74 σελίδες πανηγυρικής ευωχίας, αλλά η πραγματική “Εφ.Συν” έχει διαφορετική καθημερινή παρουσία…
Πολύ ψηλά βάζει ο διευθυντής της “Εφ.Συν”, Νικόλας Βουλέλης, τον πήχη γιά το φύλλο που διευθύνει, στο δισέλιδο σημείωμά του με το οποίο αρχίζει 74σέλιδη ειδική έκδοση, που συνοδεύει το φύλλο του Σαββατοκύριακου.
Θα έλεγε κανείς, ότι, δίπλα στο δικαιολογημένο ενθουσιασμό του(ς), δεν αποφεύγεται ο ακατανόητος πειρασμός να (αυτο)αξιολογηθούν και να μην αφήσουν σε όσους προμηθεύονται και διαβάζουν το φύλλο να κρίνουν αυτοί τη διάσταση του προϊόντος που παράγουν ως «πρωτοπόρου, επαναστατικού εγχειρήματος, τομής στην ιστορία τοτ ελληνικού Τύπου»(…), που οι ίδιοι ευαγγελίζονται. Αλλαζόνες, πρώτον.., και μάλιστα τόσο «καβαλημένοι» που διεκδικούν περίπου ότι αποτελούν μία οιονεί εκδοχή, αλά Ελληνικά, της Γαλλικής «Le Monde».
Αλλά, έστω κι αν επιμένουν να το εννοούν, αυτό πρέπει να αποδεικνύεται εν τοις πράγμασι, δηλαδή ως αντίθετοι στη «δημοσιογραφική αριστοκρατία» των εξαρτημένων, από κέντρα ισχύος, μέσων ενημέρωσης, που παράγουν «συστηματική παραπληροφόρηση». Και με τους ίδιους στον αντίποδα, ως «εφημερίδα της Αριστεράς, της πληθυντικής Αριστεράς», όπως ορέγονται να φαντασιώνονται, να θητεύουν στην «ανεξάρτητη, συνεταιριστική δημοσιογραφία».
Το στοίχημα που θέτουν είναι υψηλό και η ευθύνη που αναλαμβάνουν να ανταποκριθούν σε αυτό μεγάλη. Και θα έλεγε κανείς, ότι, από την στιγμή, μάλιστα, που δεν άπέφυγαν τον άχαρο ρόλο του παρακολουθήματος του ΣΥΡΙΖΑ, είτε στην Κυβέρνηση, είτε στην Αξιωματική Αντιπολίτευση μετά την εκλογική ήττα της 7ης Ιουλίου, πράγμα το οποίο επιβεβαιώνουν καθημερινώς, πλην ελαχίστων φωνών που κάνουν την εξαίρεση, στη σύμπλευση με το ΣΥΡΙΖΑ και τον πρώην Π/Θ Αλέξη Τσίπρα.
Όταν, λοιπόν, επιλέγεται προς επιβεβαίωση του σανού που θέλουν να πουλήσουν, αμέσως μετά το δισέλιδο του Βουλέλη, η προβολή της συνέντευξης που παρεχώρησε στο φύλλο της 05/12/18 η σύντροφος του τότε Π/Θ, Περιστέρα Μπαζιάνα, είναι πρόδηλο πόσο (μη) σοβαρά έχουν πάρει το ρόλο που περιφέρουν και πωλούν…
Συνεπώς (αυτο)εκτίθενται. Και ματαιοπονούν. Μάλλον συνεχίζουν να ματαιοπονούν.
Κι αν χρειάζεται μία περαιτέρω απτή απόδειξη, αρκεί η επιλογή στο αμέσως επόμενο φύλλο της σημερινής Δευτέρας, 11 Νοεμβρίου, γιά πλήρη αποσιώπηση στην πρώτη σελίδα του φύλλου(…)της εξάρθρωσης του νέου δικτύου τρομοκρατών από τις διωκτικές αρχές του Κράτους, όπως και η εκκαθάριση του κτηρίου Οικονομικού πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕΕ), από τα “εργαλεία” αντιεξουσιαστικού αγώνα (…)στα υπόγειά του.
Αλλά και το θέμα καθ’ εαυτό σε εσωτερικές σελίδες (24-25) σερβίρεται με μπόλικη δόση καχυποψίας έναντι όσων απεκαλύφθηκαν, με τον παραπλανητικό τίτλο…”Διακινεί” σενάρια και ψάχνει στοιχεία η Αντιτρομοκρατική(…), όπου δεν λείπει και σημείωμα φρονηματισμού προς τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, γιά τη δήλωσή του ότι “κάποιοι θέλουν έναν νέο Γρηγορόπουλο” (…). Να χάλασε τα σχέδια κάποιων ο Χρυσοχοίδης και αυτό να ενόχλησε κάποιους, που ανήκουν στο αναγνωστικό κοινό της “Εφ.Συν”, τους οποίους δεν παραλείπει να θωπεύει η καλή εφημερίδα “τους”; Ή, εις ό,τι αφορά την αστυνομική επιχείρηση στην ΑΣΟΕΕ, ότι…”ανέδειξε την σκληρή στάση της κυβέρνησης, που έχει βάλει στο στόχαστρο το ακαδημαϊκό άσυλο, βασικό αίτημα των εβδομαδιαίων φοιτητικών συλλαλητηρίων”;
Βεβαίως ένα κατ’ εξοχήν συλλογικό προϊόν,όπως μία εφημερίδα, εκφράζει τον κόπο και τον σφιγμό όσων το διαμορφώνουν και αυτό πρέπει να τούς αναγνωρίζεται. Στον δρόμο, όμως, προς την κορυφή παρεισφρύουν “ιδεολογικά” δεδομένα, που εργαλειοποιούν τα κείμενά τους, ώστε να “δέσει” η …προπαγάνδα!
Τα προηγούμενα δεν συνειστούν δείγματα “ανεξάρτητης, συνεταιριστικής δημοσιογραφίας”, αλλά συντεταγμένης δημοσιογραφίας σε συγκεκριμένη εφαρμοσμένη κατεύθυνση, μιάς εκδοχής Αριστεράς απωθητικής, ιδεοληπτικής και μονομανούς, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου η “Εφ.Συν” αποτελεί πιστό παρακολούθημα, παρά τις όποιες διαβεβαιώσεις “ανεξαρτησίας” τους.
Τέλος κάθε καλόπιστος παρατηρητής θα ανέμενε να δει και να διαβάσει σε ένα τέτοιο επετειακό ένθετο και μία συνοπτική παρουσίαση των οικονομικών δεδομένων του ιδοικτησιακού σχήματος της “ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΑΕ”, που εκδίδει την “Εφ.Συν”, γιά τη σύνθεση του συνεταιριστικού σχήματος, το κεφάλαιο της ΑΕ και άλλα σχετικά και συναφή. Και αυτά απουσιάζουν…
Η “Εφ.Συν”, η οποία προέκυψε από τα σπλάχνα ενός ιστορικού φύλλου, αυτού της ἐνδοξης “Ελευθεροτυπίας”, από τη “φιλότιμη” προσπάθεια εργαζομένων αυτού του φύλλου να το αντιγράψουν, στα πρώτα, έστω, χρόνια της “Εφ.Συν”, δεν ήταν παρά μία…ξεπατικοτούρα, και μάλιστα κακή. ‘Αλλωστε καμία αντιγραφή δεν μπορεί να ανταγωνισθεί το πρωτότυπο.
Η “Ε” δεν θα επαναληφθεί, εάν αυτό συνεχίζει να είναι στις προθέσεις των ιθυνόντων της “Εφ.Συν”. Ποτέ και με κανέναν τρόπο!
ΥΓ: Βεβαίως θα μείνει αναπάντητο το ερώτημα, πώς ένα φύλλο που έχει μοναδικούς εργοδότες τους αναγνώστες του, όπως διατείνεται, μπορεί να κυκλοφορεί πανηγυρικό ένθετο μέ διαφημιστικές καταχωρήσεις όλων των συστημικών Τραπεζών, τις ίδιες Τράπεζες που δαιμονοποιούν, κατά τα λοιπά, όπως και από μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες ή αντίστοιχες πολυεθνικές από θέση αρχών εννοείται! Υπάρχει και κατηγορία “δυναμικών” αναγνωστών ενδεχομένως…
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης