“Καραμανλικές” Ιδεοληψίες εστιάζουν την πορεία της νέας “Εστίας”, οπότε…
-Η διπλή αρνητική έκπληξη στο φύλλο της Τετάρτης, 20/11/19
Εξήντα δύο συμπολίτες μας ήλθαν να ζητήσουν, με κοινή τους δημόσια δήλωση, την αποφυλάκιση του πρώην Υπουργού, Γιάννου Παπαντωνίου, του οποίου η κράτηση συνεχίζεται στις Φυλακές Κορυδαλλού, παρά την παρέλευση του 12μήνου κράτησής του, δίχως να τού έχει απαγγελθεί κατηγορία, απλώς και μόνον επειδή κρίνεται ύποπτος τέλεσης νέου αδικήματος …
Σε αυτές τις λίγες σειρές περικλείεται η ουσία ενός θέματος, το οποίο συνάντησε ευρεία καταχώρηση στα φύλλα της Τετάρτης, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, εκτός από μία περίπτωση, η οποία δεν μπορεί παρά να λυπεί όλως ιδιατέρως: Διότι προέρχεται από μία ιστορική πράγματι εφημερίδα.
«ΕΣΤΙΑ» λέγεται η εφημερίδα, της οποίας ο λογότυπος συμπληρώνεται με τα προσδιοριστικά: «ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΣ-ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ 1876». Και στο φύλλο της 20ης Νοεμβρίου, με αριθ. φύλ. 41510, έτος 143ον, διαπράχθηκε διπλό ολίσθημα, το οποίο προσλαμβάνει αντικειμενικώς διαστάσεις οιονεί αδικήματος σε σχέση με τη διαφύλαξη της ελευθεροτυπίας και βεβαίως την ελευθερία φρονήματος των λειτουργών, αρθρογράφων εν γένει, του Τύπου.
Και μάλιστα πρωτοσέλιδο “αδίκημα” και δη δις…
Ακολουθεί η παρουσίαση, αναλυτικώς:
«62 υπογραφές υπέρ του υποδίκου Γιάννου» τιτλοφορείται το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα, κάτω από το κύριο θέμα, αριστερά. Σε αυτό, αντί μιάς περιλήψεως γιά τον αναγνώστη, παρατίθεται ένα οιονεί «κατηγορητήριο» όσων υπογράφουν το κείμενο, της μορφής «πρόκειται γιά ανθρώπους του περιβάλλοντος Σημίτη, εκπροσώπους του ΕΛΙΑΜΕΠ, αλλά δεν λείπουν και πολιτευτές της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ και του Ποταμιού» και ειδική αναφορά στον Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλο, Επίτιμο Διεθνή Πρόεδρο Ενώσεως Ευρωπαίων Δημοσιογράφων, αλλά και αρθρογράφου της «ΕΣΤΙΑΣ», δίχως να παρατίθεται η τελευταία του ιδιότητα…Από μόνο του αυτό το τελευταίο, δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο. 
Το θέμα έχει γύρισμα μισής σελίδας περίπου στη σελ. 3, όπου με τέτοια επιλεγείσα έκταση θα ανέμενε κανείς να βρει αυτούσιο το κείμενο αναφοράς και εν συνεχεία τους όποιους σχολιασμούς του συντάκτη, ώστε να φανεί και πώς προκύπτει ο χαρακτηρισμός του «υποδίκου» που αποδίδεται στον πρώην Υπουργό, δηλαδή βάσει ποιάς κατηγορίας, η οποία έχει διατυπωθεί εναντίον του. Εις μάτην, όμως…
Διότι –αντιθέτως- έχει επιλεγεί η αποσπασματική επιλογή σημείων του κειμένου των 62 υπογραφόντων, μεταξύ των οποίων παρατίθενται ενδιαμέσως σχόλια του φύλλου, κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να μπερδεύεται ο καλόπιστος αναγνώστης γιά την πραγματική εικόνα του θέματος. Και κυρίως με τον χαρακτηρισμό του «υποδίκου» να μην προκύπτει από πουθενά!
Μένοντας, όμως, κανείς στην πρώτη σελίδα, βρίσκει την απάντηση στην «ψαλιδισμένη» αναφορά στην ιδιότητα του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλο, όπως προσδιορίζεται προηγουμένως…
Μονόστηλο, σε πλαίσιο, ακριβώς απέναντι στο δεξιό της σελίδας, κάτω από το κύριο θέμα, υπό τον τίτλο…”Εκτός «Εστίας» ο κ. Παπανδρόπουλος”, πληροφορεί: “Η «Εστία» ανακοινώνει με λύπη ότι ο δημοσιογράφος Αθανάσιος Χ. Παπανδρόπουλος παύει από σήμερα να είναι σήμερα να είναι μέλος της οικογενείας της. Υπογράφοντας το κείμενο υπέρ της αποφυλακίσεως Παπαντωνίου, το οποίο συνιστά ευθεία παρέμβαση στη λειτουργία της Δικαιοσύνης, έθεσε εαυτόν εκτός εφημερίδος. Τον ευχαριστούμε γιά την μέχρι σήμερα προσφορά του”…
Φοβούμαι, ότι το τελευταίο αποτελεί και τη χειρότερη πλευρά του θέματος, αναγορεύοντας την αστυνομία σκέψης ενός εκάστου δημοσιογράφου, σε σχέση με την προσέγγιση εκάστου φύλλου και ΜΜΕ εν γένει, ως υπέρτατου κριτηρίου γιά την παραμονή του σε αυτό. Δεν μέτρησε γιά τον Παπανδρόπουλο η εγνωσμένη δημοσιογραφική του επάρκεια, αλλά η θέση την οποία συνεμερίσθη και προσυπέγραψε, ως προς την αιτούμενη αποφυλάκιση του Γιάννου Παπαντωνίου.
Εάν η αποπομπή του μέχρι χθες αρθρογράφου της «Εστίας» δεν είναι προσχηματική σε σχέση με την προβαλλόμενη αιτιολογία, αλλά ουσιώδης και σε άμεση σχέση, πράγμα που είναι περίπου βέβαιο, τότε…Τότε πρόκειται γιά πλήρως αυθαίρετη και ανελεύθερη κίνηση, από τους ιθύνοντες στο συγκεκριμένο φύλλο, ευθέως πλήττουσα το ανεμπόδιστο ελεύθερο φρόνημα ενός εκάστου, οπότε γεννάται μεγάλο θέμα, το οποίο πρέπει να συνεγείρει τους δημοσιογράφους, πρωτίστως, μέσω της θεσμικής τους εκπροσώπησης. Η ΕΣΗΕΑ οφείλει άμεσα και ευθέως να πάρει θέση. Γιά να μην απειληθεί να δούμε ανάλογη…”ποινικοποίηση” φρονήματος δημοσιογράφων, γιά την ίδια ή άλλες παρεμφερείς “αιτίες”, και σε άλλα μέσα ενημέρωσης!
Εις ό,τι αφορά την ίδια την «Εστία», είναι πρόδηλο ότι ένα φύλλο, το οποίο άλλαξε χέρια ως προς την ιδιοκτησία του, με την τελευταία να εμφανίζεται να θέλει να το «ανοίξει» στην πολυφωνία, σε μία κατεύθυνση οιονεί της ένδοξης «Ελευθεροτυπίας» στο συντηρητικό χώρο, αυτή τίθεται εν αμφιβόλω, εάν δεν αναιρείται τελικώς….
Προφανώς, όσοι είχαν δώσει βάση σε αυτήν την κατεύθυνση, θα βλέπουν ότι τίποτε από αυτά δεν διασφαλίζεται, καθώς φαίνεται να πρυτανεύουν και τελικώς να επικρατούν ιδεοληψίες, που θα μπορούσαν να περιγραφούν ως “καραμανλικές”. Καταπίπτει με θόρυβο το “άνοιγμα” που επιχειρήθηκε να προβληθεί και προφανώς, όσοι διαβάζουν και μελετούν το φύλλο, θα σταθμίσουν αναλόγως την στάση τους.
Έγινε μία κακή αρχή. Και το θέμα που άνοιξε, αποτελεί πλήγμα στην ελευθεροτυπία και βολή στο ελεύθερο φρόνημα των λειτουργών του Τύπου.
Κρίμα…
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης
Τακτικό μέλος ΕΣΗΕΑ
ΥΓ: Παρατίθεται το κείμενο της κοινής δήλωσης, προκειμένου να σχηματίσουν πλήρη αντίληψη, διά της αντιπαραβολής, όσοι διαβάσουν αυτό το κείμενο:
«Συντάξαμε και υπογράφουμε αυτό το κείμενο όχι για να παρέμβουμε στο δικαστικό μέρος της υπόθεσης Παπαντωνίου, αλλά γιατί αισθανόμαστε την ανάγκη να αναδείξουμε εκείνη την πτυχή της που αφορά την τήρηση των εγγυήσεων δικαίου στη Δημοκρατία μας.
Ο Γιάννος Παπαντωνίου έχει ήδη συμπληρώσει προφυλάκιση δώδεκα μηνών. Στις 18/10/2019 οι δικαστικές αρχές αποφάσισαν να παρατείνουν την προφυλάκισή του ως το ανώτατο όριο του 18μηνου. Δέχονται, επιτέλους, μετά από δύο προηγούμενες απορρίψεις αιτημάτων αποφυλάκισης, ότι δεν είναι «ύποπτος φυγής». Παραποιώντας, όμως, κατηγορηματική διάψευσή του – καταγεγραμμένη στην απολογία του – ότι δήθεν διαθέτει «άλλους λογαριασμούς», εφευρίσκουν κινδύνους τέλεσης «νέων αδικημάτων» για να παρατείνουν την προφυλάκιση!
Ο Γιάννος Παπαντωνίου δεν έχει δικαστεί. Εναντίον του δεν έχουν καν απαγγελθεί κατηγορίες. Η ποινική δίωξη στηρίχτηκε σε εικασίες ενώ η διετής ανάκριση περατώθηκε χωρίς να προκύψει απολύτως κανένα νέο στοιχείο για την τεκμηρίωσή τους. Πως είναι νοητό ένα δημόσιο πρόσωπο με την πολιτική διαδρομή του Γιάννου Παπαντωνίου να διασύρεται για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα με ακραία μέτρα προφυλάκισης – που η πολιτεία επιφυλάσσει για τους χειρότερους εγκληματίες – και μάλιστα σε συνθήκες που ενέχουν στοιχεία αυθαιρεσίας; Αν δεν τεθεί τέρμα με Απαλλακτικό Βούλευμα στην ποινική διαδικασία, γιατί δεν παραπέμπεται το ταχύτερο δυνατό στο φυσικό του δικαστή για να κριθεί, κατά το δημοκρατικό του δικαίωμα που εγγυάται το Σύνταγμα; Μήπως γιατί ο διασυρμός στοχεύει ευρύτερα την περίοδο που η χώρα εντάχθηκε στο ευρώ, αναπτύχθηκε με γοργούς ρυθμούς και αναβάθμισε τη θέση της στην Ευρώπη και τον κόσμο;
Η παρατεταμένη προφυλάκιση αποτελεί σκάνδαλο και ύβρη για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Προς το συμφέρον της δικαιοσύνης και συνεπώς όλων των Ελλήνων, ο Γιάννος Παπαντωνίου πρέπει να ξαναβρεί την ελευθερία του. Και αν χρειαστεί, να δώσει μετά τη μάχη σε κάποιο δικαστήριο με τις ανοικτές, δημόσιες διαδικασίες που καθιερώνει το κράτος δικαίου».
