Κάντε το όπως το 2004
Kαι όμως πέρασαν 11 χρόνια… Από τότε που ο Θοδωρής Ζαγοράκης έπαιρνε το βαρύτιμο τρόπαιο από τα χέρια του τότε προέδρου της UEFA, Λέναρντ Γιόχανσον και το σήκωνε με καμάρι και υπερηφάνεια στον ουρανό της Λισσαβώνας, πλημμυρίζοντας με ανείπωτη ευτυχία τους χιλιάδες Έλληνες φιλάθλους που είχαν… βάψει μπλε ένα σημαντικό κομμάτι της εξέδρας του “Ντα Λους”, αλλά και τους εκατομμύρια Έλληνες που παρακολουθούσαν από κάθε γωνιά του πλανήτη.
Οι διεθνείς μας που προέρχονταν από διαφορετικές ομάδες, που ήταν αντίπαλοι στα γήπεδα της Ελλάδας και της Ευρώπης, ενώθηκαν σαν μία γροθιά και έζησαν ένα όνειρο, φτάνοντας στο θαύμα και έστειλαν τους Έλληνες στον έβδομο ουρανό.
11 χρόνια μετά, οι Έλληνες είναι μπροστά σε έναν διχασμό. Ψηφίζουν για ΟΧΙ ή ΝΑΙ στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, χωρισμένοι στα δυό, την ώρα που ζουν όλοι μαζί μέρες ντροπής, μέρες αγωνίας για το αύριο, μέρες φόβου και θυμού.
Οι πολιτικοί μας αλληλοκατηγορούνται για τις ευθύνες της κρίσης και ζητούν την ψήφο των Ελλήνων με αντικρουόμενα επιχειρήματα. Και τα χειρότερα έρχονται..
Εκτός αν..το κάνουν όπως το 2004
Εκτός αν την Δευτέρα, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος,
αποφασίσουν να ακολουθήσουν το παράδειγμα του 2004.
Στην κατάσταση που έχουμε φτάσει, μόνο ένα θαύμα μπορεί να μας σώσει.
Το θαύμα όμως θέλει και πίστη. Πίστη στην Ελλάδα και στις δυνατότητες των Ελλήνων.
Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, είτε κερδίσει το ΟΧΙ, είτε κερδίσει το ΝΑΙ, χρειάζεται εθνική ομοψυχία έναντι των θεσμών
για να πετύχουμε την καλύτερη συμφωνία για το μέλλον και για να σταματήσει ο δρόμος προς το χάος και τον διχασμό.
Ευχόμαστε να γίνει πραγματικότητα η φράση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στο τελευταίο του διάγγελμα:
«Οποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, την Δευτέρα δεν θα μας χωρίζει τίποτα»,