Κάμερες παντού….;

Αναμφίβολα ζούμε δύσκολες μέρες οι οποίες κανείς δεν γνωρίζει που θα μας οδηγήσουν. Πολλοί, αν όχι όλοι, φοβούνται την οικονομική ύφεση που θα έρθει, πολλοί την ίδια τη νόσο, πολλοί την κατάρρευση κάθε έννοιας ανθρώπινων δικαιωμάτων και την εμφάνιση μιας νέας τάξης πραγμάτων που στο όνομα της δημόσιας υγείας και της προστασίας του πληθυσμού από το νέο κορωνοϊό θα καταλύσει κάθε δημοκρατική κατάκτηση.

Στη χώρα μας οι ειδικοί παραδέχονται πως πάρθηκαν τα απαραίτητα μέτρα και επιτύχαμε ένα σημαντικό επίτευγμα απέναντι στην επικίνδυνη αυτή ασθένεια. Ο εγκλεισμός και τα περιοριστικά μέτρα έφεραν αποτελέσματα, ώστε να μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι για την επιδημική πορεία του ιού. Τα σχολεία έκλεισαν, οι άνθρωποι περιορίστηκαν στα σπίτια τους, η οικονομική ζωή σταμάτησε και τώρα καλούμαστε με αργούς ρυθμούς να επανέλθουμε σε μια νέα «κανονικότητα».

Όσον αφορά την επιστροφή των μαθητών στα σχολεία, αυτή θα γίνει με μέτρα που είναι πρωτόγνωρα για την εκπαιδευτική κοινότητα. Αποστάσεις των μαθητών στην τάξη, μοίρασμα των τάξεων σε τμήματα, κανόνες υγιεινής και νέους τρόπους διεξαγωγής του εκπαιδευτικού έργου. Μέσα σε όλο αυτό το Υπουργείο αποφάσισε την απευθείας μετάδοση του μαθήματος για τους μαθητές που δεν μπορούν να παρευρεθούν στην τάξη, ώστε να μην χάσουν τα μαθήματα. Ένας διάχυτος προβληματισμός και πολλά εύλογα ερωτήματα γεννιούνται από αυτή την απόφαση.

Κατ΄ αρχάς ας δούμε τον τρόπο που αυτό μπορεί να επιτευχθεί. Η Υπουργός δήλωσε ότι αρκεί ένα κινητό τηλέφωνο για την online μετάδοση του μαθήματος. Ποιού κινητό θα χρησιμοποιηθεί; του μαθητή, του εκπαιδευτικού; Σχετικά με τον μαθητή τα κινητά απαγορεύονται στο σχολείο, τυπικά τουλάχιστον, ο εκπαιδευτικός θα δώσει το δικό του κινητό τηλέφωνο σε ποιον; Σε έναν μαθητή; Ποιος εξασφαλίζει ότι στη διαδικασία της μετάδοσης δεν θα καταγραφεί το μάθημα και δεν θα κυκλοφορήσει σε διάφορες ιστοσελίδες αλλοιωμένο; Κάποιοι το βρίσκουν υπερβολικό αυτό, όμως αν ανατρέξετε στο διαδίκτυο υπάρχουν άπειρα βιντεάκια αυθεντικά ή όχι που κυκλοφορούν και γίνονται viral, όπως λέγεται στη γλώσσα της τεχνολογίας.

Ακόμη κι αν ξεπεράσουμε αυτή την παράμετρο- που δεν βλέπω πως- ο μαθητής θα βλέπει το μάθημα από το σπίτι του στο οποίο μένουν οι γονείς τα αδέρφια του και πιθανόν οι παππούδες του, είναι λογικό όλοι αυτοί να παρακολουθήσουν τη διαδικασία ενός μαθήματος σε μια τάξη που εκτός από τον εκπαιδευτικό υπάρχουν κι άλλοι μαθητές, οι οποίοι θα ερωτηθούν να απαντήσουν σε ερωτήσεις που θα απαντήσουν ή όχι; Μαθητές που ενδεχομένως είναι πιο ικανοί στη διαχείριση της γνώσης και άλλοι που έχουν αδυναμία στα μαθήματα, μαθητές που πολλές φορές αρνούνται να συμμετέχουν και που καλείται ο εκπαιδευτικός να τους κινητοποιήσει. Μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες που χρειάζονται ιδιαίτερη μεταχείριση κλπ..Ποιός γονιός συμφωνεί το παιδί του να γίνει αντικείμενο θεάματος από οποιονδήποτε εκτός της εκπαιδευτικής κοινότητας; Οι μαθητές είναι ανήλικοι το σκέφτηκε αυτό κάποιος εκεί στο Υπουργείο;

Ακούγονται σχόλια ότι οι εκπαιδευτικοί φοβούνται την απευθείας μετάδοση του μαθήματος γιατί δεν δουλεύουν μέσα στην τάξη και δεν θέλουν να «βγει αυτό παραέξω»! Κανένας δεν φοβάται να εκτεθεί, εξάλλου ο εκπαιδευτικός καθημερινά εκτίθεται στα μάτια των μαθητών του, όμως ο εκπαιδευτικός δεν είναι ηθοποιός ή παρουσιαστής να μπορεί να λειτουργήσει μπροστά σε μια κάμερα που θα αναμεταδίδει σε πραγματικό χρόνο τη δουλειά του. Ακόμη και να ξεπεράσει μια αμηχανία ποτέ δεν θα είναι ελεύθερος να διδάξει όπως αυτός γνωρίζει και πράττει, γιατί θα έχει πάνω του μια κάμερα και στη κάμερα τα λάθη δεν συγχωρούνται, ούτε τα ενδεχόμενα σαρδάμ, ούτε ο τόνος της φωνής και επιπλέον η κάμερα δεν είναι αντικειμενική παρουσίαση όσων συμβαίνουν, αφού δεν μπορεί να μεταδώσει το κλίμα και τη δυναμική της τάξης. Από την άλλη τα παιδιά πως θα μπορέσουν να συμπεριφερθούν με ελευθερία όταν γνωρίζουν ότι καταγράφονται και ποια σχέση θα έχουν με τον απόντα συμμαθητή τους; Προφανώς όχι την αυθεντική που θα είχαν αν αυτός βρισκόταν κοντά τους.

Οι σχολικές τάξεις δεν είναι αποστειρωμένες, δεν μπαίνει ο εκπαιδευτικός κάνει μια διάλεξη και τελειώνει, υπάρχει διάδραση, συναίσθημα ο εκπαιδευτικός παίρνει και δίνει ανάλογα με τη συμμετοχή και την αντίδραση των παιδιών κάνει αστεία, σχολιάζει, κινητοποιεί με διαφόρους τρόπους, καμιά φορά χρειάζεται να χαλαρώσει τη διαδικασία του μαθήματος ή να γίνει πιο αυστηρός, ποιος μπορεί να κατανοήσει αυτές τις τεχνικές και πως αυτές θα πραγματοποιηθούν αν όλοι γνωρίζουν ότι καταγράφονται;

Αν πούμε ότι η απευθείας μετάδοση θα γίνει, εφόσον είναι και εντολή του Υπουργείου, με ποια μέσα αυτή θα πραγματοποιηθεί όταν οι αίθουσες δεν έχουν διαδίκτυο; Ποιος θα κάνει τη μετάδοση με ποιες κάμερες; Στα σχολεία απαγορεύονται οι κάμερες ακόμη και για τη φύλαξη του εξωτερικού χώρου αφού οι μαθητές είναι ανήλικοι πόσο μάλλον στην αίθουσα! Το Υπουργείο στο πλαίσιο μιας επικοινωνιακής πολιτικής πέρασε μια τροπολογία πυροτέχνημα και προφανώς δεν έχει μελετήσει τίποτα από όσα αναφέρθηκαν, εκτός αν ανοίγει ο δρόμος για την παρακολούθηση του εκπαιδευτικού έργου με στόχο την αφαίρεση της ελευθερίας στην παιδαγωγική πράξη των εκπαιδευτικών.

Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμη στην προσπάθεια μου να υπερασπιστώ την εκπαιδευτική μου ελευθερία και να δώσω τα επιχειρήματα που στηρίζουν την αντίθεση του κλάδου στις κάμερες, όμως θεωρώ ότι σε μια πραγματικότητα όπως η σημερινή λίγοι θα καταλάβουν ότι η άρνηση δεν βρίσκεται στην ανικανότητα του κλάδου αλλά στην προστασία των προσωπικών δεδομένων και της εκπαιδευτικής διαδικασίας όπως αυτή συμβαίνει σε έναν χώρο που για όλους είναι το δεύτερο σπίτι μας. Θα δεχόσαστε κάμερες στο σπίτι σας;