στο φύλλο της «ΑΥΓΗΣ» της επομένης (φύλλο 20/03/20), στο σημείωμά του της ημέρας, στο οποίο, αφού σημειώνει ότι «και ο πανταχού παρών-δουλειές και δούλεμα-και τα πάντα πληρών –δούλεμα και δουλειές-παριστάνει τον Τσώρτσιλ και υμνείται ως πατέρας της νίκης» καταλήγει «αν όμως αυτοί ντύθηκαν γιαγιά με την προβιά της κοινωνικής ευαισθησίας, κάποιοι πρέπει να προστατέψουν την Κοκκινοσκουφίτσα, απ’ τον ιό, απ’ το φόβο κι απ’ αυτούς».
Πράγματι ο Μητσοτάκης εκήρυξε την Ελλάδα σε πόλεμο κατά του Κορωνοϊού με σκοπό/στόχο τη νίκη. Όπως ακριβώς και ο Τσώρτσιλ το 1940 που είπε στους Βρετανούς το γνωστό :«Δεν έχω τίποτε να σας προσφέρω εκτός από αίμα, μόχθο, δάκρυα και ιδρώτα. Έχουμε μπροστά μας ένα μαρτύριο της πιο οδυνηρής μορφής. Έχουμε μπροστά μας πολλούς, πολλούς μήνες αγώνα και πόνου. Ρωτάτε: “Ποια είναι η πολιτική μας;” Μπορώ να πω ότι είναι το να διεξαγάγουμε πόλεμο από θαλάσσης, ξηράς και αέρος, με όλες τις εσωτερικές μας δυνάμεις και μ’ όλη τη δύναμη που μπορεί να μας δώσει ο Θεός. Να διεξαγάγουμε πόλεμο εναντίον μιας τερατώδους τυραννίας, που κανείς ποτέ δεν την έχει υπερβεί στο σκοτεινό, αξιολύπητο κατάλογο της ανθρώπινης εγκληματικότητας. […] Ρωτάτε: “Ποιος είναι ο σκοπός;” Μπορώ ν’ απαντήσω με μια λέξη. Είναι η νίκη. Νίκη με κάθε κόστος, νίκη παρ’ όλο τον τρόμο, νίκη, όσο μακρύς και σκληρός κι αν είναι ο δρόμος. Γιατί χωρίς νίκη, δεν υπάρχει επιβίωση»
Με τη φορά, πάντως, που έχει πάρει ο ακράτητος κραταιός αθρογράφος, πιστός στις εκάστοτε κομματικές του ηγεσίες, εάν συνεχίζαμε να είχαμε τον Τσίπρα Πρωθυπουργό και την Ελλάδα στη δίνη του Κορωνοϊού, γιατί να μη αποκλείσουμε ότι θα μάς τον προέβαλε ως οιονεί «νέο πατερούλη Στάλιν».
Γιά να κρατηθεί πάντως το πρόβλημα στην κορυφαία του κρισιμότητα, που δεν επιτρέπει λόγους εν θερμώ και εν κενώ: Ο αγώνας κατά του Κορωνοϊού σε όλο τον πλανήτη, βεβαίως και στην Ελλάδα, συνεχίζεται και θα συνεχίζεται γιά το ορατό μέλλον, μέχρι την αντιμετώπιση της πανδημίας, τόσο γιά την αποτελεσματική αντιμετώπιση σε επίπεδο νοσούντων, όσο και γιά τον εμβολιασμό του πληθυσμού γιά να «κλείσει η πόρτα» στην εξάπλωσή του.
Τότε, και μόνον τότε, θα έχουμε και το λογαριασμό, ώστε να αξιολογήσουμε με την στάση μας στην κάλπη τον Μητσοτάκη γιά όσα θα έχει πράξει ή/και δεν θα έχει πράξει διά της ολιγωρίας ή των παραλείψεων του στη μεγάλη αυτή μάχη, από την οποία πάς νοήμων πρέπει να επιθυμεί να συμβάλλει και με την ατομική του ευθύνη και αποφασιστική συμβολή γιά βγούμε νικητές.. Αλλά και να μην αμφιβάλλουν, επίσης, όσοι προκρίνουν τον αρνητισμό και τον πόλεμο χαρακωμάτων, τις εξαλλοσύνες και τα ψευδοδιλήμματα, ότι και αυτή η στάση θα κριθεί αναλόγως. Διότι σε σχέση με την προστασία της ζωής των πολιτών τα πράγματα είναι σαφή….
Ποιός θα επικρατήσει σε τέτοιες επόμενες εκλογές, αυτό δεν προεξοφλείται. Διότι και στις πρώτες εκλογές στο ΗΒ μετά την λήξη του Β’ ΠΠ ο νικητής του πολέμου, Ουίνστον Τσώρτσιλ, είδε την ήττα…
Αν στο ΣΥΡΙΖΑ νομίζουν ότι απεργάζονται ήττα της ΝΔ στο εθνικό μέτωπο εναντίον του Κορωνοϊού, με την πολιτική που επιλέγουν εναντίον του νυν Πρωθυπουργού, Κυρ. Μητσοτάκη, γιά τους χειρισμούς του «στο τιμόνι» της χώρας υπό τον κλοιό δύο βαρειών προβλημάτων, αυτοί επιλέγουν και αποφασίζουν. Και βεβαίως κρίνονται και αξιολογούνται ομοίως…
Πάντως, εάν παρακολουθήσουμε τη λογική σημειώματος του Γιάννη Πανούση από «ΤΑ ΝΕΑ» (20/03/20), «Μια Νέα Τάξη Φοβισμένων πολιτών θα υπερβεί τις ιδεολογικές διαχωριστικές γραμμές (ίσως και τα παλαιά κόμματα) και θα γυρέψει το φάρμακο σ’ ένα εθνοβιοτικό σφρίγος αντιμετώπισης κινδύνων. Κακό πράγμα ο ιός, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε χορηγούμενο μέσο είναι και γενικότερα θεραπευτικό»
Ίδωμεν.
Μέχρι τότε, όμως, δεν υπάρχει τίποτε άλλο, τίποτε λιγότερο και τίποτε περιισότερο, από την ήττα του Κορωνοϊού…Και το ερώτημα γιά το ΣΥΡΙΖΑ είναι εάν προτίθεται να βάλει πλάτη σε αυτήν την εθνική υπόθεση…
Διότι με αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα, όπως η τελευταία του συντρόφου Κυρίτση, στην οποία καταλογίζονται ευθύνες γιά «υποκαταμέτρηση κρουσμάτων» με αναφορά σε «καραγκιόζηδες κύκλους του Μαξίμου», τότε είναι προφανές ότι ο τελευταίος επιθετικός προσδιορισμός γυρίζει μπούμερανγκ στους εμπνευστές του!
Οι αυτόκλητοι, κατά τον Καρτερό, προστάτες της Κοκκινοσκουφίτσας, «απ’ τον ιό, απ’ το φόβο κι απ’ αυτούς»(τους κυβερνώντες του Μητσοτάκη) καλούνται να μάς που τι άλλο θα έπρατταν άλλως. Από έπεα πτερόεντα είμαστε χορτάτοι!