Scripta Manent – Τα Γραπτά Μένουν (22-31/5/2012)
«Εβδομαδιαία επισκόπηση ειδήσεων που πρέπει να έχουμε πρόχειρες σε ένα συρτάρι»
(Από δημοσιεύσεις της 4ης εβδομάδας του Μαΐου [22-31])
Περί αναδιάρθρωσης της κατανόησης των εννοιών
Η κρίση της εποχής μας είναι τόσο σοβαρή και καθοριστική για το σύνολο της ανθρωπότητας που, αν δεν αποφασίσουμε να την αντιμετωπίσουμε ριζικά, θα καταστραφούμε χειρότερα από ό,τι συνέβη στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο και πολύ πιο εκτεταμένα.
Μια από τις βασικότερες ανεπάρκειες – αν και όχι η μόνη – του ανθρώπου που επιτρέπουν στα προβλήματα να καλλιεργούνται προς το χειρότερο είναι η έλλειψη κατανόησης των εννοιών, θέμα που στους περισσότερους φαίνεται εξοργιστικά ανούσιο και ασήμαντο, καθώς και τόσο άσχετο με τα προβλήματά τους που δήθεν θα τους παρασύρει με δόλο μακριά από τις πολυπόθητες λύσεις – την εξής μία: την υλική ευημερία!
Όμως η αλήθεια είναι δραματικά διαφορετική. Πάντοτε ο άνθρωπος επικαλείτο έννοιες -συμβολικές τουλάχιστον- που σχετιζόντουσαν με την ευημερία του, όπως Θεός, πατρίδα, ευημερία, ελευθερία, πρόνοια, ασφάλεια, ανάπτυξη, δημοκρατία, δικαιοσύνη και πολλές άλλες. Όμως η ανταπόκρισή του απέναντί τους είναι ακραία ασαφής, θυμική και χωρίς προσπάθεια διερεύνησης της σχέσης τους με την πραγματικότητα, όπως π.χ. αν τα αποτελέσματα που επιφέρει η -συνήθως πρόχειρη- ερμηνεία τους είναι σύμφωνα με αυτό που τείνουν να εκφράζουν, τι μπορεί να είναι λανθασμένο στην ερμηνεία τους και πολλά άλλα προβλήματα.
Ιωάννα Μουτσοπούλου, Ιωάννης Παρασκευουλάκος, O ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΘΕΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ , 23/5/2012
_______________
Το περιβάλλον είναι πάντα παρόν
Η πιθανότητα ενός καταστροφικού πυρηνικού ατυχήματος ανάλογου με της Φουκουσίμα ή του Τσέρνομπιλ, είναι πολύ μεγαλύτερη από όσο είχε υπολογιστεί στο παρελθόν, με βάση την πυκνότητα των πυρηνικών αντιδραστήρων που βρίσκονται σε λειτουργία αλλά και τη συχνότητα των ατυχημάτων. Επιστήμονες του Ινστιτούτου Χημείας Max Planck στη Γερμανία εκτίμησαν την πιθανότητα πυρηνικού ατυχήματος σε παγκόσμια κλίμακα, διαιρώντας τις συνολικές ώρες λειτουργίας των πυρηνικών αντιδραστήρων με τα ατυχήματα που έχουν συμβεί. Όπως σημειώνει το ίδιο το Ινστιτούτο στο δελτίο τύπου του για την έρευνα, το ποσοστό πιθανότητας ατυχήματος είναι 200 φορές μεγαλύτερο από αυτό που είχε εκτιμήσει η Ρυθμιστική Αρχή Πυρηνικής Ενέργειας των Η.Π.Α το 1990.
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’50 το Ινστιτούτο υπολογίζει ότι έχουν συμβεί 20 μεγάλης κλίμακας ατυχήματα σε πυρηνικούς αντιδραστήρες που λειτουργούσαν για την παραγωγή ενέργειας ή για στρατιωτικούς σκοπούς. Έξι στην Σοβιετική Ένωση, πέντε στις Η.Π.Α, από δύο στην Ιαπωνία και την Βρετανία, και από ένα στη Γαλλία, στον Καναδά, την Ελβετία, την Τσεχοσλοβακία, και την Αργεντινή.
Με δεδομένο ότι αυτή τη στιγμή λειτουργούν 440 πυρηνικοί αντιδραστήρες για την παραγωγή ενέργειας, η έρευνα εκτιμά ότι ένα καταστροφικό πυρηνικό ατύχημα θα συμβαίνει ανά μία ή δύο δεκαετίες, διάστημα πολύ μικρότερο από τις μέχρι τώρα προβλέψεις, τις οποίες η πραγματικότητα βέβαια καθιστούσε ανακριβείς.
Άρης Καπαράκης, ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ ΚΑΙ ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ ΚΑΘΕ 15 ΧΡΟΝΙΑ;, 24/5/2012
_______________
Αναζητώντας τον πυρήνα της οικονομικής κρίσης
Η νοητική αμέλεια περιορίζει το όριο λειτουργίας του ανθρώπου σε ένα ιδιοτελές σύνορο – ζωτικό χώρο. Αυτός ο ζωτικός χώρος χωριστικότητας θα μπορούσε να είναι η οικογένεια και η καθημερινή βιοτική μέριμνα που αφήνει όμως έξω την ολότητα που για τον άνθρωπο έχει και πλανητικές διαστάσεις. Το πρόβλημα εντοπίζεται στον αποκλεισμό της γνωστικής διεύρυνσης, της συμπαθητικής διεύρυνσης της συνείδησης, της ανάπτυξης ομαδικής δομής της ζωής και της ψυχής και της ενορατικής αντίληψης.
Στον άνθρωπο ακριβώς έλαχε ο εξελικτικός κλήρος για τις διαδικασίες ολοκλήρωσης όλων των βασιλείων της εξέλιξης. Είναι το μόνο είδος που έχει μέσα του τις δυνατότητες μιας ολοκλήρωσης όλης της πυραμίδας της εξέλιξης και μιας υπερβατικής αναφοράς.
Η έννοια της υπερβατικής αναφοράς αναφέρεται στην απελευθέρωση απο τη βαρύτητα της χωριστικότητας, η οποία εκφράζεται με διάφορες μορφές όπως είναι η αδιαφορία, η επιθετικότητα και η ατέλεια – αμέλεια του νου. Η υπέρβαση της χωριστικότητας ολοκληρώνει τον άνθρωπο σε ένα δημιουργικό στοχαστή, ένα εκφραστή της κοινότητας του αγαθού, του αληθινού και του ωραίου. Τότε ο άνθρωπος μπορεί να λειτουργήσει ως ένας μεταμορφωτικός παράγοντας που καθιστά την ορατότητα ποιητική πανδαισία του θεωρείν και της ελευθερίας.
Ζήσης Γιάννης, ΖΩΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ – ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΙΑΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ , 29/5/2012
_______________
Η οικονομία δεν είναι αυτοσκοπός
η οικονομία δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά αφορά τα ανθρώπινα όντα. Το βλέπουμε παρατηρώντας την παρούσα κρίση. Σύμφωνα με τις πεπαλαιωμένες ιδέες της αριστεράς η κρίση θα μπορούσε να παράγει επαναστάσεις. Που όμως δε φαίνονται (εκτός από κάποιες διαμαρτυρίες των αγανακτισμένων). Και όσο δεν γνωρίζουμε ποια είναι τα προβλήματα που αναδύονται, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποιες θα είναι οι λύσεις. Δείτε την ιστορία. Η ΕΣΣΔ προσπάθησε να εξαλείψει τον ιδιωτικό τομέα και υπέστη μια συντριπτική ήττα. Από την άλλη πλευρά, η ακραία φιλελεύθερη απόπειρα απέτυχε επίσης οικτρά. Άρα το ζήτημα δεν είναι ποιο θα είναι το μείγμα του δημόσιου με το ιδιωτικό, αλλά ποιο θα είναι το αντικείμενο αυτού του μείγματος. Ή καλύτερα ποιος είναι ο σκοπός όλων αυτών των πραγμάτων. Και ο σκοπός δεν μπορεί να είναι η ανάπτυξη της οικονομίας και μόνο. Δεν είναι αλήθεια ότι η ευημερία συνδέεται με την αύξηση του συνολικού παγκόσμιου προϊόντος.
Η Εποχή online: ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΙΚ ΧΟΜΠΣΜΠΑΟΥΜ , 22/ 5/ 2012
_______________
Ας το κρατήσουμε για το μέλλον
Παρά το γεγονός ότι δεν είναι λίγοι οι αναλυτές που υποστηρίζουν ότι μία έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν είναι πιθανή, και ότι ακόμα και αν συμβεί δεν θα είναι καταστροφική για τις τράπεζες της συγκεκριμένης οικονομικής ζώνης, οι γνώμες διίστανται.
Τα κεφάλαια ύψους 1,1 τρισ. ευρώ που διαθέτουν οι οκτώ μεγαλύτερες τράπεζες της Ευρώπης ως «πυροσβεστήρα» ρευστότητας για το ενδεχόμενο εκροών καταθέσεων θα αποβούν ανεπαρκή σε περίπτωση συστημικής απώλειας της εμπιστοσύνης στην ευρωζώνη, όπως υπολόγισε σε χθεσινή της αναφορά η Goldman Sachs Group Inc. Πρακτικά αυτό που λέει ο κολοσσός είναι ότι “τίποτα δεν σώζει την ευρωζώνη αν η Ελλάδα αποφασίσει να βγει από το ευρώ”.
Και αυτό είναι που τρομοκρατεί την κυβέρνηση της Μέρκελ… Όχι ότι δεν θα έχουμε να δώσουμε τα λεφτά από την δανειακή, αλλά ότι ανοίγοντας την πόρτα εξόδου η Ελλάδα, θα συμβεί το φαινόμενο της “αποσυμπίεσης καμπίνας” και τίποτα δεν θα μείνει όρθιο στην ευρωζώνη.
Goldman Sachs: “Τίποτα δεν σώζει την ευρωζώνη αν η Ελλάδα βρεθεί εκτός”, http://www.defencenet.gr/defence/index.php , 24/05/12
_______________
Φασισμός με άλλο πρόσωπο
«Αυτό είναι το τέλος φίλοι μου», «η Ελλάδα είναι η βάση όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά του κόσμου. Ό,τι συμβεί εδώ θα καθορίσει το μέλλον του κόσμου». «Αγκαλιάσατε με ενθουσιασμό την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα χρήματά της. Όταν σας έδωσαν τα χρήματα, τα πήρατε κι αυτό είναι ορατό παντού στην Ελλάδα. Αυτό έχει φέρει τα πράγματα, στο σημείο που βρίσκονται. Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή, δείχνει τι θα ακολουθήσει σε όλο τον κόσμο. Είστε πολύ εύθραυστη περιοχή, γι αυτό είναι σημαντικό το ερώτημα τί θα γίνει με την Ελλάδα. Η ελληνική πηγή είναι η κύρια πηγή του δυτικού πολιτισμού. Ό,τι συμβεί στην Ελλάδα, θα συμβεί και στον υπόλοιπο κόσμο.
«Το πρόβλημα είναι με τους πολιτικούς οι οποίοι κλίνουν προς αυτό που αποκαλώ οικονομικό φασισμό. Η οικονομία είναι τα πάντα. Όταν συζητώ με το δικηγόρο μου στο Παρίσι για τις μελλοντικές ταινίες μου, μιλάει για την αγορά σαν να είναι κάποιο πρόσωπο. Η δύναμη έχει επικεντρωθεί σε μικρές πανίσχυρες ελίτ και οι άνθρωποι έχουν ολοένα και μικρότερη δύναμη».
Κουστουρίτσα: «Αυτό είναι το τέλος φίλοι μου» , http://www.gazzetta.gr , 25/5/ 2012
_______________
Όταν ο ολοκληρωτισμός των ΜΜΕ ομολογείται
Η επιρροή των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ) στη Βρετανία ήταν τόσο μεγάλη ώστε η Εργατική κυβέρνηση υπό τον πρώην πρωθυπουργό Τόνι Μπλερ προτίμησε να μην έρθει σε σύγκρουση μαζί τους, σύμφωνα με την κατάθεση του κ. Μπλερ ενώπιον της επιτροπής που ερευνά τη σχέση μεταξύ των πολιτικών και του Τύπου στη χώρα.
«Ήσουν σε μία θέση όπου συναλλασσόσουν με πολύ ισχυρούς ανθρώπους, που είχαν μεγάλη επίπτωση στο πολιτικό σύστημα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Μπλερ κατά τη διάρκεια της ένορκης κατάθεσής του. «Εάν [αυτοί οι άνθρωποι] ήταν εναντίον σου, ήταν απόλυτα και με όλα τα μέσα εναντίον σου», συμπλήρωσε. Σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό, το μεγαλύτερο πρόβλημα του βρετανικού Τύπου δεν είναι η εντυπωσιακά στενή σχέση των μεγαλοεκδοτών και του πολιτικού κόσμου, αλλά το ασαφές όριο μεταξύ ειδήσεων και σχολίου σε μερικά έντυπα, όπου η δημοσιογραφία μετατρέπεται σε «όργανο πολιτικής εξουσίας».
«Σίγουρα φοβάσαι ότι αυτή η δύναμη θα κατευθυνθεί προς εσένα», συνέχισε ο κ. Μπλερ. «Έλαβα μία στρατηγική απόφαση, αυτό δεν ήταν ένα ζήτημα που ήθελα να αναλάβω», εξήγησε, επισημαίνοντας ότι έδωσε προτεραιότητα στη προώθηση άλλων σημαντικών μεταρρυθμίσεων.
Ο κ. Μπλερ διετέλεσε πρωθυπουργός της Βρετανίας από το 1997 έως το 2007, ενώ οι κυβερνήσεις των οποίων ηγήθηκε έχουν επικριθεί για τη στενή τους σχέση με τα ΜΜΕ. Ιδιαίτερη προσοχή έχει δοθεί στη σχέση μεταξύ του πρώην Εργατικού ηγέτη και της εταιρίας News Corp. του αυστραλού δισεκατομμυριούχου Ρούπερτ Μέρντοχ. Στο «στόλο» της News Corp. περιλαμβάνονται η σκανδαλοθηρική εφημερίδα The Sun και η News of the World, η οποία έκλεισε το 2011 υπό το βάρος του τεράστιου σκανδάλου παραβίασης ιδιωτικών δεδομένων που ακόμα σαρώνει τον βρετανικό Τύπο. Το εν λόγω σκάνδαλο συντάραξε ολόκληρο το βρετανικό στερέωμα, προκαλώντας τη σύλληψη ή την παραίτηση μερικών εκ των διασημότερων δημοσιογράφων, πολιτικών, επιχειρηματιών και αξιωματούχων της αστυνομίας.
Μπλερ: Απέφυγα τη σύγκρουση με τα πανίσχυρα βρετανικά ΜΜΕ, http://www.skai.gr, 28/05/2012
Αλέξανδρος Μπέλεσης
Μέλος της ΜΚΟ Σόλων
info@solon.org.gr