Μελτέμι
Έρχεται ο Σεπτέμβριος που όλοι περιμένουν,
αφού ‘κάναν τα μπάνια τους εξέγερση προσμένουν.
Αιτία θα ‘ν’ τα δάνεια, τα «κόκκινα» που λένε,
σπιτάκι όσοι πήρανε σύντομα θα το κλαίνε.
Δώσαν οι ξένοι εντολή κι οι υπηρέτες τρέχουν
να δοκιμάσουνε ξανά αν οι Έλληνες αντέχουν.
Κανόνισες το δάνειο με βάση το μισθό σου
κι έρχονται οι σκύφτες να σου πουν «μες στο λαγούμι χώσου».
Τα πάντα σου μειώσανε, μιλάνε για θυσίες
αυτοί που συνεχίζουνε να κάνουν αμαρτίες.
Παίρνεις μισθό και τα μισά πάνε για τις κρατήσεις
κι ευθύς αμέσως στο μυαλό σου ‘ρχεται να ρωτήσεις:
Που παν’ αυτά τα χρήματα, μήπως για τις συντάξεις;
Κατάντησαν οι γέροντες να κάνουν όλο πράξεις.
Πάνε για την υγεία σου, για την ασφάλισή σου;
Ο γουρλομάτης τα τρυγά κι ο τηλεπωλητής σου!
Όμως να μην ανησυχείς, οι φόροι πιάνουν τόπο,
έχει ο δοτός καλό μισθό κι ο αναπληρωτής τον τρόπο.
Σημίτη ο πρώτος ένσημα κι ο δεύτερος στο Λάτση,
από τις τσέπες παίρνουν σκαλπ, οι τύποι είν’ Απάτσι!
Σαράντα χρόνια μάλωνες, Δεξιά κι Αριστερά,
για να ‘χεις πλέον μπάστακα Μπένι με Σαμαρά.
Είναι χοντρό το δούλεμα, σε φλόμωσαν στο ψέμα,
έχουν ξεφύγει εντελώς, δεν είν’ χρημάτων θέμα.
Γλώσσα μα και πολιτισμός, κουλτούρα κι ιστορία
στέκουν μεγάλα εμπόδια στην τραπεζοκρατία.
Να κάνεις οικογένεια είναι χρόνος χαμένος,
είν’ για το έθνος αδερφέ τεράστιο το μένος.
Για την καρέκλα όλων αυτών τα σάλια κάτω τρέχουν,
δεν είν’ η ψήφος ιερή, εύκολα την ελέγχουν.
Λούφαξες μες στο παραβάν, το ‘ριξες δαγκωμένο,
το φακελάκι μ’ ενοχές έπεσε σαλιωμένο.
Για να θερίζεις θύελλες ανέμους κάποιος σπέρνει
κι αυτό που λες εξέγερση άνεμος δεν τo φέρνει.